Για την εφαρμογή της αντιλαϊκότερης εισοδηματικής πολιτικής την τελευταία εξαετία μπορεί να "υπερηφανεύεται" πλέον η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού οι αδυσώπητοι όροι για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ και η εμμονή της κυβέρνησης να τους ικανοποιήσει, μεταφράζονται σε ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις της τάξης του 2% για το 1999.

Η πραγματικότητα ωστόσο για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα είναι ακόμη χειρότερη από αυτήν που αρχικά διαφαίνεται παραπάνω, οι ονομαστικές αυξήσεις είναι ακόμη χαμηλότερες, εξαιτίας του μηχανισμού που διέπει το νέο μισθολόγιο που καθιέρωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζεται από το 1997. Το νέο μισθολόγιο προβλέπει ότι οι προβλεπόμενες από την εισοδηματική πολιτική ονομαστικές αυξήσεις θα υπολογίζονται μόνο στο βασικό μισθό και το χρονοεπίδομα και όχι στο σύνολο των αποδοχών. Με βάση αυτή τη διάταξη, η εισοδηματική πολιτική για τους δημοσίους υπαλλήλους περιλαμβάνει ονομαστικές αυξήσεις των μεικτών αποδοχών τους που κυμαίνονται από 0,85% μέχρι και 1,26%!

Η παραπάνω εξέλιξη για το επόμενο έτος, αποτελεί ένα ακόμη κομμάτι στο "παζλ" που έχει στηθεί από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού από τις αρχές της δεκαετίας, επιφέροντας τεράστιες απώλειες στο εισόδημα των μισθωτών και συνταξιούχων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ακόμη και με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς, οι απώλειες που υπέστησαν οι μισθοί και οι συντάξεις έστω και μόνο κατά την περίοδο από την κατάργηση της ΑΤΑ το 1990 μέχρι σήμερα, είναι ενδεικτικές. Ετσι, από το 1990 μέχρι σήμερα:

• Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είχαν απώλειες πάνω από 20%.
• Οι απώλειες των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα ξεπέρασαν το 25%.
• Οι συνταξιούχοι έχασαν πάνω από 900.000 ο καθένας.

Ποτέ άλλοτε η αμοιβή της εργασίας δεν ήταν φτηνότερη. Οι μισθοί των εργαζόμενων αντιστοιχούν σήμερα με τους μισθούς του 1982. Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος συνεχώς μειώνεται. Ενώ το 1996 ήταν 10,6%, το 1997 μειώθηκε στο 7,1% και το 1998 έπεσε στο 2,9%.

Ιδιαίτερα οδυνηρές όμως είναι και οι συνέπειες που είχαν οι συνταξιούχοι από την εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ και εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Νόμοι που καταργούν την ΑΤΑ και αποσυνδέουν την κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ από το κατώτερο μεροκάματο, όπως αυτό ορίζεται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Παράλληλα, οι όποιες αυξήσεις δόθηκαν στους συνταξιούχους του δημοσίου ήταν κάτω από τον πληθωρισμό, ενώ οι κατώτερες συντάξεις του ΙΚΑ αντιστοιχούν σε λιγότερο από 17 μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη, από 20 που ήταν το 1990.

Επίσης:

• Σήμερα το βασικό μεροκάματο, όπως διαμορφώθηκε την 1 - 7 - 1998 είναι 6.492 δρχ. Αν δεν είχε καταργηθεί η ΑΤΑ το 1990 και παίρνοντας υπόψη τον πληθωρισμό αυτών των χρόνων, καθώς και την αύξηση του ΑΕΠ, θα έπρεπε το βασικό μεροκάματο να καθοριστεί σήμερα σε περισσότερες από 8.000 δρχ. και ο βασικός μισθός σε περισσότερες από 200.000 δρχ.
• Οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ είδαν τις συντάξεις τους, γήρατος και αναπηρίας, να υποχωρούν σταδιακά από το 1990. Οι μεν συντάξεις γήρατος και αναπηρίας έπεσαν από τα 20 Ημερομίσθια Ανειδίκευτου Εργάτη (ΗΑΕ) στα 16,7 και οι συντάξεις θανάτου από τα 18 ΗΑΕ, αντιστοιχούν σήμερα στα 15,3 ημερομίσθια. Οι συνταξιούχοι που παίρνουν συντάξεις πάνω από τις κατώτερες, καθώς και οι συνταξιούχοι του δημοσίου και των ΔΕΚΟ, έχουν υποστεί εξίσου σημαντικές απώλειες στο εισόδημά τους. Το ΕΚΑΣ που δόθηκε, κάλυψε ένα μικρό μέρος των απωλειών λίγων συνταξιούχων.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι για την οικονομική ανακούφιση των εργαζόμενων και συνταξιούχων απαιτείται:

• Η καταβολή σταδιακά σε όλους τους εργαζόμενους του δημοσίου, των ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, σε οποιονδήποτε εργοδότη, διορθωτικής αύξησης που να καλύπτει τις απώλειες που είχαν στις αποδοχές τους την περίοδο 1990 - 1998,καθιέρωση από 1 - 1 - 1999 γνήσιας ΑΤΑ στις αποδοχές των παραπάνω εργαζόμενων.
• Επέκταση της καταβολής της διορθωτικής αύξησης και της χορήγησης γνήσιας ΑΤΑ και στις συντάξεις των ΙΚΑ, ΝΑΤ, ΤΕΒΕ, ΤΣΑ και στις συντάξεις του δημοσίου.
• Επανασύνδεση από 1 - 1 - 1999 του κατώτερου ορίου συντάξεων λόγω γήρατος και αναπηρίας του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ και του ΤΣΑ με τα είκοσι ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και του κατώτατου ορίου συντάξεων λόγω θανάτου των παραπάνω ασφαλιστικών οργανισμών με τα 18 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, όπως αυτό καθορίζεται κάθε φορά από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
• Οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων να καθοριστούν στο 80% των εν ενεργεία αποδοχών τους.
• Επιβίωση ανέργων: Να δοθεί επίδομα σε κάθε άνεργο που θα είναι το 80% του Ημερομίσθιου Ανειδίκευτου Εργάτη (ΗΑΕ), μέχρι να βρει δουλιά. Επιδότηση όλων των νέων που πρωτοβγαίνουν στην αναζήτηση εργασίας και μένουν άνεργοι.
• Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι 1759/88, 1902/90, 1976/91 και 2084/92.

Επιπλέον το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι πρέπει να καθιερωθεί το 35ωρο με νομοθετική ρύθμιση και γενικευμένη εφαρμογή (7 ώρες την ημέρα, 5 μέρες τη βδομάδα) με βελτίωση των αποδοχών και των ασφαλιστικών δεσμεύσεων.