Πίσω απ' την απατηλή λάμψη του ΕΥΡΩ, όπως παρουσιάζεται από την προπαγάνδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κυβερνήσεων, υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα για τους εργαζόμενους. Ας επιχειρήσουμε να φωτίσουμε την "αθέατη" πλευρά αυτής της επιχείρησης.

Στην αρχή το ΕΥΡΩ θα χρησιμοποιείται ως μονάδα υπολογισμού αξίας, δε θα κυκλοφορεί δηλαδή σε χαρτονομίσματα και κέρματα. Οι μόνοι που θα διαπιστώσουν κάποια διαφορά θα είναι όσοι επενδύουν σε χρηματιστηριακούς τίτλους και οι κάτοχοι μετοχών, αφού από την Πρωτοχρονιά του '99 οι χρηματαγορές θα αρχίσουν να λειτουργούν με βάση το ΕΥΡΩ.

Το μεταβατικό στάδιο θα διαρκέσει από 1/1/1999 έως 31/12/2001. Στο διάστημα αυτό η χρήση του ΕΥΡΩ δε θα επιβάλλεται, αλλά ούτε θα απαγορεύεται. Θα είναι δηλαδή ένα διάστημα προσαρμογής των κρατών, των τραπεζών, των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων.

Την 1η του Γενάρη 2002 θα αρχίσει να κυκλοφορεί με τη μορφή χαρτονομισμάτων και κερμάτων. Από την ημέρα εκείνη στις χώρες που θα είναι "εντός της ζώνης της ΟΝΕ" το ΕΥΡΩ θα χρησιμοποιείται ως μέσο ανταλλαγής και πληρωμής. Μέχρι την Κυριακή 30 Ιουνίου 2002 θα συνυπάρχουν το ΕΥΡΩ και τα εθνικά νομίσματα, τα οποία όμως θα αποσύρονται σταδιακά. Την 1η Ιουλίου 2002 θα είναι το μόνο νόμισμα που θα κυκλοφορεί σ' αυτές τις χώρες.

Η κυκλοφορία του ΕΥΡΩ, από μόνη της, δε θα επιφέρει καμιά απολύτως αλλαγή ούτε στους μισθούς, ούτε στις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών. Θα είναι μια απλή μετατροπή των δραχμών σε ΕΥΡΩ.

Ας δεχτούμε ότι η ισοτιμία της δραχμής έναντι του ΕΥΡΩ την 1η Ιανουαρίου 2002 θα είναι ίδια με τη σημερινή, δηλαδή 1 ΕΥΡΩ θα αντιστοιχεί σε 344 δραχμές. Εκείνη λοιπόν την ημέρα ο εργαζόμενος που παίρνει μισθό 200.000 δραχμών θα πάρει 581,4 ΕΥΡΩ. Οταν θα πληρώσει το ενοίκιο των 80.000 δραχμών θα δώσει στον ιδιοκτήτη του σπιτιού 232,5 ΕΥΡΩ, ενώ αν θα αγοράσει 2 κιλά λάδι που στοιχίζουν 2.800 δραχμές θα πληρώσει 8,1 ΕΥΡΩ κ. ο. κ. Δηλαδή τόσο ο μισθός, όσο και οι τιμές θα διαιρεθούν διά του 344 και θα μετατραπούν σε ΕΥΡΩ. Ετσι, ούτε ο μισθός θα αυξηθεί, ούτε οι τιμές θα μειωθούν. Ιδια λιτότητα, ίδια ακρίβεια.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις διαφορές που χωρίζουν σήμερα τους μισθούς και τις τιμές από κράτος σε κράτος. Ας πάρουμε την περίπτωση ενός Γάλλου και ενός Ελληνα που και οι δύο εργάζονται στο δημόσιο με τον ίδιο χρόνο προϋπηρεσίας, την ίδια οικογενειακή κατάσταση και το ίδιο αντικείμενο εργασίας. Ο Γάλλος έχει μισθό 11.500 φράγκα, δηλαδή περίπου 610.000 δραχμές, ο Ελληνας έχει μισθό 300.000 δραχμές. Την 1η Ιανουαρίου 2002 ο Γάλλος θα πάρει 1.730 ΕΥΡΩ και ο Ελληνας 872 ΕΥΡΩ, η διαφορά δηλαδή που αντανακλά και την αγοραστική τους δύναμη θα είναι η ίδια. Οσον αφορά τις τιμές, αξίζει να αναφέρουμε ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνει και προειδοποιεί ότι οι διαφορές θα παραμείνουν από χώρα σε χώρα. Σε σχετικό πίνακα αναφέρεται, παραδείγματος χάριν, ότι 500 γραμμάρια καφέ θα κοστίζουν στη Μαδρίτη 1,5 ΕΥΡΩ, στο Παρίσι 3,6 ΕΥΡΩ, στη Βιέννη 4,46 ΕΥΡΩ και στη Φραγκφούρτη 4,5 ΕΥΡΩ.

Ετσι από μόνη της η καθιέρωση του ΕΥΡΩ δε θα έχει απολύτως καμιά επίπτωση. Οι επιπτώσεις και μάλιστα σκληρές θα έρθουν από τα μέτρα και τις πολιτικές στο διάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρι τότε αλλά και στη συνέχεια.