Η ενίσχυση των δυνάμεων της Δημοκρατικής Κίνησης Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων (ΔΗΚΕΒΕ), η αποδοχή των θέσεών της από το μεγαλύτερο τμήμα των ΕΒΕ, η ανάδειξή της σε πρώτη δύναμη στις αρχαιρεσίες των πρωτοβάθμιων σωματείων, που πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα θα δημιουργήσει βασικές προϋποθέσεις, ώστε να βγει στο προσκήνιο να υπερασπιστεί με μεγαλύτερες δυνατότητες τη θέση εργασίας και το εισόδημα των ΕΒΕ. Αυτό εκτιμά το προεδρείο της παράταξης, τονίζοντας ότι ο στόχος για δυνάμωμα της παράταξης στα πρωτοβάθμια σωματεία θα αναπτερώσει και το ηθικό σε ευρύτερες συνδικαλιζόμενες δυνάμεις, θα συμβάλει να δημιουργηθούν νέες συσπειρώσεις σε κοινωνικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, να οικοδομηθεί το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό μέτωπο αντίστασης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης που θα δημιουργεί ρήξεις με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και το μονόδρομο της ΟΝΕ.

Η ΔΗΚΕΒΕ, δίνοντας το περίγραμμα της περιόδου στην οποία πραγματοποιούνται οι εκλογές στα σωματεία, σημειώνει:

• Η κοινωνική κατάσταση των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων έχει χειροτερέψει, παρατηρείται μεγαλύτερη ένταση των προβλημάτων. Οι μικρές επιχειρήσεις όλο και περισσότερο χάνουν έδαφος στην παραγωγή, στο εμπόριο, τις υπηρεσίες. Ο τζίρος μειώνεται, η εξάρτηση από το μεγάλο κεφάλαιο αυξάνεται, μεγαλώνει η αβεβαιότητα για τη δουλιά και απομακρύνεται όλο και περισσότερο η ελπίδα για μια συλλογική οργάνωση και συνεταιριστικοποίηση των μικρών επιχειρήσεων. Παράλληλα, από την αρχή του χρόνου καθιερώθηκε το ΕΥΡΩ, σαν ενιαίο νόμισμα υπολογισμού των συναλλαγών και των ισοτιμιών, πράγμα το οποίο δε θα πρέπει να θεωρηθεί απλά σαν ένα τεχνικό μέτρο, αντίθετα θα διευκολύνει την ευελιξία του μεγάλου κεφαλαίου στις συναλλαγές του, στην κίνηση κεφαλαίων με μικρότερο ρίσκο. Την ίδια στιγμή, το ΕΥΡΩ προϋποθέτει μια σειρά μέτρα κεντρικού ελέγχου από την ΕΕ και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, αφαιρώντας τις όποιες δυνατότητες άσκηση εθνικής νομισματικής πολιτικής. Εν ολίγοις η καθιέρωση του ΕΥΡΩ θα διευκολύνει την κερδοφορία στο μεγάλο πολυεθνικό και ντόπιο κεφάλαιο και θα επιφέρει νέα δεινά για τους ΕΒΕ, τους εργαζόμενους και τα οικονομικά ασθενέστερα λαϊκά στρώματα.
• Η κυβέρνηση, με πρόσχημα τον εκσυγχρονισμό και το νοικοκύρεμα της οικονομίας, υλοποιεί μια πολιτική αποδυνάμωσης, καταστροφής και συρρίκνωσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, περιθωριοποίησης της αγροτικής οικονομίας, ευθυγραμμίζει την πολιτική της με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, δηλώνει πλήρη υποταγή στις κατευθύνσεις της ΕΕ για την ένταξη στην ΟΝΕ. Δείχνει ανυποχώρητη και αποφασισμένη να προχωρήσει, δηλαδή να ολοκληρώσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, με την εκποίηση τομέων στρατηγικής σημασίας, στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια, στις μεταφορές, το χρηματοπιστωτικό σύστημα περνάει στον άμεσο έλεγχο του πολυεθνικού και ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, ανατρέπονται και αφαιρούνται λαϊκές κατακτήσεις στις εργασιακές σχέσεις στις ασφαλιστικές παροχές, υποβαθμίζεται παραπέρα, η όποια δημόσια υγεία και η δημόσια δωρεάν παιδεία. Η πολιτική της κυβέρνησης, όσο θα οξύνει την εναντίωση και την αντίσταση που προβάλλουν ΕΒΕ, εργαζόμενοι, αγρότες, νεολαία θα συνοδεύεται και με σκληρή στάση ενός κράτους που θα γίνεται ολοένα πιο αυταρχικό, θα ποινικοποιούνται οι αγώνες και όλα δείχνουν ότι τα επόμενα χρόνια όσο πλησιάζουμε στην οικονομική ένταξη και μετά οι δυσκολίες θα εντείνονται.
• Η κατάσταση που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα κυριαρχείται από την αντίληψη της υποταγής και της ενσωμάτωσης στην κυβερνητική πολιτική, οι πλειοψηφίες, που σχηματίζονται στις τριτοβάθμιες οργανώσεις και σε ομοσπονδίες από τις ΠΑΣΚΕΒΕ, ΔΑΚΜΜΕ, ΑΣΚΜΜΕ, έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό: θεωρούν "εθνικό στόχο" την ΟΝΕ και στηρίζουν απόλυτα την ουσία αυτής της πολιτικής, που είναι και επιλογή των κομμάτων στα οποία ανήκουν. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί δυσκολίες και τροφοδοτεί μοιρολατρία, αδιαφορία, ηττοπάθεια, έλλειψη εμπιστοσύνης στην αποτελεσματικότητα των αγώνων από τους ΕΒΕ. Ετσι, παρά τη χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασής τους το συνδικαλιστικό κίνημα παραμένει απομαζικοποιημένο, τα σωματεία υπολειτουργούν, η επαφή με τα μέλη τους είναι μικρή έως ελάχιστη και αυτή γίνεται με μια επιστολή ή μέσα από τον κλαδικό Τύπο και, το κυριότερο, κατά κανόνα προβάλλονται συντεχνιακά αιτήματα αποκομμένα από την πολιτική τους διάσταση και τις βασικές αιτίες που τα δημιουργούν, με αποτέλεσμα να μην πείθουν τους ΕΒΕ και ο κίνδυνος για παραπέρα μείωση του ήδη μικρού ποσοστού των συνδικαλισμένων να είναι μεγάλος. Δυναμώνει ακόμα τις μικροαστικές αντιλήψεις για αδιέξοδη ατομική λύση των προβλημάτων, ενισχύει τις αυταπάτες και τις συγχύσεις.

Μπροστά στα παραπάνω δεδομένα, οι αρχαιρεσίες στα πρωτοβάθμια σωματεία είναι καθοριστικές για τους συσχετισμούς που θα διαμορφώσουν στο συνδικαλιστικό κίνημα, αφού αυτοί θα είναι που θα καθορίσουν τον προσανατολισμό του για τα επόμενα χρόνια. Οπως εκτιμά η ΔΗΚΕΒΕ, μια συνολική αύξηση συνολικά ή επιμέρους των δυνάμεων των παρατάξεων ΠΑΣΚΕΒΕ, ΔΑΚΜΜΕ, ΑΣΚΜΜΕ, ανεξάρτητα από τις μεθόδους με τις οποίες θα προσπαθήσουν να εγκλωβίσουν την ψήφο των ΕΒΕ, θα τη μεταφράσουν σε έγκριση των θέσεών τους και της τακτικής τους. Κάτι τέτοιο θα σηματοδοτήσει μεγαλύτερες δυσκολίες και θα οδηγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα στην πλήρη ενσωμάτωσή του στην κυρίαρχη πολιτική και στον εκφυλισμό κάθε αγωνιστικής προσπάθειας και προοπτικής, αφού στην πράξη οι παρατάξεις αυτές οδηγούν το συνδικαλιστικό κίνημα στο να χάσει τον αγωνιστικό, διεκδικητικό χαρακτήρα του. Γι' αυτούς τους λόγους, ο στόχος για αύξηση των δυνάμεων της ΔΗΚΕΒΕ δεν αποτελεί μια παραταξιακή ικανοποίηση απέναντι στις άλλες δυνάμεις, αλλά προϋπόθεση για ανάπτυξη αγώνων στην κατεύθυνση της υπεράσπισης των πραγματικών αναγκών και δικαιωμάτων των ΕΒΕ.

Η ΔΗΚΕΒΕ θα παλέψει στο επόμενο διάστημα να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που έχει να μπει με αξιώσεις στη μάχη των εκλογών στα σωματεία, να ενημερώσει τους ΕΒΕ, να αναπτυχθεί ο αριθμός των ψηφισάντων, κρατώντας αταλάντευτο τον προσανατολισμό της υπεράσπισης της δουλιάς και της λύσης των προβλημάτων, κρατώντας ανοιχτό το μέτωπο καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής, που έρχεται σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και καταγγέλλοντας τη συμβιβασμένη στάση των πλειοψηφιών στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΓΕΣΑΕ και ομοσπονδιών. Σ' αυτά τα πλαίσια, η παράταξη είναι ανοιχτή σε συνεργασίες με ΕΒΕ που έχουν δείξει συνέπεια και ανιδιοτελή προσφορά, είναι διατεθειμένοι να βαδίσουν το δρόμο του αγώνα, ο προβληματισμός τους να έχει αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, να απορρίπτουν και να έχουν συνολική αντίθεση με τις οδηγίες της ΕΕ και την ΟΝΕ.