Κλωστοϋφαντουργία - Ιματισμός - Δέρμα... Αλεξανδρούπολη - Κομοτηνή - Νάουσα... Ο πάλαι ποτέ κραταιός κλάδος της ελληνικής οικονομίας σήμερα "πνέει τα λοίσθια" και στις τρεις παραπάνω περιοχές δεκάδες φουγάρα έπαψαν να καπνίζουν και εργοστάσια μετατράπηκαν σε αποθήκες. Τα δισεκατομμύρια που εκταμιεύτηκαν από τον κρατικό κορβανά με τη μορφή επιδοτήσεων για επενδύσεις σε παραμεθόριες και φθίνουσες περιοχές, μετατράπηκαν σε μηδενικά στους παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς των βιομηχάνων.

Κι όσα απέμειναν να λειτουργούν... Ευλογία και κατάρα για τους εργάτες τους. Η κατάκτηση του μεροκάματου καθημερινά μοιάζει με μικρό Γολγοθά, που αδιαμαρτύρητα πρέπει να πορευτούν, γιατί αλλιώς "το εργοστάσιο μπορεί να μεταφερθεί στη Βουλγαρία..."! Μια απειλή, που οι εργοδότες της Βορείου Ελλάδας αρέσκονται να χρησιμοποιούν και συχνά κάνουν πράξη.

Ομως, πόσο να σκύψεις το κεφάλι; Οι εργάτες της "ΦΑΝΚΟ" στην Κομοτηνή αρνούνται να συμφωνήσουν στη "διευθέτηση" του χρόνου εργασίας, ίσως γιατί ξέρουν ότι η δουλιά τους μόνο με τον αγώνα μπορεί να διασφαλιστεί. Το ίδιο και οι εργάτες του "ΟΤΤΟ Εβρος" στην Αλεξανδρούπολη, αρνήθηκαν να δεχτούν 76 απολύσεις, γιατί "βαρέθηκαν να σκύβουν το κεφάλι".

Οσο, για τους εργάτες του κλάδου στη Νάουσα,αυτοί πληρώνουν πολύ ακριβά την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που πρόσφερε γη και ύδωρ στο μεγάλο κεφάλαιο.

Χάρη σ' αυτή την πολιτική, ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας, του ιματισμού και του δέρματος: Μετράει τα τελευταία 10 χρόνια πάνω από 50.000 χαμένες θέσεις εργασίας! Είδε φημισμένες επιχειρήσεις να ξεπουλιούνται στους ιδιώτες για πενταροδεκάρες και στη συνέχεια να κλείνουν. Είδε βιομηχάνους να επιδοτούνται για επενδύσεις που ποτέ δεν έκαναν, να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους σε χώρες όπου η εργατική δύναμη διατίθεται σχεδόν δωρεάν, πετώντας στο δρόμο τους εργάτες. Είδε στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα να καταπατούνται, με μεγαλύτερη ένταση σήμερα, μετά την ψήφιση του αντεργατικού νόμου.