ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ,Ηλιούπολη Αθήνα: Διαβάζοντας σε φύλλο σου δημοσίευμα σχετικό με τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, αντιβασιλέα, κτλ., κτλ., της κατοχής και της απελευθέρωσης, μου ήρθε αυθόρμητα στο νου ένα ποίημα που σατίριζε, πολύ εύστοχα κατά τη γνώμη μου, την εποχή εκείνη, το ήθος του κυρίου αυτού. Δε θυμάμαι πού το είχα διαβάσει, σημασία έχει το συμπέρασμα που βγαίνει.

Παρουσιάζονται λοιπόν μετά την απελευθέρωση στον Δαμασκηνό, τρεις Ελληνες και του αναφέρουν κάθε ένας χωριστά την περίπτωσή του, ζητώντας του τη γνώμη του.

• Ο πρώτος: - Παπά, τη λίρα αγάπησα κι είχα γι' αυτήν πόθους τρελούς

και δούλεψα και έκλεψα με Γερμανούς και Ιταλούς.

Παπά, τι συλλογάσαι;

- Χμ... Αν τον αγάπησες πολύ, συγχωρεμένος να 'σαι!

• Ο δεύτερος: - Παπά, το χρήμα αγάπησα που μου 'διναν οι Γερμανοί

και πατριώτες έστελνα Χαϊδάρι και Καισαριανή.

Παπά, τι συλλογάσαι;

- Ε... αν το αγάπησες πολύ, συγχωρεμένος να 'σαι!

• Ο τρίτος: - Παπά, ποθούσα λευτεριά και με θολό το βλέμμα

τον πόθο μου τον έγραψα μες τα βουνά με αίμα.

Παπά, τι συλλογάσαι;

- Α... τώρα πια δε χρειάζεσαι, καταραμένος να 'σαι!!!

ΚΩΣΤΑΣ Κ.,Αθήνα: Θέλω να διαμαρτυρηθώ για το φορολογικό μας σύστημα, που ισχύει το ίδιο και για τους στρατιώτες και τους φοιτητές. Συγκεκριμένα. Με τη βοήθεια των συγγενών μας, έχω στην Τράπεζα 200 χιλ. δρχ. και ο αδελφός μου 300 χιλ δρχ. Οι τόκοι από τα χρήματα αυτά φορολογούνται με 15%. Ο αδελφός μου είναι φοιτητής και εγώ στρατιώτης. Και ρωτώ πώς είναι δυνατόν στρατιώτες και φοιτητές να φορολογούνται για κάποιο μικρό ποσό που είναι δυνατόν να 'χουν στην κατοχή τους και να αποτελεί γι' αυτούς κάποιο... "κεφάλαιο", που να τους δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουν τα έξοδά τους, χωρίς να γίνονται βάρος στις οικογένειές τους;