Σκληρή απάντηση στην κυβερνητική πολιτική αλλά και στις δυνάμεις εκείνες που επιχειρούν να χειραγωγήσουν το κίνημα των ΕΒΕ με στόχο να το υποτάξουν, δίνουν αύριο οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι έμποροι μαζί, διεκδικώντας τα αιτήματα επιβίωσής τους. Αυτό τονίζει μιλώντας στο "Ρ" ο δεύτερος αντιπρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, ο Παντελής Τάτσης,και ότι μόνο με την αγωνιστική κλιμάκωση μπορεί να έρθουν λύσεις για τα καίρια προβλήματα του επαγγελματοβιοτεχνικού κόσμου και ν' αντιμετωπιστούν τα αδιέξοδα στα οποία τούς έχουν οδηγήσει οι κυβερνητικές πολιτικές που από κοινού έχουν χαραχθεί με την ΕΕ. Οι μόνοι αγώνες, λέει, που μπορεί να είναι χαμένοι, είναι εκείνοι οι αγώνες που δε γίνονται! Ανάμεσα στ' άλλα ο Π. Τάτσης σημειώνει:

- Αύριο πραγματοποιείται το πανελλαδικό κλείσιμο των καταστημάτων και βιοτεχνιών καθώς και τοπικές εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Ποιες συνθήκες οδήγησαν τη ΓΣΕΒΕΕ σ' αυτή την απόφαση;

- Οι επαγγελματοβιοτέχνες έχουν διαπιστώσει ότι τα προβλήματά τους είναι οξυμένα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Εχει ανατραπεί ολόκληρο το πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεών μας. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι τέτοιες που στους μεν έχοντες δίνουν υποσχέσεις ότι τα προνόμιά τους όχι μόνο δε θα θιχτούν, αλλά αντίθετα θα διευρυνθούν, οι δε μη έχοντες καλούνται να κάνουν υπομονή, υποταγμένοι. Κάτω από αυτό το κλίμα, το συνδικαλιστικό κίνημα των επαγγελματοβιοτεχνών, και ειδικότερα η ΓΣΕΒΕΕ και τα μέλη της φυσικά, βρίσκονται σε αναβρασμό, γιατί βλέπουν το εισόδημά τους να το καταβροχθίζουν οι πολιτικές αυτές, και η βάση του κινήματος πιέζει να παρθούν αποφάσεις για δυναμικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Βεβαίως, έχει διαπιστωθεί ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πέρασε από την περίοδο των προτάσεων, του ατέλειωτου διαλόγου, από ατέρμονες συζητήσεις και με ηγεσίες που πειθάρχησαν και αποπροσανατόλισαν με τον εφησυχασμό και την αδρανοποίηση. Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε στο στάδιο που οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι έμποροι έχουν καταλάβει ότι χρειάζονται δυναμικοί αγώνες για να ανατραπεί αυτή η πολιτική και όχι ο συμβιβασμός που επιχειρούν να καλλιεργήσουν συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό χώρο.

- Ποια είναι ειδικότερα η κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Ποια είναι η αιχμή του δόρατος των αυριανών κινητοποιήσεων;- Κατ' αρχήν η φορολόγηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τα "αντικειμενικά κριτήρια" και το 35% με το οποίο φορολογούνται οι ΜΜΕ είναι η στρόφιγγα που κλείνει και την τελευταία ανάσα που θα μπορούσαν να πάρουν οι επαγγελματίες και αποκλείει κάθε δυνατότητα συνεταιριστικοποίησης, ενώ από την άλλη υπάρχει παντελής έλλειψη χρηματοδότησης των ΜΜΕ. Επειτα, είναι η ραγδαία και ανεξέλεγκτη εξάπλωση των πολυκαταστημάτων που με τις ευλογίες της κυβέρνησης έχουν σαρώσει την ελληνική αγορά, η δραματική πτώση του τζίρου εξαιτίας της ανέχειας των λαϊκών στρωμάτων, της συρρίκνωσης των λαϊκών εισοδημάτων που είναι οι πελάτες των ΜΜΕ. Είναι, επίσης, η επαγγελματική στέγη, που μετά την απελευθέρωση έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο πολλούς επαγγελματίες που βλέπουν να χάνουν την επαγγελματική τους στέγη, οι δημοτικοί φόροι, καθώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε νέο φορομπηχτικό μηχανισμό που σφίγγει περισσότερο τη θηλιά γύρω από τις ΜΜΕ. Και βέβαια, καθοριστικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι η διεύρυνση του ωραρίου που αποτελεί βασικό μοχλό επικράτησης των πολυκαταστημάτων και των πολυεθνικών αφανίζοντας τις μικρές - εμπορικές κύρια - επιχειρήσεις που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε ένα τέτοιο ωράριο λειτουργίας.

- Ποια είναι η σημασία των αυριανών κινητοποιήσεων; Τι προσδοκάτε;

- Εχουμε πει κατ' αρχάς ότι κάθε αγώνας έχει τα δικά του στοιχεία και ότι μόνο ο αγώνας που δε γίνεται είναι ο χαμένος. Βέβαια, το συνδικαλιστικό κίνημα πέρασε πολλές αγωνιστικές φάσεις. Βεβαίως, δε λέμε ότι από τη μια μέρα στην άλλη, στις 18 του μήνα, θα λυθούν τα προβλήματα. Αλλά, θα δώσουμε μια σκληρή απάντηση σ' αυτούς που διαμορφώνουν αυτές τις πολιτικές, ότι οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι έμποροι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν υποτακτικά τον αφανισμό τους. Τους πιέζουμε με τους αγώνες μας να ασκήσουν μια άλλη πολιτική, να αναγκαστούν να σκύψουν πάνω από τα προβλήματα που βάζει το συνδικαλιστικό κίνημα και να δώσουν λύσεις. Εξάλλου, οι αγώνες δε σταματάνε σε μία κινητοποίηση, ούτε είναι τουφεκιές στον αέρα. Ο αγώνας μας έχει συνέχεια. Το συνδικαλιστικό κίνημα αναζητά διαρκώς τρόπους και μορφές αγώνων για τη διεκδίκηση των αιτημάτων και οι μορφές αυτές καθορίζονται κάθε φορά από τις συνθήκες και το συσχετισμό δυνάμεων μέσα σ' αυτό.

- Με αφορμή το συσχετισμό δυνάμεων που αναφέρατε, πώς απαντάτε σ' εκείνους που φαίνονται να παρασύρονται από τις δυνάμεις που σκόπιμα προβάλλουν σαν μονόδρομο την υποταγή στις εντολές της ΕΕ, των μονοπωλίων και βλέπουν τη λύση στα προβλήματα μέσα από τα προγράμματα της ΕΕ;

-Αυτές οι αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν, διαψεύδονται στην πράξη. Σήμερα όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν έχουν επιλογές. Η επιλογή είναι η πορεία με το αγωνιστικό τμήμα του συνδικαλιστικού κινήματος γιατί η εμπειρία και η διεθνής και η ελληνική, δεν έχει να παρουσιάσει με το συμβιβασμό και τη μοιρολατρία λύσεις στα προβλήματα. Αλλοι έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι και συμπορεύονται με τέτοιες πολιτικές γιατί τους εξυπηρετούν. Είναι καιρός και αυτοί που πίστεψαν στους "διαδρομιστές" συνδικαλιστές να καταλάβουν ότι η ανεργία, το αδιέξοδο και το λουκέτο θα χτυπήσει την πόρτα όλων μας μέρα με τη μέρα. Μας αφορά όλους και όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε για την επιβίωσή μας. Οσον αφορά, δε, σ' αυτά τα περιβόητα προγράμματα που η κυβέρνηση και οι συνδικαλιστές της τα χρησιμοποιούν σαν μέσο εφησυχασμού και χειραγώγησης του κινήματος, πρέπει να πούμε ότι είναι φτιαγμένα στα μέτρα κάποιων αεριτζήδων και ότι ελάχιστα έχουν να ωφεληθούν οι πραγματικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι υποσχέσεις για λύση των προβλημάτων τους μέσα από κατευθύνσεις της ΕΕ και μέσω τέτοιων προγραμμάτων είναι κάλπικες. Πολύ λίγοι είναι αυτοί οι Ελληνες επαγγελματοβιοτέχνες που θα ωφεληθούν από αυτά. Επομένως, μέσα από τέτοιες κατευθύνσεις, λύση για τη συντριπτική πλειοψηφία των ΕΒΕ δεν μπορεί να υπάρξει.

- Πώς κρίνετε το ρόλο της διοίκησης της ΕΣΕΕ που για μια ακόμη φορά αρνήθηκε να πάρει μέρος στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις;

- Δεν εκπλήσσει κανέναν αυτή η στάση της διοίκησης της ΕΣΕΕ. Οι ηγεσίες αυτές έχουν δώσει δείγματα γραφής και στο παρελθόν. Τα συμφέροντα που στηρίζουν, ασφαλώς δεν ταυτίζονται με αυτά του επαγγελματία και του μικρέμπορα. Την απάντηση σ' αυτή την απόφασή της η διοίκηση της ΕΣΕΕ θα την πάρει αύριο και ήδη την έχουν πάρει από τους εμπορικούς συλλόγους που διαχώρισαν τη θέση τους, που είναι κοντά στη βάση και στα προβλήματα των μικρεμπόρων και πήραν απόφαση υπέρ των κινητοποιήσεων. Σίγουρα, θα προτιμούσαμε να ήμασταν κοντά με τη διοίκηση της ΕΣΕΕ, γιατί, οι έμποροι είναι η βιτρίνα της κινητοποίησης. Αλλά, η συμμετοχή και το αποτέλεσμα δεν εξαρτάται από αυτή καθ' αυτή τη διοίκηση.

- Διαμορφώθηκε σε όλο το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ η ανάγκη στήριξης με αμφίδρομη σχέση των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Κι αυτό, γιατί θίγονται από τις ίδιες πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων, αλλά και γιατί, βεβαίως, πολύ απλά, εάν αυτά τα στρώματα δεν έχουν λεφτά και τα μαγαζιά δε θα έχουν λεφτά. Αγρότες, εργαζόμενοι και επαγγελματοβιοτέχνες πάνε μαζί. Το μέτωπο αυτό πρέπει να είναι το μέλημα του συνδικαλιστικού κινήματος των χώρων αυτών για αποτελεσματική παρέμβαση στα κέντρα λήψης αποφάσεων όπου διαμορφώνονται οι πολιτικές που μας αφορούν.

- Τι μήνυμα θα στέλνατε στους επαγγελματοβιοτέχνες και τους εμπόρους, μια μέρα πριν την πανελλαδική κινητοποίηση;

- Συμμετοχή σε κάθε τι που το αισθητήριό τους τούς λέει ότι μετά από τόσα που είδαν τα μάτια τους θα ανατρέψει αυτές τις πολιτικές που εφαρμόζονται. Η ανατροπή αυτή δε θα έρθει από αλλού. Μόνο από εμάς τους ίδιους, με τους αγώνες μας, μαζί με όλους εκείνους που πλήττονται από αυτές τις πολιτικές. Θέλω και πάλι να επαναλάβω ότι κανένας αγώνας δεν πήγε χαμένος. Και σ' αυτόν τον αγώνα θα βρεθούν μπροστά οι ΔΗΚΕΒίτες με τις προοδευτικές συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Και, ας μην εφησυχάζει η κυβέρνηση από τους συνδικαλιστές της μέσα στο κίνημα. Γιατί, οι ΕΒΕ καταλαβαίνουν ότι αυτές οι πολιτικές δεν ξεχωρίζουν χρώματα. Θίγουν όλους το ίδιο, γι' αυτό και ο αγώνας μας θα έχει συνέχεια.

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ