Μονίμως ελλειμματική εις βάρος της χώρας η οικονομική σχέση με την Κοινότητα
Οταν η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΟΚ οι θιασώτες της ένταξης υποσχέθηκαν στο λαό μια πορεία προς τη "γη της επαγγελίας". Το μεγάλο τους "ατού" ήταν το κοινοτικό χρήμα που θα εισέρεε, σαν "πακτωλός", για να καλύψει ανάγκες, καθυστερήσεις, ελλείμματα. Ομως και στη συνέχεια, ακόμα και σήμερα, αν και έχει αποδειχθεί ότι η Ελλάδα έδωσε και δίνει πολύ περισσότερα απ' όσα παίρνει, οι ίδιες δυνάμεις συνεχίζουν να ισχυρίζονται ότι οφείλουμε ευγνωμοσύνη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η κυβέρνηση, αλλά και τα άλλα κόμματα που υποστηρίζουν το Μάαστριχτ, για να στηρίξουν την επιχειρηματολογία τους, στον υπολογισμό του "δούναι και λαβείν" παίρνουν υπόψη τους μόνο της χρηματικές δοσοληψίες μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δηλαδή τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και τις πληρωμές της Ελλάδας. Αποκρύπτουν ότι το σημαντικότερο στοιχείο αυτών των δοσοληψιών περιέχεται στο εμπορικό ισοζύγιο. Εκεί αποτυπώνεται τι πληρώνει η Ελλάδα για τις εισαγωγές από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τι εισπράττει από τις όποιες εξαγωγές της προς αυτήν.
Στον πίνακα που δημοσιεύουμε γίνεται ο πραγματικός λογαριασμός για τα κέρδη και τις ζημιές που έχει η Ελλάδα στη σχέση της με την ΕΕ από το 1981 έως το 1994. Στη στήλη "αναλήψεις πόρων" αναφέρονται τα ποσά που εισπράττονται από την ΕΕ με τις κάθε είδους κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, στη στήλη "καταβολές ιδίων πόρων" αναφέρονται τα ποσά που πλήρωσε η Ελλάδα, στη στήλη "καθαρή θέση" η διαφορά μεταξύ εσόδων και εξόδων στις χρηματικές δοσοληψίες Ελλάδας - ΕΕ, στη στήλη "εμπορικό ισοζύγιο" αναφέρεται η διαφορά μεταξύ της αξίας των εξαγωγών και των εισαγωγών από και προς την ΕΕ, στη στήλη "τελικό αποτέλεσμα" το αποτέλεσμα της αφαίρεσης αυτών που πήραμε με κάθε τρόπο από αυτά που πληρώσαμε με κάθε τρόπο.
Τα συμπεράσματα: