Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στα μέσα της 10ετίας του 1980 που εκδηλώθηκε με ιδιαίτερη ένταση η κρίση του ΝΑΤ, η ανώτερη σύνταξη του Ταμείου ήταν 10.000 δρχ. κάτω από την αντίστοιχη του ΙΚΑ και η κατώτερη δύο με τρεις χιλιάδες λιγότερη. Την κατώτερη σύνταξη έπαιρνε περίπου το 40% των συνταξιούχων, ενώ σύνταξη απάνω από 56.000 δρχ. έπαιρνε μόνο το 6%. Στην 4ετία 1980 - 1984 η μέση σύνταξη του ΝΑΤ από 17.383 δρχ. έγινε 31.983 δρχ. αυξήθηκε δηλαδή κατά 83,7%, λιγότερο από τον επίσημο τιμάριθμο, που είχε αυξηθεί κατά 85%. Το 1990 η μέση σύνταξη διαμορφώθηκε στις 74.242 δρχ. ενώ σύμφωνα με τον επίσημο τιμάριθμο θα έπρεπε να ήταν 100.629 δρχ. Το 1995 η μέση σύνταξη έφτασε τις 118.782 δρχ. ενώ σύμφωνα με τον τιμάριθμο θα έπρεπε να ήταν 192.730 δρχ.

Με τα στοιχεία του 1995 αποδεικνύεται ότι το 73,54% των συνταξιούχων του ΝΑΤ παίρνει σύνταξη μέχρι 150.000 δρχ. δηλαδή σύνταξη πείνας, ενώ ανύπαρκτη είναι η κοινωνική πρόνοια για τις χιλιάδες άνεργους ναυτεργάτες. Η αξιοποίηση των ακινήτων του ΝΑΤ ασφαλώς θα ήταν ένα αποτελεσματικό μέτρο αντιμετώπισης της πολύ κρίσιμης κατάστασης, που περνά σήμερα ο Οργανισμός, με αφορμή την κυβερνητική πολιτική, που θυσιάζει τα πάντα, για να εξυπηρετηθεί το ασύδοτο, απάτριδο και παμφάγο στην πλειονότητά του εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Ο εντοπισμός των πραγματικών αιτίων της κρίσης του ΝΑΤ είναι καθοριστικό ζήτημα. Η αλλαγή της κατάστασης, η "διάσωση" του ΝΑΤ και η προστασία των ασφαλιστικών - συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των ναυτεργατών, απαιτούν την ανατροπή αυτής της πολιτικής, και την εφαρμογή αντιμονοπωλιακής πολιτικής, που θα καταργήσει την εφοπλιστική ασυδοσία, θα τονώσει τις θέσεις απασχόλησης, εξασφαλίζοντας τους δεσμούς της ναυτιλίας με την εθνική οικονομία και το ελληνικό ναυτεργατικό δυναμικό. Αλλά και οι εν ενεργεία ναυτεργάτες και οι συνταξιούχοι του ΝΑΤ πρέπει να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και τις κατακτήσεις τους από κάθε επιβουλή που απεργάζεται η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι εφοπλιστές.

Η κατάργηση των "εγκριτικών πράξεων" και των "διμερών συμβάσεων", η προσαρμογή των οργανικών συνθέσεων στις αυξημένες ανάγκες των πλοίων, η αύξηση των εφοπλιστικών εισφορών - που είναι μικρότερες από αυτές των εργοδοτών της στεριάς - στα πλαίσια τριμερούς συστήματος εισφορών από εφοπλιστές - κράτος - ναυτεργάτες, η αύξηση των συντάξεων στο 80% των μισθών, είναι ορισμένα από τα αιτήματα που διεκδικούν οι ασφαλισμένοι του ΝΑΤ.

Συμπερασματικά: Η κρίση του ΝΑΤ όπως αναφέρθηκε πηγάζει από συγκεκριμένες αιτίες. Είναι αποτέλεσμα της αντιναυτεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προϊόν της εφοπλιστικής ασυδοσίας.

Είναι παραπλανητικοί και ψεύτικοι οι ισχυρισμοί, που συνδέουν την άσχημη οικονομική κατάσταση του ΝΑΤ, είτε με το δήθεν υψηλό επίπεδο των συντάξεων, είτε με τη συνταξιοδότηση των λιγότερων από είκοσι (20) - γιατί αυτή είναι η αλήθεια - πολιτικών προσφύγων, που συνταξιοδοτήθηκαν, γιατί ακριβώς διέθεταν την απαιτούμενη υπηρεσία.

Η διατήρηση της ακίνητης περιουσίας του ΝΑΤ και κύρια η ανατροπή της αντιναυτεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης, θα χρειαστεί την αγωνιστική δραστηριοποίηση των ναυτεργατών και των συνταξιούχων του ΝΑΤ. Αυτοί έχουν και τη δύναμη και τη θέληση να την ανατρέψουν.

Δημήτρης ΣΕΡΒΟΣ