Σαφή δημοψηφισματικό χαρακτήρα υπέρ της ακολουθούμενης πολιτικής επιχειρεί να προσδώσει η κυβέρνηση στις επερχόμενες ευρωεκλογές, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις δηλώσεις του Κ. Σκανδαλίδη, μετά τη χτεσινή συνεδρίαση της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής του κόμματος για τις ευρωεκλογές.

Σύμφωνα με τους κυβερνώντες, στόχος "είναι η νίκη του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές" και "η ανάδειξή του σε πρώτο κόμμα", γεγονός που θα σημαίνει την "επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας". Ο λόγος, δε, που ο ελληνικός λαός πρέπει να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ, είναι ότι το κυβερνητικό κόμμα "κέρδισε όλες τις μάχες για τα εθνικά συμφέροντα μέσα στα ευρωπαϊκά όργανα"....

Βεβαίως, από τα ανακοινωθέντα δεν έλειψαν και οι επικλήσεις στην ενότητα, με την οποία πρέπει να δώσει το ΠΑΣΟΚ τη μάχη των εκλογών. Πάντως, την ίδια ώρα που εκδιδόταν η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, στα γραφεία του κόμματος διεξαγόταν (και συνεχιζόταν μέχρι αργά το βράδυ) η συνεδρίαση της Επιτροπής Δεοντολογίας με αντικείμενο τις ενστάσεις της λεγόμενης "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" για τα "νέα μέλη - μαϊμούδες". Πάντως, ο Κ. Σκανδαλίδης υποστήριξε ότι τα φαινόμενα αυτά δεν αντανακλούν την πραγματική εικόνα του κόμματος, που θα πάει σε ένα "συνέδριο νίκης και όχι φθοράς και ήττας", όπως είπε...

Οσον αφορά στα εσωκομματικά δρώμενα του ΠΑΣΟΚ, με ένα υμνολόγιο υπέρ του Ανδρέα Παπανδρέου, ξεκίνησε την πολιτική του ομιλία στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο της Θεσσαλονίκης, την Κυριακή το πρωί, ο υπουργός Αμυνας, Α. Τσοχατζόπουλος, θέλοντας ίσως μ' αυτόν τον τρόπο να υποδηλώσει τη "διαφοροποίησή" του απέναντι στη σημερινή ηγετική ομάδα του πρωθυπουργού. Σε κάθε περίπτωση, η εμφάνισή του στη συμπρωτεύουσα, που συνοδεύτηκε από μια κινητοποίηση ...προεκλογικού τύπου των οπαδών του, είχε ως προφανή στόχο "να δηλώσει παρών" ως ο "ισχυρός δεύτερος" του ΠΑΣΟΚ.

Αλλωστε, η ομιλία του δεν είχε να προσφέρει τίποτα, πέραν της επανάληψης της πρόθεσής του να εμφανίζεται ως "αριστερότερος" του Κ. Σημίτη. Μάλιστα, αυτή τη φορά, ο υπουργός Αμυνας θέλησε να κατοχυρώσει το "αριστερό" προφίλ του, αυτοαναγορευόμενος σε γνήσιο εγγυητή της - πρωθυπουργικής, κατά τα άλλα, σύλληψης - "κεντροαριστεράς"... Προφανώς, διότι θεωρεί ότι τα "κεντροδεξιά" σενάρια, στα οποία εμπλέκεται ο Κ. Σημίτης, του αφήνουν περιθώριο να λειτουργήσει εκείνος ως "φερέγγυος" συνομιλητής των ...ΣΥΝοδοιπόρων του ΠΑΣΟΚ.

Ο Α. Τσοχατζόπουλος προχώρησε, κατά τ' άλλα, σε μια πολιτική εκτίμηση του έργου του ΠΑΣΟΚ, όχι στα 2,5 τελευταία χρόνια, που προφανώς δεν προσφέρεται για προβολή, αλλά για τα τελευταία ...25 χρόνια. Δεν παρέλειψε, δε, να τονίσει ότι η ευρωπαϊκή πορεία αποτελεί μονόδρομο και ότι "είμαστε δεμένοι με την Ευρώπη", είτε το θέλουμε είτε όχι.

Εκθειάζοντας τα διάφορα οφέλη από την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και ΟΝΕ, καθόρισε και την ουσία της "Ατζέντας 2000", που, σύμφωνα με τη σοσιαλιστική ΠΑΣΟΚική λογική, είναι: "Ο οικονομικός, πολιτικός και αναπτυξιακός σχεδιασμός της ΕΕ για 6 χρόνια και ταυτόχρονα μια διαπάλη για το πώς και με ποιους όρους θα μπορέσει να εγκριθεί η βάση, πάνω στην οποία θα στηριχτεί η πορεία της ΕΕ για τα επόμενα 6 χρόνια".

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από πλευράς των "εκσυγχρονιστών", η αντίδραση στην "ηγετική" εμφάνιση του Α. Τσοχατζόπουλου, ήταν από "χλιαρή" έως "αδιάφορη". "Ολα καλά και όλα κεντροαριστερά" (!), σχολίαζαν με εμφανή ειρωνεία συνεργάτες του πρωθυπουργού την τοποθέτηση του υπουργού, δηλώνοντας, ταυτόχρονα, την "κατανόησή" τους για την ανάγκη του δεύτερου να κάνει εμφανή την παρουσία του στο εσωκομματικό του ακροατήριο. Οσο για τον Κ. Σκανδαλίδη, δήλωνε πως "συμφωνεί σχεδόν απολύτως με τις απόψεις" του υπουργού...

Την ίδια "αδιάφορη" στάση κρατούσαν οι "εκσυγχρονιστές", παρά την προσπάθεια πολιτικών φίλων του Α. Τσοχατζόπουλου, όπως ο Γ. Δασκαλάκης, που, με χτεσινές του δηλώσεις, αφ' ενός προσέδωσε στον υπουργό Αμυνας την ιδιότητα του "σταθεροποιητικού παράγοντα", όχι μόνο εντός του ΠΑΣΟΚ, αλλά συνολικώς του πολιτικού συστήματος. Αφ' ετέρου, μίλησε για "διχαστική διαδικασία", που ακολουθεί η ηγετική ομάδα προς το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Για όλα αυτά, ο Α. Τσοχατζόπουλος "έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου", κατά τον Γ. Δασκαλάκη.