Η απάτη του "διαλόγου" για το φορολογικό | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η απάτη του "διαλόγου" για το φορολογικό

Χωρίς τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ και άλλων μεγάλων ομοσπονδιών, άρχισε την προηγούμενη Πέμπτη, 25 Φλεβάρη, ο "κοινωνικός διάλογος" για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος.

Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξάγγειλε τη διενέργεια "διαλόγου" για το φορολογικό, ο "Ρ" σε κάθε ευκαιρία είχε καταγγείλει ότι μεθοδεύονται διαδικασίες υφαρπαγής της ψήφου και εξαπάτησης των εργαζομένων, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων το 1999 και το 2000. Επίσης, με τον προσχηματικό "διάλογο" η κυβέρνηση επιδιώκει την παραγραφή ενός ένοχου και βεβαρημένου παρελθόντος. Ενός παρελθόντος το οποίο χαρακτηρίζεται από μία πρωτοφανή και ανηλεή επίθεση κατά των λαϊκών εισοδημάτων, τα οποία κλήθηκαν να σηκώσουν τα βάρη της "δημοσιονομικής εξυγίανσης" στην πορεία προς την ΟΝΕ. Το τρίτο που επιδιώκει η κυβέρνηση μέσω του "διαλόγου" με τους"κοινωνικούς εταίρους" είναι να κρύψει από τα πλατιά λαϊκά στρώματα το γκρίζο μέλλον που τους επιφυλάσσει, σε περίπτωση εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Τότε οι κυβερνητικοί Μανδαρίνοι των Βρυξελλών θα "θυμηθούν" ότι η δημοσιονομική πολιτική της χώρας είναι υποθηκευμένη στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οτι στα πρώτα βήματα προς την ΟΝΕ θα βρεθούν μπροστά στις δεσμεύσεις του "Προγράμματος Σταθεροποίησης και Ανάπτυξης", του σύγχρονου αυτού Κέρβερου του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου, που απειλεί κάθε χώρα - μέλος του ΕΥΡΩ με βαριές συνέπειες, σε περίπτωση που δε θα τηρήσει την αυστηρότατη"δημοσιονομική πειθαρχία", η οποία προβλέπει ισοσκελισμένους ή και πλεονασματικούς προϋπολογισμούς εσαεί. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα στην Ευρώπη της ΟΝΕ έχουν τεθεί σε καθεστώς παρανομίας...

Στη συνέχεια θα επιχειρήσουμε να αποκαλύψουμε τις κυβερνητικές αυτές μεθοδεύσεις, με στοιχεία.

Γιατί είναι προσχηματικός ο "διάλογος";

Ο "διάλογος" - απάτη είναι προσχηματικός για τον απλούστατο λόγο ότι η κυβέρνηση είχε φροντίσει να διαρρεύσει μέσω του Τύπου βασικές αλλαγές στο φορολογικό, οι οποίες υποτίθεται ότι θα συζητηθούν σ' αυτόν. Αν κάποιος έχει αποφασίσει ότι θα κάνει αυτό ή το άλλο, τότε εκείνοι που θα πάρουν μέρος στο "διάλογο" καλούνται να νομιμοποιήσουν, σε ρόλο "μαϊντανού" φυσικά, προειλημμένες αποφάσεις.

Για του λόγου το αληθές παραπέμπουμε στην "Καθημερινή" της 10ης Φλεβάρη, η οποία με τίτλο "Φορολογικό απόθεμα 400 δισ. επιστρέφεται προεκλογικώς", παρουσιάζει τις κυβερνητικές θέσεις για τις αλλαγές στη φορολογία, οι οποίες υποτίθεται ότι θα συζητηθούν από τους "κοινωνικούς εταίρους". Στο άρθρο, το οποίο επικαλείται πληροφορίες από τα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, αναφέρεται ότι από την τρέχουσα δημοσιονομική διαχείριση θα υπάρξει πλεόνασμα 400 δισ. δραχμών, το οποίο θα διατεθεί για την αύξηση του αφορολόγητου, των εκπτώσεων για τα παιδιά, αλλά και της μείωσης των συντελεστών με τους οποίους φορολογούνται τα υψηλά εισοδήματα. Τα ίδια πάνω- κάτω αναφέρονται και στο "Βήμα" στις 14 Φλεβάρη. Είναι σαφές επομένως ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει ήδη τι θέλει να κάνει και απλώς οι κυβερνητικοί "μαϊντανοί" θα επικυρώσουν τις αποφάσεις αυτές.

Θα υπάρξουν πραγματικές φορολογικές ελαφρύνσεις για τα λαϊκά στρώματα;Σε καμία περίπτωση η πειθήνια στη μεγαλοαστική τάξη κυβέρνηση δεν πρόκειται να πριονίσει το κλαδί της "δημοσιονομικής εξυγίανσης", πάνω στο οποίο κάθεται τόσα χρόνια. Αν δηλαδή προχωρήσει σε πραγματικές φοροελαφρύνσεις προς τα λαϊκά στρώματα, τότε από πού θα αντλήσει έσοδα τα επόμενα χρόνια. Η περίφημη αύξηση του αφορολόγητου στα 2 εκατ. δραχμές, από 1.355.000, που διατυμπανίζουν - σε συνδυασμό με την κατάργηση των δαπανών με αποδείξεις μέχρι 1 εκατ. δραχμές - ισοδυναμεί με μία μείωση φόρου 17.250 δραχμών για κάθε φορολογούμενο. Αν τώρα αυξήσουν κατά ένα πεντοχίλιαρο και την έκπτωση του φόρου για τα παιδιά, πολύ φθηνά ανταλλάγματα δίνουν οι εκσυγχρονιστές για να αποσπάσουν τη λαϊκή ψήφο. Τα ουσιαστικά βέβαια θέματα του φορολογικού συστήματος, που θα μπορούσαν να συζητηθούν σε ένα πραγματικά ειλικρινή διάλογο, άλλα θα έπρεπε να ήταν...Οπως αποκάλυψε ο "Ρ", επικαλούμενος κυβερνητικά στοιχεία, η φορολεηλασία που υπέστησαν τα λαϊκά στρώματα την περίοδο 1990 - 1999 ανέρχεται στο τεράστιο ποσό των 5,4 τρισ. δραχμών. Τι θα γίνει με τις απώλειες αυτές; Τι θα γίνει με την κλοπή εισοδήματος που επήλθε μέσω της μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας, για την περίοδο 1993 - 1999 (με εξαίρεση το 1997), όταν ο επίσημος πληθωρισμός ξεπέρασε το 60%; Φυσικά τα θέματα αυτά η κυβέρνηση δεν τα συζητά... Αλλά υπάρχει και μία άλλη απορία. Πώς είναι δυνατό να ανακοινώνει η κυβέρνηση "διάλογο" για τη φορολογική μεταρρύθμιση, πενταετούς διάρκειας και να αφήνει εκτός θέματος το τεράστιο ζήτημα της φορολογίας των χρηματιστηριακών πράξεων; Μόνο το 1998 ο τζίρος στο Χρηματιστήριο ανήλθε στα 17 τρισ. δραχμές, ενώ είναι γνωστό τοις πάσι ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ξέφραγο αμπέλι για το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο, το οποίο μέσω των μετοχών και των ομολόγων λεηλατεί τον παραγόμενο πλούτο.Αλλά η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να φορολογήσει το μεγάλο κεφάλαιο στο σύνολό του. Οχι ότι αυτό το μέτρο θα αντιμετώπιζε τη φορολεηλάτηση των λαϊκών στρωμάτων ή θα έλυνε προβλήματα προς όφελός τους. Ούτε περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση του κεφαλαίου να πάρει μέτρα που θίγουν έστω και στο ελάχιστο τα κέρδη. Απλά για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση μεταφέρει τις συνέπειες του "μονόδρομου" της ένταξης στην ΟΝΕ στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

Εχει προεκλογική χροιά ο "διάλογος";

Ο προεκλογικός χαρακτήρας του "διαλόγου"... βγάζει, κυριολεκτικά, μάτι. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της κυβέρνησης, στις 4 του Ιούνη δημοσιοποιείται το πόρισμα του "διαλόγου", ενώ στις 13 Ιούνη γίνονται οι ευρωεκλογές. Είναι και αυτό στοιχείο εκσυγχρονισμού του ρουσφετιού, σε σχέση με το 1981, όταν προεκλογικά ο Ράλλης μοίραζε, προσωπικά ο ίδιος, φακελάκια με επιδοτήσεις στους αγρότες...

Και το Σύμφωνο Σταθερότητας;

Αυτό βέβαια που καταρρίπτει τη μαύρη προπαγάνδα των εκσυγχρονιστών, ότι η περίοδος της λιτότητας τελειώνει και ότι αρχίζουν φοροελαφρύνσεις, είναι το περιβόητο Σύμφωνο Σταθερότητας, που ψηφίστηκε στη Διακυβερνητική του Αμστερνταμ και το οποίο είναι κυριολεκτικά καταπέλτης για τους "όψιμους" εκσυγχρονιστές δημαγωγούς.

Ειδικότερα, στην παράγραφο 1 αναφέρεται: "Τα κράτη - μέλη δεσμεύονται να τηρήσουν το μεσοπρόθεσμο στόχο για μια σχεδόν ισοσκελισμένη ή πλεονασματική δημοσιονομική κατάσταση,όπως προβλέπεται στα εθνικά προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και να αναλαμβάνουν την αναγκαία κατά την κρίση τους διορθωτική δημοσιονομική δράση για την επίτευξη των στόχων των προγραμμάτων αυτών, κάθε φορά που έχουν στοιχεία για υφιστάμενες ή αναμενόμενες σημαντικές αποκλίσεις από τους στόχους αυτούς".

Επίσης στην παράγραφο 4 αναφέρεται: "Τα κράτη - μέλη θα αρχίσουν τις αναγκαίες κατά την κρίση τους διορθωτικές δημοσιονομικές αναπροσαρμογές χωρίς καθυστέρηση, μόλις λάβουν πληροφορίες ότι υπάρχει κίνδυνος υπερβολικού ελλείμματος".

Από τις δύο αυτές παραγράφους είναι σαφές: Ο χωροφύλακας των ευρωπαϊκών λαών, το "Πρόγραμμα Σταθερότητας", όχι μόνο δε συμβιβάζεται με κάθε έννοια "φοροελάφρυνσης", αλλά απαιτεί λιτότητα στο διηνεκές.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡ

ΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Πληρώνουμε ΕΞΙ ΜΗΝΙΑΤΙΚΑ για φόρους (2002-04-21 00:00:00.0)

Οριστικοποιήθηκαν οι μορφές λιτότητας (2001-11-15 00:00:00.0)

Περί... "ανοιγμάτων" (1999-02-20 00:00:00.0)

Θυσίες και μετά το 2001 για τους εργαζόμενους! (1998-05-21 00:00:00.0)

Τα χειρότερα ακόμη δεν έχουν έρθει... (1998-05-02 00:00:00.0)

Ιδού τα τεκμήρια της αντιλαϊκότητας (1996-02-25 00:00:00.0)