Οι μέρες της περασμένης βδομάδας ήταν αφιερωμένες στο παιδικό βιβλίο. Φυσικά και θα επιμείνουμε πως κάθε μέρα θα πρέπει να υπάρχουν τέτοια αφιερώματα, αφού μόνον αν το παιδί με την αχαλίνωτη φαντασία του εντυπωσιαστεί, θετικά βέβαια, από κάποια βιβλία, ανοίγει κι ο δρόμος ενός αξεπέραστου πάθους για ολόκληρη τη ζωή του, του διαβάσματος. Ετσι η επιλογή, που θα γίνει από εκείνον που θα του προσφέρει αυτό το ανεκτίμητο δώρο, έχει βαρύνουσα σημασία.

Μπορεί να βρει κανείς τέτοιου είδους πληροφοριακό υλικό; Σημαντική συμβολή σ' αυτό τον τομέα είναι η έκδοση: "Τα βιβλία των παιδιών μας. Παράθυρα στον κόσμο" της Βίτως Αγγελοπούλου. Μια επίμοχθη εργασία από το 1973 ως το 1996, όπου επισημαίνονται οι αξιολογότερες λογοτεχνικές δημιουργίες για το παιδί.

Στο εισαγωγικό σημείωμα η συγγραφέας μάς ενημερώνει πως αρκετά αργά άρχισε αυτό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης: "Αρχίζουν, λοιπόν, να εμφανίζονται σε περιοδικά ή στον ημερήσιο Τύπο μερικές βιβλιοπαρουσιάσεις και ιδιαίτερα την περίοδο των δώρων... Και, επιτέλους, στα μέσα της δεκαετίας του '70 δύο εφημερίδες, η "Αυγή" και ο "Ριζοσπάστης" καθιερώνουν τακτική στήλη κριτικής βιβλίου για παιδιά. Στην πρώτη γράφουν η Αθηνά Παπαδάκη και ο αξέχαστος Γιάννης Νεγρεπόντης και στη δεύτερη η Ζωή Βαλάση. Το καλοκαίρι του '76 ακολουθεί το παράδειγμά τους και η"Καθημερινή", αναθέτοντας τη στήλη της σε μένα. Η αρχή έχει γίνει... ".Με τις βαθύτατες γνώσεις, την καλλιέργεια και την πείρα της μας υπογραμμίζει μάλιστα και αυτό το σπουδαίο, που θα θέλαμε να θεωρηθεί και ως moto του άρθρου μας: "Το βιβλίο πρέπει κάποτε να πάψει να θεωρείται μονάχα δώρο, περιττό αγαθό, πολυτέλεια. Πρέπει να γίνει είδος πρώτης ανάγκης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν συντροφεύει τον άνθρωπο από τα πρώτα χρόνια της ζωής του". (Εκδόσεις "Πατάκη" - Αθήνα 1997).

Ευγενία ΖΩΓΡΑΦΟΥ