Στις 7 του Σεπτέμβρη του 1998,το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης,συνέβαλε με έναν ακόμη τρόπο στην προετοιμασία του αιματοκυλίσματος του γιουγκοσλαβικού λαού, απαγορεύοντας τις πτήσεις των γιουγκοσλαβικών αερομεταφορέων μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, με τον Κανονισμό 1901/98.

Μ' αυτή την ενέργεια, αποκαλυπτική για τον προκαθορισμένο χαρακτήρα της δολοφονικής επέμβασης Αμερικανών, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενωσης - εφτά ολόκληρους μήνες πριν πέσει η πρώτη βόμβα - η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να συμμορφωθεί χωρίς δισταγμό, καταγγέλλοντας μάλιστα σχετική διμερή συμφωνία που είχε συνάψει με τη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση και δίνοντας ακόμη μια φορά εξετάσεις για την πλήρη υπακοή της στα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Στον Κανονισμό, σκοπός του οποίου είναι να επιφέρει βαρύ πλήγμα στις γιουγκοσλαβικές αερογραμμές, σημειώνεται: "Αεροσκάφη τα οποία εκμεταλλεύονται αμέσως ή εμμέσως γιουγκοσλαβικοί αερομεταφορείς, ήτοι οι αερομεταφορείς οι οποίοι έχουν τον κύριο τόπο άσκησης των δραστηριοτήτων τους ή την έδρα τους στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, απαγορεύεται να εκτελούν πτήσεις μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Ανακαλούνται όλες οι άδειες λειτουργίας που έχουν εκδοθεί υπέρ γιουγκοσλαβικών αερομεταφορέων".

Ορίζεται επίσης ότι "απαγορεύεται η παροχή νέων αδειών λειτουργίας ή η παράταση των υφισταμένων αδειών, για αεροσκάφη καταγραμμένα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας με αντικείμενο την εκτέλεση πτήσεων από ή προς αερολιμένες της Κοινότητας

Ο κανονισμός ισχύει για το έδαφος και τον εναέριο χώρο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ενώ προβλέπεται ότι τα κράτη - μέλη πρέπει να προσδιορίσουν "αποτελεσματικές ανάλογα προς την πράξη και αποτρεπτικές" κυρώσεις για όποιον παραβεί τον κανονισμό! Αυτές τις μέρες η καταστροφή ολοκληρώνεται με τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς του αεροδρομίου του Βελιγραδίου και άλλων συναφών στόχων.

Η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση προσπάθησε να βρει μια συμβιβαστική λύση με την Ελλάδα, όμως η ελληνική κυβέρνηση ήταν ανένδοτη, συμμετέχοντας με συνέπεια και σε αυτή την πλευρά του ακήρυχτου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Το μόνο που έγινε ήταν να καθυστερήσει στην υλοποίηση του Κανονισμού λόγω της διμερούς συμφωνίας, η οποία αφού καταγγέλθηκε, λύθηκε τελικά στις 11 Μάρτη του 1999.

Ωστόσο, η πρώιμη αυτή επίθεση στην JAT,στον εθνικό αερομεταφορέα της Γιουγκοσλαβίας, δε σταμάτησε στην υλοποίηση του κανονισμού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα οι αρμόδιες Γενικές Διευθύνσεις Ι και VII, απαγόρευσαν επίσης, σε ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη Γιουγκοσλαβία, να πληρώσουν σχετικό τέλος που θέσπισε η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση στις κοινοτικές αεροπορικές εταιρίες, προκειμένου να αντισταθμίσει τις απώλειες από την απαγόρευση που αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Σχετική σύσκεψη έγινε στις Βρυξέλλες στις 23 του Μάρτη,μια μέρα πριν την έναρξη της επίθεσης, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των "British Airways", "Austrian Airlines", "Alitalia", "Air france", "Lufthansa" και "Ολυμπιακής Αεροπορίας".Οι αυστριακές και βρετανικές αερογραμμές είχαν πληρώσει το τέλος στη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάλεσε τη σύσκεψη επειδή είχε πληροφορίες ότι κι άλλες εταιρίες θα προχωρήσουν στην καταβολή του. Αυτό που ξεκαθαρίστηκε στις εταιρίες είναι ότι η πληρωμή του τέλους θεωρείται παράνομη!