Στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και επαίσχυντη δημαγωγία. Νέα προνόμια στους εργοδότες, που βαφτίζονται στην κολυμπήθρα της ΟΝΕ "μέτρα για την απασχόληση". Το μαχαίρι της "Λευκής Βίβλου" μπήχτηκε ένα ακόμη εκατοστό στο σώμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με το περιεχόμενο του νέου - για το 1999 - "Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Απασχόληση". Ενός σχεδίου που περιπαίζει την αγωνία χιλιάδων ανέργων και την ανασφάλεια ακόμη περισσότερων εργαζομένων. Σε μια περίοδο έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Αφάνταστων υπερκερδών για το κεφάλαιο. Υπονόμευσης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και μιας εφιαλτικής λιτότητας για την επίτευξη του "εθνικού στόχου" τους, της ΟΝΕ, κυβέρνηση, εργοδότες και κυβερνητικοί συνδικαλιστές προσφέρουν σαν "δώρο" στους εργαζόμενους ένα σχέδιο της εκμετάλλευσής τους. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτεται το μέγεθος του κυβερνητικού κυνισμού, καθώς τα αντεργατικά σχέδια χρησιμοποιούνται για να προσθέσουν ψήφους στο "πουγκί" των ευρωεκλογών. Φτηνός εντυπωσιασμός με ακριβό τίμημα, όμως, για το λαό. Η εικόνα θα συμπληρωθεί κατά πάσα πιθανότητα με κάποια εξαγγελία ορισμένων θέσεων εργασίας, σαν πρώτο, χειροπιαστό, δείγμα της κυβερνητικής "καπατσοσύνης", έτσι ώστε 2 - 3 χιλιάδες άνεργοι να καταθέσουν το εκλογικό τους αντίτιμο για μια ολιγόμηνη απασχόληση.

Χωρίς κανένα ενδοιασμό, η κυβέρνηση εκχωρεί όλο και περισσότερα στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Μονάχα που αυτά που παραδίνει δεν της ανήκουν. Είναι αποτελέσματα ενός μεγάλου και πολύχρονου αγώνα δεκαετιών. Είναι το "κέρδος" ενός λαού που υπέμεινε αλύγιστος τα χτυπήματα της άρχουσας τάξης. Αλλά και η "ανταμοιβή" των αγώνων που έδωσε μαζί με το λαό, εδώ και 80 χρόνια το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ. Αυτά δίνει απλόχερα η κυβέρνηση στους εργοδότες υπηρετώντας με θέρμη το ευρωπαϊκό όργανό τους, την Κομισιόν. Το 8ωρο, που αντικαθιστά με 9ωρα και 10ωρα. Την πλήρη απασχόληση, που την κόβει στα δυο και τη μετατρέπει σε μερική απασχόληση και"απασχολησιμότητα". Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μέσω των διαβόητων Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης. Τη διάλυση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Την ενίσχυση των ανέργων που την κάνει "ενεργητική" επιδότηση των εργοδοτών. Η κυβέρνηση παίρνει λοιπόν, χαρτί και μολύβι για να δώσει τις εξετάσεις της στους εκμεταλλευτές. Ο "βαθμός" της θα εξαρτηθεί από τη συνέπειά της στην υλοποίηση των στόχων που της βάζουν, αυτών των "ονομαστικών στόχων", όπως δηλώνουν με περηφάνια τα κυβερνητικά στελέχη, που όλο χαρά περιμένουν τη μέρα της κρίσης.

Ωστόσο αυτή η "μέρα της κρίσης" μπορεί να έρθει πιο σύντομα απ' ό,τι περιμένει η κυβέρνηση και η βαθμολόγησή της να είναι πολύ πιο επώδυνη απ' ό,τι μπορεί να φανταστεί. Κι αυτό, γιατί δε θα γίνει από τους ευρωπαϊκούς εγκεφάλους της αντεργατικής επίθεσης, αλλά από τους αγωνιστές εργαζόμενους της ταξικής αντεπίθεσης. Αυτό το σχέδιο, το βαθιά αντιλαϊκό και αντεργατικό, που συγκεντρώνει σε ένα κείμενο το καταστάλαγμα της πολύχρονης πάλης ενάντια στις κατακτήσεις των εργαζομένων, πρέπει και μπορεί να καταδικαστεί από τους εργαζόμενους. Οι άνεργοι μπορούν να βοηθηθούν, μόνο με μέτρα που θα εναντιώνονται στην πολιτική αυτή της κυβέρνησης και θα συγκρούονται με τα συμφέροντα και τα προνόμια της ολιγαρχίας. Σ' αυτό τον αγώνα, σ' αυτή τη σύγκρουση καλεί τους εργαζόμενους το ΚΚΕ, για να πληρώσουν την κυβέρνηση με το νόμισμα που της αξίζει, υπερψηφίζοντάς το στις ευρωεκλογές του Ιούνη.