Με γοργούς - μέχρι και επικίνδυνους - ρυθμούς, αυξάνουν τα δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες σε ιδιώτες και σε επιχειρήσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στην τελευταία πενταετία (από το 1994 μέχρι το Μάρτη του 1999), που εφαρμόζεται με συνέπεια η ΠΑΣΟΚική πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, αυξήθηκαν κατά 367,3% τα καταναλωτικά δάνεια και κατά 120,2% τα στεγαστικά. Στην ίδια περίοδο, ο συνολικός δανεισμός στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα (βιομηχανία, βιοτεχνία, εμπόριο), παρουσιάζει αύξηση κατά 95%.

Αυτή την εικόνα δείχνουν τα αναλυτικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, για την πορεία της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων και ιδιωτών από τις τράπεζες, που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα. Με δεδομένο ότι στην ίδια περίοδο(από το 1994 μέχρι το Μάρτη του 1999) ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 34,8%, προκύπτει με σαφήνεια, ότι έχουμε μια έξαρση του τραπεζικού δανεισμού, κυρίως προς τα εργαζόμενα νοικοκυριά και γενικότερα τα πλατιά λαϊκά στρώματα.Φτάνει μόνο να επισημανθεί, πως σε σχέση με τον πληθωρισμό το ποσοστό αύξησης των καταναλωτικών δανείων είναι υπερδεκαπλάσιο και των στεγαστικών σχεδόν τετραπλάσιο.

Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, προκύπτει ότι στην τελευταία πενταετία:

• Τα καταναλωτικά δάνεια αυξήθηκαν κατά 829,7 δισ. δραχμές (από 225,9 δισ. δραχμές το 1994 έφτασαν φέτος το Μάρτη στα 1.055,6 δισ. δραχμές).
• Τα στεγαστικά δάνεια αυξήθηκαν κατά 883 δισ. δραχμές (έφτασαν στο ποσό των 1.617,4 δισ. δραχμών από 734,4 δισ. που ήταν το 1994).
• Ο συνολικός δανεισμός των τραπεζών σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα (βιομηχανία, βιοτεχνία, εμπόριο), αυξήθηκε κατά 6.485,1 δισ. δραχμές. Από 6.824,7 δισ. δραχμές που ήταν το ανεξόφλητο υπόλοιπο το 1994, ανέβηκε το Μάρτη του 1999 στα 13.309,8 δισ. δραχμές. Τη μεγαλύτερη αύξηση παρουσιάζει ο δανεισμός των εμπορικών επιχειρήσεων (126,8%), ακολουθούν οι βιομηχανικές (57,9%) με τις βιοτεχνικές επιχειρήσεις να βρίσκονται στην τελευταία θέση (αύξηση 56,7%) παρά τις ανυπέρβλητες οικονομικές δυσκολίες που προκαλεί στη βιοτεχνία η πολιτική μονόπλευρης λιτότητας στους εργαζόμενους. Η έξαρση του τραπεζικού δανεισμού των εργαζόμενων νοικοκυριών (καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια), φαίνεται και από το γεγονός ότι στο τελευταίο δωδεκάμηνο Μάρτης 1998 - Μάρτης 1999 αυξήθηκαν:
• Τα καταναλωτικά δάνεια κατά 43,3% (ποσοστό υπερδεκαπλάσιο του πληθωρισμού) ήτοι κατά 319,1 δισ. δραχμές.
• Τα στεγαστικά δάνεια κατά 20% (ποσό υπερτετραπλάσιο του πληθωρισμού) ήτοι κατά 269,1 δισ. δραχμές.
• Ο συνολικός δανεισμός στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα κατά 13,2% (11,7% στο εμπόριο, 8,2% στη βιοτεχνία και 3,7% για τη βιομηχανία) ήτοι κατά 1.555,5 δισ. δραχμές.

Ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών, δεν είναι τυχαίο. Αποτυπώνει ανάγλυφα την κυβερνητική πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, που ανάγκασε τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, να καλύπτουν χρόνο με το χρόνο όλο και μεγαλύτερο μέρος των αναγκών διαβίωσης με... δανεικά.Ελέω των εισοδηματικών πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας, φτάσαμε στο σημείο, οι εμπορικές τράπεζες - εκτός από τις διαφημίσεις καταναλωτικών δανείων για την αγορά αυτοκινήτου και ειδών - να καλούν τώρα τους εργαζόμενους (με πληρωμένες διαφημίσεις), να κάνουν γιορτές ή διακοπές με τα γνωστά σαν "εορτοδάνεια" ή τα δάνεια "διακοπών"! Το γεγονός όμως ότι οι εργαζόμενοι προσπαθούν να αντισταθμίσουν τις απώλειες που προκαλεί στην αγοραστική τους δύναμη η εισοδηματική και γενικότερη πολιτική μονόπλευρης λιτότητας με δανεικά από τις τράπεζες, κρύβει σοβαρότατους κινδύνους τόσο για τους δανειολήπτες όσο και για τη βιωσιμότητα των τραπεζών.