Το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση Σημίτη εμφανίζονται τώρα ως η δύναμη - παράγοντας ειρήνης στην περιοχή, ενώ ήταν αυτή που έβαλε φαρδιά πλατιά υπογραφή σε όλα τα εγκλήματα κατά των λαών της Γιουγκοσλαβίας.

Η ΝΔ επίσης εμφανίζεται κι αυτή ως υπέρμαχη της ειρήνης, ενώ ασκεί κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν μπήκε πιο ενεργητικά στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Εκτος, φυσικά από επιμέρους διαφοροποιήσεις σε χειρισμούς, η ΝΔ δεν αμφισβητεί τις λεγόμενες "συμμαχίες της χώρας" το ΝΑΤΟ και μάλιστα το νέο του δόγμα και την ΕΕ.

Αλλά και ο ΣΥΝ, που το προηγούμενο διάστημα θριαμβολογούσε για την ανάδειξη των κεντροαριστερών κυβερνήσεων στην Ευρώπη, σήμερα κρατάει κριτική στάση, θεωρεί ότι οι δυνάμεις που κατευθύνονται προς το Κόσσοβο μπορεί να εξελιχθούν και σε δυνάμεις κατοχής, ενώ τρέφει ελπίδες ότι ο ΟΗΕ θα παίξει το ρόλο του.

Από την άλλη το ΔΗΚΚΙ, που από την έναρξη του πολέμου, έκανε λόγο για άβουλη, συμπαρασυρμένη πίσω από τις ΗΠΑ, Ευρώπη, σήμερα εκφράζει επιφυλάξεις και αμφιβολίες για τη διαδικασία. Προτάσσει ότι είχε προεκλογικό χαρακτήρα και ότι δεν πρόκειται να κλείσει το θέμα "Βαλκάνια".Με διαφοροποιήσεις ή μη και στον ένα ή άλλο βαθμό, θέλουν όλοι να "ξεχάσουν" το έγκλημα, που διαπράχθηκε κατά της Γιουγκοσλαβίας και μιλούν σήμερα για την ανάγκη να βρεθεί λύση με διάλογο, ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα.

Η αλήθεια είναι, όμως, πως τα προβλήματα παραμένουν και γίνονται περισσότερο σύνθετα, παρά την "προσωρινή" - όπως ανακοίνωσε το ΝΑΤΟ - παύση των βομβαρδισμών και το σχετικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η παρουσία των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο και η μετατροπή του ουσιαστικά σ' ένα ακόμη προτεκτοράτο στα Βαλκάνια, μόνο συνθήκες ασφάλειας και σταθερότητας της ευρύτερης περιοχής δε δημιουργούν.

Μόνο το ΚΚΕ, οργανωμένα και από την πρώτη στιγμή αντιτάχθηκε στον πόλεμο, μίλησε χωρίς ενδοιασμούς και αυταπάτες για τις πραγματικές και βαθύτερες αιτίες του και σήμερα βλέπει τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Συνεχίζει να καλεί το λαό, σε επαγρύπνηση και δυνάμωμα του φιλειρηνικού αντιιμπεριαλιστικού, ενωτικού του αγώνα για να φύγουν το ΝΑΤΟ και τα στρατεύματα κατοχής του από τα Βαλκάνια. Για να μπορέσουν οι λαοί με την πάλη τους να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις για τη ρήξη με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του κεφαλαίου, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Να διαμορφώσουν τις αναγκαίες συνθήκες για τη μετατροπή των Βαλκανίων, σε περιοχή ειρήνης και φιλίας των λαών, πολύμορφης και ισότιμης συνεργασίας, κοινωνικής προόδου και δικαιοσύνης.

Δ. Κ.