Πράγματι, είναι ιδιαίτερα εύστοχη η επισήμανση της "Καθημερινής" για τη μεγάλη σημασία που αποκτά η κοινή στάση του Κ. Σημίτη και του Κ. Καραμανλή απέναντι στην ΟΝΕ, καθώς και οι δύο, το βράδυ των εκλογών, εμφανίστηκαν ως εγγυητές του "αδιατάρακτου της πορείας προς την εκπλήρωση του στόχου". Και υπογραμμίζει: "Η σημασία της στάσεως των κ. κ. Καραμανλή και Σημίτη καθίσταται ακόμη εμφανέστερη, αν συνυπολογιστεί το πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα γεγονός της εμφανίσεως αντιπολιτεύσεως αριστερά του ΠΑΣΟΚ ποσοστού υπερβαίνοντος το 20% του εκλογικού σώματος και, ως εκ τούτου, ασκούσης ισχυρότατη πίεση αριστερόστροφης παρεκκλίσεως της πολιτικής της κυβερνήσεως... Θα ήταν ευτύχημα αν παρόμοια στάση συνεχιστεί και στο μέλλον, αποδεικνύοντας ότι επιτέλους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ηγέτες, οι οποίοι προτάσσουν ανεπιφυλάκτως το εθνικό συμφέρον έναντι του κομματικού ή προσωπικού".

Αν χρειάζεται να επισημανθεί κάτι είναι, ότι η κοινή στάση των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ απέναντι στο λαό διευκολύνει τα μέγιστα την ταχύτερη συνειδητοποίηση από την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, πως πρέπει να τις αντιμετωπίσουν ως ενιαίο μπλοκ δυνάμεων, που είναι εχθρικό στα συμφέροντά τους. Και όσο πιο πολύ συρρικνωθεί ακόμα η εκλογική επιρροή και των δύο μαζί, τόσο το καλύτερο για τα λαϊκά συμφέροντα.