Ενα αφιέρωμα στον Ισπανό ποιητή και δραματικό συγγραφέα και ταυτόχρονα ταλαντούχο μουσικό, τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα,μπορούμε να παρακολουθήσουμε αύριο από την ΕΤ-1 στις 20.15. Ο ανανεωτής του ποιητικού λόγου γεννήθηκε στο Φουέντε Βακέρος της Ανδαλουσίας το 1898, από πατέρα αγρότη και μητέρα δασκάλα, η οποία του έδωσε και τα πρώτα μαθήματα πιάνου, μόλις αντιλήφθηκε ότι ο μικρός είχε μεγάλη κλίση στη μουσική. Ο Λόρκα ξεκίνησε τις σπουδές στη Γρανάδα, νομίζοντας ότι όφειλε να σπουδάσει νομικά. Δεν ήταν όμως φτιαγμένος για δικηγόρος. Η μουσική, η ζωγραφική και η ποίηση τον κάλεσαν να εγκαταλείψει το αστικό δίκαιο και να αφιερωθεί στο "δίκαιο" της τέχνης και της ποίησης. Μετακόμισε στη Μαδρίτη, όπου εκείνη την εποχή, εντελώς συμπτωματικά, τρεις μεγάλες προσωπικότητες βρίσκοταν εκεί. Ο Σαλβαδόρ Νταλί, ο ποιητής Ραφαέλ Αλμπέρτι και ο Λουίς Μπονιουέλ. Εκεί, γνωρίστηκαν με τον Λόρκα και γύρω από το πυρήνα τους συγκεντρώθηκαν άνθρωποι του θεάτρου, της λογοτεχνίας και της μουσικής, και όλοι μαζί προσπάθησαν να αποσπάσουν την τέχνη από τους βαρετούς ακαδημαϊσμούς και να πλησιάσουν τις λαϊκές παραδόσεις. Ο Λόρκα υπήρξε η κινητήρια δύναμη αυτής της πολιτιστικής κίνησης.

Τα χρόνια περνούν, ο ποιητής γράφει αριστουργήματα, αλλά έχει την προαίσθηση του αναμενόμενου θανάτου, μια προαίσθηση που εμφανίζεται σε όλο το έργο του. Το 1931, ο Λόρκα κυκλοφορεί την ποιητική του συλλογή: "Ποίημα του Κάντο Χεναράλ",το λαϊκό τραγούδι της Ανδαλουσίας, που συνοδεύεται από κιθάρες και τραγουδιέται από Τσιγγάνους. Στο μεταξύ είχε ταξιδέψει στη Γαλλία, την Αγγλία, και τη Νέα Υόρκη και αργότερα επισκέφθηκε την Κούβα και την Αργεντινή. Χάρη σ' αυτά ταξίδια ήρθε σε επαφή με πολλά λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής του και έγραψε το υπερρεαλιστικό μεγάλο ποίημα: "Ο ποιητής στη Νέα Υόρκη".Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε ο "Θρήνος για τον Ιγκνάσιο Σάντσες Μεχίας",το "αντίο" για τον περίφημο ταυρομάχο και φίλο του ποιητή που σκοτώθηκε στην αρένα. Αυτό το συγκεκριμένο ποίημα είναι μια από τις ωραιότερες ελεγείες της νεότερης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Σε λίγο θα ξεσπάσει ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος και ο Λόρκα θα συλληφθεί από τους εθνικιστές στη Γρανάδα. Στις 19 Αυγούστου του 1936, ο ποιητής δολοφονείται εν ψυχρώ. Το πτώμα του ποτέ δε βρέθηκε, ούτε έχουν διερευνηθεί οι λόγοι της σύλληψής του και της εκτέλεσής του. Φαίνεται ότι η ποίηση βλάπτει σοβαρά το φασισμό... Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.

Δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση ότι με την πρώτη ματιά ο Λόρκα ξεπερνάει τους συγχρόνους του. Ολοι όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά συμφωνούν ότι υπήρξε ένας ευχάριστος δυναμικός άνθρωπος, ένα γνήσιο παιδί της Ανδαλουσίας, ένας χαρισματικός καλλιτέχνης. Στην Ελλάδα έχει μεταφραστεί το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, ενώ πολλά θεατρικά του έργα έχουν ανεβεί σε ελληνικές σκηνές. Στην αυριανή εκπομπή παράλληλα με αποσπάσματα από κείμενά του, ποιήματα και θεατρικά έργα, θα δούμε και τα μέρη που αγάπησε, που ύμνησε, που πόνεσε. Και ο φακός θα επιχειρήσει να εισχωρήσει μέσα στα μύχια της ψυχής του.. Θα τα καταφέρει;