Επίσημη πρεμιέρα στην κατάρτιση ενός ακόμη προϋπολογισμού άγριας λιτότητας - ίσως του σκληρότερου των τελευταίων ετών - υπήρξε χτες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Σε σύσκεψη που είχαν ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου, με τον υφυπουργό Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη και υπηρεσιακούς παράγοντες, έγινε μια πρώτη συζήτηση για τα μεγέθη τού υπό κατάρτιση προϋπολογισμού του 2000 στο σκέλος των δαπανών. Ο προϋπολογισμός αυτός θα είναι ιδιαίτερα σκληρός σε ό,τι αφορά το σκέλος των δαπανών, το οποίο θα κληθεί να σηκώσει το κύριο βάρος της επίτευξης του στόχου για μείωση του ελλείμματος στο 1,5% του ΑΕΠ για το 2000 (αντί 1,7% που προβλέπει το πρόγραμμα "σύγκλισης"), ώστε να υπάρχουν περιθώρια ασφαλείας για τη σίγουρη ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.

Τα περιθώρια μείωσης του ελλείμματος από το σκέλος των εσόδων, φαίνεται να είναι μικρότερα, καθώς η προώθηση φοροεισπρακτικών μέτρων εν μέσω προεκλογικής περιόδου είναι κάτι που η κυβέρνηση ενδεχομένως θα ήθελε να αποφύγει (αν και τίποτε δεν αποκλείεται... ). Πάντως, θεωρείται σίγουρο ότι με τα παραπάνω δεδομένα, ο προϋπολογισμός του 2000 θα εκφραστεί μέσα από μία άνευ προηγουμένου συμπίεση των κρατικών δαπανών και ιδιαίτερα αυτών που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, κατηγορία στην οποία η κυβέρνηση συνηθίζει να κινείται κατά το "αποφασίζομεν και διατάσσομεν"...

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι με την εγκύκλιο οδηγιών κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2000, ουσιαστικά καταργήθηκε ο μέχρι σήμερα τρόπος προσδιορισμού των πρωτογενών δαπανών (δηλαδή όλων των δαπανών πλην των τόκων του δημοσίου χρέους) που προέβλεπε συναντήσεις και ανταλλαγή απόψεων με τα επιμέρους υπουργεία. Σύμφωνα με το νέο τρόπο, το υπουργείο Οικονομικών θα καθορίζει από μόνο του ανώτερο μέσο ύψος αυξήσεων (οροφή) και με βάση αυτό τα υπουργεία θα προχωρήσουν σε εσωτερικό επιμερισμό των δεδομένων δαπανών, όπως αυτά κρίνουν. Οπως ήδη έχει ανακοινωθεί, μέσω της παραπάνω εγκυκλίου, η μεσοσταθμική αύξηση των λεγόμενων ελαστικών δαπανών θα είναι 2% για τον προϋπολογισμό του 2000. Σημειωτέον δε ότι για πρώτη φορά στη λογική των ελαστικών δαπανών (αυτών δηλαδή που μπορούν να περικοπούν) περιλαμβάνονται και οι δαπάνες των υπουργείων Υγείας - Πρόνοιας και Παιδείας.

Σε ό,τι αφορά την εισοδηματική πολιτική του 2000, αρμόδια στελέχη, χωρίς να είναι ακόμη σε θέση να την προσδιορίσουν με ακρίβεια, αναφέρουν ότι θα κινείται σε επίπεδα που θα αντιστοιχούν τόσο στις ονομαστικές αυξήσεις των πρωτογενών δαπανών, όσο και στο ύψος του προσδοκώμενου για το τέλος του 1999 πληθωρισμού, δηλαδή της τάξης του 2%!