Η διάλυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας, στο όνομα της ...ανασυγκρότησής τους, αυτή καθαυτή αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους της χώρας, ωστόσο, αποκτά σκανδαλώδεις διαστάσεις, όταν πρόκειται για βιομηχανικές ζώνες, με χιλιάδες εργάτες, για τους οποίους το μεροκάματο είναι πολλές φορές μεροκάματο τρόμου.

Σ' αυτές τις περιοχές, εντάσσεται και η Βιομηχανική Ζώνη Σχηματαρίου - Οινοφύτων, με 320 περίπου εργοστάσια και 11.000 περίπου βιομηχανικούς εργάτες.Απ' αυτούς, οι 8.000 είναι άντρες και οι 3.000 γυναίκες, η πλειοψηφία τους είναι ξεκληρισμένοι αγρότες απ' όλη την Ελλάδα, ακόμα και τη Θράκη, ενώ 4.000 μεταφέρονται από Αθήνα, Χαλκίδα και Θήβα. Οι 42 από τις 320 επιχειρήσεις απασχολούν 8.500 εργάτες, ενώ μόλις σε έξι υπάρχουν σωματεία και μόνο 4.000 εργαζόμενοι είναι συνδικαλισμένοι.

Οι "επαϊοντες" του υπουργείου Εργασίας έκριναν ότι σ' αυτήν την περιοχή δε χρειάζεται πια Επιθεώρηση Εργασίας! Ταυτόχρονα, συρρικνώνεται και η Επιθεώρηση της Θήβας, ενώ η υπηρεσία τεχνικής ασφάλειας μένει με έναν τεχνικό στη Λιβαδειά, που δεν είναι βιομηχανική περιοχή, ο οποίος θα αναφέρεται στη Λάρισα, όπου θα εδρεύει η προϊστάμενη αρχή... Να σημειωθεί ότι, πριν λίγα χρόνια, η Βοιωτία διέθετε έξι τεχνικούς ασφάλειας, που και πάλι ήταν λίγοι.

Η Βιομηχανική Ζώνη Σχηματαρίου - Οινοφύτων αναπτύσσεται συνεχώς, αφού όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μεταφέρονται εκεί. Ωστόσο, όλη αυτή η περιοχή δε διαθέτει στοιχειώδη υποδομή ούτε τους αναγκαίους μηχανισμούς ελέγχου των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα αυτές να οργιάζουν και σε βάρος των εργαζομένων και σε βάρος του περιβάλλοντος.

Σε ό,τι αφορά στους εργαζόμενους, ό,τι και να καταγγείλει κανείς θα είναι λίγο, όπως μας λέει ο Τ. Ριζόπουλος, αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θήβας και μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής για την Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας. Εφαρμόζονται κάθε είδους εργασιακές σχέσεις, ενώ δεν τηρείται η μεγάλη πλειοψηφία των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ενώ το πρόβλημα αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις για τους αλλοδαπούς εργαζόμενους. Η μεγάλη "πληγή", όμως, είναι τα μέτρα για την Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας, τα οποία είναι ανύπαρκτα. Η καταγγελία αυτή επιβεβαιώνεται τραγικά από τους 4 νεκρούς εργάτες μέσα σε ένα χρόνο - 2 στην ΕΛΒΑΛ,1 στον "Τζιρακιάν και 1 στον Γιαζιτζόγλου - και τα δεκάδες ατυχήματα, πολλές φορές σοβαρά, π.χ., ακρωτηριασμοί, που συμβαίνουν καθημερινά.

Ο συνδικαλιστής καταγγέλλει, επιπλέον, ότι σε πολλές επιχειρήσεις οι εργάτες δουλεύουν σε χώρους χωρίς εξαερισμό με πρώτες ύλες τοξικές και καρκινογόνες, με αποτέλεσμα, ειδικά το καλοκαίρι, να σημειώνονται ακόμα και δηλητηριάσεις. Η τρομοκρατία οργιάζει, πόσο μάλλον που για την πρόσληψη απαιτείται μεσολάβηση πολιτικού παράγοντα. Δεν είναι τυχαίο ότι από τις 320 επιχειρήσεις μόνο στις 6 υπάρχουν σωματεία. Συνολικά, στην περιοχή Θήβας - Οινοφύτων υπάρχουν 25 σωματεία, όταν πριν 10 χρόνια υπήρχαν 60. Μεγάλες ευθύνες γι' αυτό, ο Τ. Ριζόπουλος επιρρίπτει στην ηγεσία του ΕΚΘ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), που "δεν κάνει ουσιαστικά τίποτα για να υπερασπίσει τους εργαζόμενους, ενώ ούτε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει παρουσιαστεί ποτέ. Για το λόγο αυτό, συγκροτήσαμε ένα συντονιστικό σωματείων και από το φθινόπωρο θα πάμε και στη δημιουργία ΠΑΜΕ στην περιοχή".

Η περίπτωση της ΕΛΒΑΛ είναι αποκαλυπτική του μεγέθους της τρομοκρατίας που ασκείται, αφού 5 φορές που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί σωματείο απέλυσε όλα τα ιδρυτικά μέλη. Μία ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της"Προφίλ Αλουμινίου",όπου, μετά το θανατηφόρο ατύχημα, κλιμάκιο συνδικαλιστών επισκέφτηκε την επιχείρηση, ζητώντας, μεταξύ άλλων, να τους επιτραπεί να μιλήσουν στους εργαζόμενους, με σκοπό να τους παροτρύνουν στη δημιουργία Επιτροπής για την Υγιεινή και Ασφάλεια, το αίτημά τους απορρίφθηκε!

Οι συνδικαλιστές δεν μπορούν να επισκεφτούν τους εργαζόμενους ούτε στο διάλειμμα, αφού δεν υπάρχει! Διάλειμμα δεν υπάρχει σε πολλές ακόμα επιχειρήσεις, όπως στην ΕΛΒΑΛ,στην ΕΛΦΙΚΟ κ.α. Μάλιστα ο Τ. Ριζόπουλος καταγγέλλει ότι θυμίζουν ΕΤΜΑ αυτές οι επιχειρήσεις, αφού έχουν φροντίσει να είναι αδύνατον να έρθει κάποιος σε επαφή με τους εργαζόμενους, ακόμα και κατά την είσοδο ή έξοδό τους απ' αυτές.

Χιλιάδες επιχειρήσεις, βαριές βιομηχανίες, δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Μόνο στο Ρέντη λειτουργούν αυτή τη στιγμή 2.500 επιχειρήσεις, ωστόσο η Επιθεώρηση Εργασίας κλείνει και το έργο της αναλαμβάνει αυτή της Νίκαιας.Η Επιθεώρηση Εργασίας Περάματος,όπου μόνο και μόνο για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη έπρεπε να μείνει ανοιχτή και να ενισχυθεί, κλείνει και αναλαμβάνει η Επιθεώρηση Κερατσινίου.

Ταυτόχρονα, μεγάλη αναστάτωση έχει προκληθεί και για τη φημολογούμενη συρρίκνωση του ΚΕΠΕΚ Πειραιά,μέσω της μεθόδου της απόσπασης μέρους του, ήδη λιγοστού, προσωπικού του.

Τα παραπάνω προκάλεσαν την έντονη αντίδραση των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης,τα οποία καταγγέλλουν το υπουργείο Εργασίας ότι "συμβάλλει στην πλήρη, ανεξέλεγκτη καταστρατήγηση κάθε έννοιας νομιμότητας" και ότι "λύνει τα χέρια της εργοδοσίας να αναπτύξει την επίθεση σε βάρος των εργαζομένων".Τέλος, προειδοποιούν ότι θα φέρει "ακέραια την ευθύνη για τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις που θα πυροδοτηθούν".

Βάσω ΝΙΕΡΗ