Σε καθεστώς παρανομίας συνεχίζει να ζει και να εργάζεται η πλειοψηφία των οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας, καθώς αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι η διαδικασία νομιμοποίησης που ακολουθείται, προκειμένου να ελεγχθεί η μετανάστευση, έχει αποτύχει. Ειδικότερα για τους Αλβανούς εργαζόμενους, υπολογίζεται ότι από τους περίπου 350.000 που ζουν στην Ελλάδα, οι 153.000 έκαναν αίτηση για νομιμοποίηση και μόνο 50.000 από αυτούς έχουν υποβάλει τα δικαιολογητικά τους για τη χορήγηση "πράσινης κάρτας".

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ (Περιφέρεια Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας), από τους 130.000 και πλέον κυρίως Αλβανούς αλλοδαπούς, έχουν καταγραφεί οι 61.460 και από αυτούς υπέβαλαν τα χαρτιά τους για την απόκτηση "πράσινης κάρτας" οι 29.030.Μόνο ένα 10% έχει λάβει την "πράσινη κάρτα". Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο λόγος που οι αλλοδαποί εργαζόμενοι δεν υπέβαλαν τα χαρτιά τους για την "πράσινη κάρτα", ήταν γιατί δεν είχαν ένσημα. "Θείο δώρο" θεωρούν το μεγάλο αριθμό των μη νόμιμων ξένων εργαζομένων οι εργοδότες και δεν τους ασφαλίζουν, καθώς με τη νομιμοποίησή τους δε θα μπορούν να εξασφαλίζουν τη "μαύρη εργασία".

Είναι αναμφισβήτητο ότι οι ξένοι εργαζόμενοι συμμετέχουν σημαντικά στη διαμόρφωση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Πολλοί Ελληνες εργαζόμενοι κυρίως χειρώνακτες βλέπουν τους αλλοδαπούς ανταγωνιστικά, καθώς, όπως λένε, "οι εργοδότες τους προτιμούν γιατί τους πληρώνουν με μικρά μεροκάματα και τους απασχολούν χωρίς ασφάλιση". Η συνειδητή "αδυναμία" της κυβέρνησης να προωθήσει την κοινωνική ένταξη, προστασία και αλληλεγγύη στους οικονομικούς μετανάστες, οδηγεί μεθοδικά στην εμφάνιση εκτεταμένων φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού στην κοινωνία μας. Μάλιστα, μετά το πογκρόμ διώξεων κατά των μεταναστών που κήρυξε και επίσημα η κυβέρνηση και την προσπάθεια να καλλιεργηθεί στην κοινή γνώμη η άποψη πως κάθε μετανάστης είναι και εν δυνάμει εγκληματίας, οι κίνδυνοι εκτροπής πολλαπλασιάζονται.

Μπροστά σ' αυτούς τους κινδύνους, οι ίδιοι οι μετανάστες σημειώνουν την ανάγκη αποτελεσματικής αντίδρασης στην προσπάθεια καλλιέργειας ξενοφοβίας και ρατσισμού, συνολικά από την κοινωνία, αλλά και με τη συμμετοχή και τη δραστηριοποίηση των ίδιων μέσα από συλλόγους και εργατικά συνδικάτα.