Οι προχτεσινές καθησυχαστικές δηλώσεις του υπουργού Εργασίας σχετικά με το Ασφαλιστικό ακούγονται στα αυτιά των εργαζομένων τουλάχιστον σαν πρόκληση. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο Σ. Τσιτουρίδης προσπαθεί να πείσει ότι τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων ευημερούν, ενώ οι όποιες παραπέρα μεταρρυθμίσεις ετοιμάζονται θα αποβούν προς όφελος των εργαζομένων και θα εφαρμοστούν από την κυβέρνηση της επόμενης τετραετίας. Το μόνο πράγμα για το οποίο ο υπουργός της ΝΔ εξάντλησε την ειλικρίνειά του ήταν η παραδοχή ότι η σημερινή κυβέρνηση εφαρμόζει τον αντιασφαλιστικό νόμο 3029/02 του ΠΑΣΟΚ. Ο οποίος αποτελεί τη βάση για τη νέα επίθεση που σχεδιάζεται, με όχημα και το προδικασμένο πόρισμα της «επιτροπής εμπειρογνωμόνων» για το Ασφαλιστικό.

Η πρόθεση της κυβέρνησης να θολώσει τα νερά είναι ξεκάθαρη. Η τακτική του «καρότου και του μαστιγίου» λειτουργεί εναλλάξ, με στόχο να κρυφτεί ο αντιδραστικός χαρακτήρας των μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Να προλειανθεί το έδαφος για τις επώδυνες αλλαγές που θα ακολουθήσουν και να καμφθούν οι αντιδράσεις, με την αξιοποίηση και του κατάπτυστου «κοινωνικού διαλόγου». Σ' αυτήν την κατεύθυνση, όλοι οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί συνέταιροι του κεφαλαίου αναλαμβάνουν το ρόλο που τους αναλογεί. Αλλοτε παρουσιάζοντας «μελέτες» που χαρακτηρίζουν «επιτακτική ανάγκη» την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και άλλες σαρωτικές αλλαγές για να σωθούν δήθεν τα Ταμεία, άλλοτε προπαγανδίζοντας τον «κοινωνικό διάλογο» σαν το εργαλείο που μπορεί σήμερα να δώσει πραγματική λύση στο πρόβλημα του Ασφαλιστικού.

Την ασίγαστη αντιασφαλιστική επίθεση την έζησαν και τη ζουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι στις πλάτες τους. Στοιχεία αυτής της επίθεσης είναι το νομοσχέδιο για τους τραπεζοϋπαλλήλους, η προωθούμενη αναθεώρηση του καθεστώτος των ΒΑΕ, οι ενοποιήσεις των επικουρικών ταμείων και η υπαγωγή ορισμένων στο ΕΤΕΑΜ, ο κανονισμός σύνταξης του ΟΑΕΕ, που θα επιφέρει μείωση μέχρι και 30% στις συντάξεις αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, η αναδιάρθρωση του ΤΣΜΕΔΕ, που μειώνει τις συντάξεις και αυξάνει τις εισφορές για χιλιάδες νέους μηχανικούς. Και, βέβαια, κραυγαλέο στοιχείο της εξελισσόμενης επίθεσης είναι η χαριστική ρύθμιση για τα χρέη των μεγαλοοφειλετών προς το ΙΚΑ, που συζητιέται αυτή τη βδομάδα στη Βουλή και η οποία είναι η τρίτη που προωθεί ο δικομματισμός.

Η ανάπτυξη ενός ισχυρού ταξικού κινήματος, που θα βάζει φρένο στις προωθούμενες ανατροπές, θα αναδεικνύει και θα βάζει στο στόχαστρο τις πολιτικές που ευθύνονται και θα παλεύει για την κατάργηση των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους. Η ενεργός συμμετοχή και δράση στην ανάπτυξη ενός τέτοιου αγώνα, σε κάθε τόπο δουλιάς και συνοικία, είναι η καλύτερη εγγύηση ότι το κεφάλαιο και τα κόμματά του θα βρουν ισχυρά αναχώματα, που θα καθυστερήσουν τα αντιασφαλιστικά τους σχέδια και σε μια προοπτική θα τα ανατρέψουν. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο επανάπαυσης. Καμιά συμμετοχή στους «διαλόγους» της απάτης, στον αγώνα με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ τώρα!