Με τον ισχυρισμό ουσιαστικά ότι τα πολιτικά κόμματα δεν έχουν δικαίωμα να μπαίνουν σε τόπους δουλιάς, ο εργοδότης φτάνει στο σημείο, να χαρακτηρίσει την περιοδεία των κομμουνιστών... παραβίαση του ασύλου(!) που, όπως ισχυρίζεται, ισχύει για το χώρο εργασίας, όπου μάλιστα, ο ξενοδόχος «έχει και το δικαίωμα να καθορίζει τους κανόνες συμπεριφοράς των ευρισκόμενων στους χώρους αυτούς».

Στην επιστολή τονίζεται ότι το δικαίωμα εισόδου στους χώρους της επιχείρησης θα πρέπει να ασκείται «καλόπιστα» και «ούτως ώστε να μην παραβλάπτεται η λειτουργία της επιχείρησης καθώς και το δικαίωμα της εργασίας και να μην παρεμποδίζεται γενικά η παραγωγική δραστηριότητα». Η «παρατήρηση» προς τον κομμουνιστή συνδικαλιστή αναφέρεται στο ότι στήριξε ενέργειες «διαταράσσοντας την ηρεμία και την εργασιακή ειρήνη στην επιχείρησή μας».

Αυτό είναι το πρόβλημά τους: ότι οι κομμουνιστές μπορούν να ταράξουν τη συναίνεση και τον κοινωνικοεταιρισμό που καλλιεργείται στους τόπους δουλιάς και να στηρίξουν τους εργαζόμενους ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Γι' αυτό και η επιστολή καταλήγει με την προειδοποίηση ότι στο μέλλον δεν πρόκειται να γίνει δεκτή οποιαδήποτε ενέργεια «που θα διαταράσσει με οποιονδήποτε τρόπο, την εργασιακή ειρήνη ή θα προσβάλλει την επιχείρησή μας». Προειδοποίηση που αυτονόητα θα πέσει στο κενό.