Αλλο ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την «αντιμετώπιση» της τοξικοεξάρτησης που θα οδηγήσει στα ίδια - και ακόμη μεγαλύτερα - αδιέξοδα, παρουσίασε χτες ο υφυπουργός Υγείας Αθ. Γιαννόπουλος στη Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη Μελέτη και Αντιμετώπιση του Προβλήματος των Ναρκωτικών. Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα ναρκωτικά (2006 - 2012), πλήρως υποταγμένο στη στρατηγική της ΕΕ, θέτει ως αιχμή του δόρατος την ευρεία χορήγηση υποκαταστάτων άνευ όρων και προϋποθέσεων, θεσμοθετεί τη συνταγογράφησή τους από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ξεγράφει την πρωτογενή πρόληψη, εκχωρεί σε ιδιώτες την απεξάρτηση και ψυχιατρικοποιεί το πρόβλημα των ναρκωτικών.

Ανάμεσα σε άλλα, το νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης επαναφέρει την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος (αποσύρθηκε πέρσι από το ΣτΕ) «για τους όρους άδειας και λειτουργίας θεραπευτικών μονάδων και συμβουλευτικών σταθμών». Προωθεί την «τροποποίηση της νομοθεσίας για τη χορήγηση υποκαταστάτων (συνταγογράφηση υποκαταστάτων από γιατρούς ΕΣΥ)» και τη «συνεργασία των συνταγογραφούντων Ιατρών με Κέντρο Συμβουλευτικής για τη συμπληρωματική ψυχοκοινωνική θεραπεία».

Με την επαναφορά του ΠΔ νομιμοποιούνται ιδιωτικές κλινικές, ψυχιατρικές και μη, να εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο. Το κράτος μετατρέπεται σε νόμιμο «έμπορο» ουσιών υποκατάστασης μέσω του ΕΣΥ, χωρίς να πληρεί καμία προϋπόθεση για την υλοποίηση τέτοιων αποφάσεων και με τον κίνδυνο δημιουργίας μιας ιδιότυπης «πιάτσας» στα Γενικά Νοσοκομεία. Να σημειωθεί ότι πριν ένα χρόνο το ΣτΕ έκρινε ότι κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, ενώ έντονες διαφωνίες για την υλοποίηση ενός τέτοιου μέτρου έχουν εκφράσει πλήθος φορέων (ΕΙΝΑΠ, ΟΕΝΓΕ, ΠΕΝΟΨΥ και δεκάδες άλλοι επιστημονικοί και συνδικαλιστικοί φορείς).

Παράλληλα, θέτει ως «πρωταρχική μέριμνα τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των μέτρων μείωσης της ζήτησης και της πρόσβασης στα ναρκωτικά». Δημιουργεί νέες μονάδες υποκατάστασης στην Ηπειρο, στην ανατολική Μακεδονία, στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το ΕΣΥ. Αναγγέλλει την ίδρυση νέας μονάδας υποκατάστασης στο ΓΠ νοσοκομείο Ρίου στην Πάτρα σε συνεργασία με το ΕΣΥ και τη δημιουργία πολυδύναμων κέντρων για τη σφαιρική αντιμετώπιση της ουσιοεξάρτησης στις εγκαταστάσεις πρώην Ψυχιατρείων Παλαιών νοσοκομείων, με πρόβλεψη ξενώνων, υποστήριξη οικογένειας, παιδικών σταθμών, προγραμμάτων επανένταξης και δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων.

Ουσιαστικά, η χορήγηση υποκαταστάτων πριμοδοτείται, ο ρόλος της απεξάρτησης και θεραπείας υποβαθμίζεται εκ νέου και δίνεται επιπλέον ώθηση στη συντήρηση των εξαρτημένων, οδηγώντας τους σε ένα νομιμοποιημένο περιθώριο και σε μόνιμους πελάτες των φαρμακοβιομηχανιών. Στην πραγματικότητα πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια «ομαλοποίησης κοινωνικών συμπεριφορών», χρησιμοποιώντας την επιστήμη ως μηχανισμό επιβολής μιας ιδιότυπης «κοινωνικής καταστολής και ελέγχου». Παράλληλα, ψυχιατρικοποιείται το πρόβλημα των ναρκωτικών, ενώ το αίτημα για τη δημιουργία «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων, όσα έχει ανάγκη η χώρα, παραγκωνίζεται.