Ο κόσμος που διαδηλώνει στο δρόμο έχει αιτήματα. Δε μετέχει στο παζάρι ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ

«Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση(ΔΗΠΑΚ) δεσμεύεται, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο που χρειάζεται ένταση των αγώνων, πλατιά συσπείρωση από τα κάτω και ανάπτυξη της ενιαίας δράσης, ότι όπως και πριν έτσι και τώρα θα βρίσκεται στις πρώτες γραμμές των αγώνων για να μην περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16, να αποσυρθεί το προσχέδιο για το νέο νόμο- πλαίσιο, να μην εφαρμοστούν και να αποσυρθούν οι μέχρι τώρα ψηφισμένοι νόμοι, για αύξηση των δαπανών για την παιδεία και την έρευνα, για ικανοποιητικές αυξήσεις στους μισθούς του ΔΕΠ και ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό καθώς και αποκλειστική απασχόληση, που είναι και το πλαίσιο πάλης του πανεπιστημιακού κινήματος, για να δρομολογηθούν οι εξελίξεις για μια Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση».

Στην ανακοίνωσή της υπογραμμίζει: «Η ΔΗΠΑΚ κατ' επανάληψη έχει τοποθετηθεί στα όργανα της ΠΟΣΔΕΠ για την αντιδραστική επίθεση που δέχεται η ανώτατη εκπαίδευση και την κρίσιμη περίοδο που διέρχεται το πανεπιστημιακό κίνημα. Επισήμανε έγκαιρα και με συνέπεια πως η μόνη λύση ήταν και είναι ο συντονισμός και η ανάπτυξη της ενιαίας δράσης του μαζικού κινήματος από τα κάτω, η εξασφάλιση κοινής ενωτικής δράσης με το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, χωρίς αποκλεισμούς, και με όλους τους άλλους πανεπιστημιακούς φορείς. Ο σεβασμός στους στόχους του πανεπιστημιακού κινήματος, η στήριξη στο μαχητικό εργατικό κίνημα και η χρησιμοποίηση μορφών πάλης που θα μαζικοποιούν και θα συσπειρώνουν γενικότερα τους φορείς της εκπαίδευσης, το λαϊκό κίνημα, εφόσον ο κάθε πολιτικός ή συνδικαλιστικός φορέας δεν είναι σε φανερή διάσταση με τους βασικούς στόχους του πανεπιστημιακού κινήματος».

«Γιατί, αλήθεια, ποια πολιτική βάση δικαιολογεί την ανάληψη τέτοιων πρωτοβουλιών για να αποφασίζονται στα κρυφά και να παρουσιάζονται ως τετελεσμένα γεγονότα; Ποιες πολιτικές προτεραιότητες επιβάλλεται να κυριαρχούν: Η μάχη για να μην περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16 και ο νέος νόμος - πλαίσιο, να μην εφαρμοστούν οι ήδη ψηφισμένοι νόμοι, όπως υπαγορεύουν οι αποφάσεις της ΠΟΣΔΕΠ, ή η μάχη των εντυπώσεων και της διάταξης των πολιτικών δυνάμεων μπροστά στο όποιο ενδεχόμενο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών;», σημειώνει η ΔΗΠΑΚ. Και συνεχίζει: «Μ' αυτόν τον τρόπο συντελείται στην πράξη η απεμπόληση των στόχων του πανεπιστημιακού κινήματος. Γιατί, με ποιο δικαίωμα γίνεται, και κατ' επανάληψη, η κατάχρηση των συλλογικών και συνδικαλιστικών ιδιοτήτων για να καλύπτονται συμφωνίες μεταξύ πολιτικών δυνάμεων, που ως αποτέλεσμα έχουν την έκπτωση από τους στόχους του πανεπιστημιακού κινήματος;».

Στην ανακοίνωσή της η ΔΗΠΑΚ ξεκαθαρίζει: «Η έκπτωση είναι σαφής και συγκεκριμένη. Προκειμένου να εξασφαλιστούν οι συμμαχίες με τις επίσημες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, από το σύνολο των στόχων του πανεπιστημιακού κινήματος επιλέχτηκε μόνο η μη αναθεώρηση του άρθρου 16. Βέβαια, οι πάντες γνωρίζουν ότι και σ' αυτό το σημείο η πολιτική του ΠΑΣΟΚ "τέμνεται" με την πολιτική της ΝΔ.

Η ΔΗΠΑΚ επισημαίνει: «Εδώ προκύπτει, πλέον, το σαφές ερώτημα: Ποιες είναι οι δυνάμεις τελικά που συμπολιτεύονται και ποιες είναι οι δυνάμεις που αντιπολιτεύονται την εφαρμοζόμενη πολιτική; Οταν κανείς είναι δέσμιος της πολιτικής ανοχής των δυνάμεων της ΝΔ και συναλλάσσεται απευθείας με το ΠΑΣΟΚ πόσο ελεύθερος είναι να ασκήσει αξιόπιστη πολιτική και δράση που θα αντιπαρατίθεται στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ;».

Η ΝΔ, αφού έχει εξασφαλίσει τη συγκατάθεση του ΠΑΣΟΚ στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην εφαρμογή των γενικότερων κατευθύνσεων της ΕΕ, έχει ως κύριο μέλημα το "χειρισμό" του μαζικού κινήματος. Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανής η τακτική της. Εκεί που χρειάζεται να υποστηρίξει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων (π.χ., ΓΣΕΕ, Βουλή, κλπ.) το κάνει χωρίς καμία επιφύλαξη. Εκεί που χρειάζεται να απέχει για να μη φθείρεται δεν εμφανίζεται, και εκεί που χρειάζεται να ανέχεται συγκαλύπτει».

• Να απαλύνουν ή και να ξεπλύνουν τη μέχρι τώρα στάση τους σε ζωτικά ζητήματα των εργαζομένων και της εκπαίδευσης. Να διασκεδάσουν τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων και ταυτόχρονα να σπείρουν σύγχυση σ' αυτούς, γιατί στην πραγματικότητα δεν αλλάζουν τίποτα από την πολιτική τους και τη δράση τους γενικότερα. Μπροστά στα πολιτικά τους αδιέξοδα το ρόλο του πολιτικού πλυντηρίου έχουν αναλάβει να τον παίξουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ μέσα στο μαζικό κίνημα, οι οποίες, από τη μια, προσπαθούν να δώσουν ένα αριστερό προφίλ στις πολιτικές τους επιλογές, από την άλλη, καλύπτουν τέτοιου είδους συμμαχίες που υπονομεύουν το ίδιο το πανεπιστημιακό κίνημα και τους στόχους του
• Να δημιουργήσουν μέτωπο όχι ενάντια στην κυβέρνηση και στις δυνάμεις που στηρίζουν την εφαρμοζόμενη πολιτική αλλά ενάντια στις πιο συνεπείς και μαχητικές δυνάμεις του μαζικού κινήματος, ΔΗΠΑΚ, ΠΚΣ, ΠΑΜΕ, με την παράλληλη διάσπαση της ενιαίας δράσης του μαζικού κινήματος. Εδώ σε ρόλο κομπάρσου, που προσδίδουν αριστερό άλλοθι, εμφανίζονται και οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ και των Παρεμβάσεων, που με πολιτική ουράς καλύπτουν όπως και οι δυνάμεις του ΣΥΝ τις ίδιες συμμαχίες. Ο καιροσκοπισμός ενώνει
• Να κερδίσουν τις εντυπώσεις μπροστά στο ενδεχόμενο πρόωρων βουλευτικών εκλογών για να μπορούν να εμφανίζονται με πολλά και διαφορετικά πρόσωπα και ταυτόχρονα να εγκαλούν τις δυνάμεις του ΚΚΕ για μη ανταπόκριση σε πολιτικές, που στην πραγματικότητα υποκλίνονται στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ στο επίπεδο του μαζικού κινήματος και ιδιαίτερα του πανεπιστημιακού κινήματος δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα μαζικότητας και λειτουργίας, ακόμη και για την ίδια του την ύπαρξη».

Τέλος, η ΔΗΠΑΚ σημειώνει: «Γεγονός είναι ότι τελικά η συγκρότηση της εθνικής επιτροπής δεν μπόρεσε να περπατήσει, παρόλο που αναγγέλθηκε με τυμπανοκρουσίες. Ελπίζουμε ότι η αποτυχημένη αυτή κίνηση να χρησιμεύσει ως απόδειξη για ορισμένες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις να συνειδητοποιήσουν ότι μέτωπα που στρέφονται ενάντια σε συνεπείς δυνάμεις του μαζικού κινήματος δεν έχουν καμιά τύχη».