Η ταινία του Εντουαρντ Ζούικ «Ματωμένα Διαμάντια», ασχολείται ακριβώς με αυτό το «καυτό» θέμα. Και το κάνει με καλό κινηματογραφικό τρόπο (σχετικά γράψαμε την περασμένη Πέμπτη), χωρίς, δυστυχώς, να αποφύγει την πεπατημένη: η περιπέτεια να «τρώει» την ουσία...
«Παρατηρούμε ότι ένα καθαρά πολιτικό θέμα ανάγεται, με έναν ιδεαλιστικό τρόπο, σε μια διαμάχη ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό, ανάμεσα στην αγάπη και την έλλειψή της. Είναι όμως αυτή η αντίθεση η πρωτεύουσα στην κοινωνική διαμάχη; Μπορεί να δώσει μια λύση στα προβλήματα που μαστίζουν τη Μαύρη Ηπειρο; Η ταινία υποστηρίζει ότι με ένα θεολογικό τρόπο μπορούμε να έχουμε ένα ηθικό αποτέλεσμα. Το γεγονός, όμως, είναι ότι μέσα από τις κοινωνικές συγκρούσεις θα βγει το νέο, το κοινωνικά ηθικό και τα στοιχεία που θα φτιάξουν μια υγιή κοινωνία. Αυτές όμως οι συγκρούσεις απέχουν πολύ από τις προσωπικές συγκρούσεις και πολύ περισσότερο από τις αντιθέσεις μέσα στον ίδιο το χαρακτήρα. Αυτά θα ήταν δευτερεύοντα στοιχεία σε μια κοινωνική σύγκρουση, όπου πρωτεύουσα σημασία θα είχε η ριζική λύση των κοινωνικών ανισοτήτων».
Παίζουν: Λεονάρντο Ντικάπριο, Τζένιφερ Κόνελι, Ντζίμον Χούνσου, Μάικλ Σιν, Αρνολντ Βόσλου.