Στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων - της ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς - και των αντιδραστικών αλλαγών που δρομολογούνται στην κατεύθυνση αυτή, στην «κλίνη του Προκρούστη» έχουν τεθεί και οι κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, για να διεισδύσουν ακόμη περισσότερο τα ευρωενωσικά μονοπώλια και σε αυτόν τον κερδοφόρο τομέα, για την αύξηση των κερδών τους.

Με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «εφαρμογή του κοινοτικού προγράμματος της Λισαβόνας: κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στην Ευρωπαϊκή Ενωση» [COM (2006) 177 της 26/4/2006] προωθούνται σαρωτικές αλλαγές, προκειμένου τα κράτη - μέλη να προχωρήσουν «τις διαδικασίες εκσυγχρονισμού των κοινωνικών υπηρεσιών για να αντιμετωπίσουν τις εντάσεις ανάμεσα στην καθολικότητα, την ποιότητα και την οικονομική βιωσιμότητα» με γενικές αντιδραστικές κατευθυντήριες γραμμές και συγκεκριμένα:

• Την «αποκέντρωση της οργάνωσης των υπηρεσιών στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο».
• Την «εξωτερική ανάθεση καθηκόντων από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, έτσι ώστε οι δημόσιες αρχές μετατρέπονται σε ρυθμιστές, φύλακες ενός "ελεγχόμενου ανταγωνισμού" και μιας αποτελεσματικής οργάνωσης σε εθνικό, τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο».
• Την «ανάπτυξη των συμπράξεων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και τη χρησιμοποίηση άλλων μορφών χρηματοδότησης».

Οι συμπράξεις μεταξύ δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα αποτελούν τον «πολιορκητικό κριό» των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων και στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, με αποτέλεσμα την παραπέρα υποβάθμιση της ποιότητας και του περιεχομένου τους, για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Βασικές προτεραιότητες της ΕΕ και της πλουτοκρατίας είναι οι εξής νευραλγικοί τομείς:

• «Τα συστήματα υποχρεωτικής και συμπληρωματικής κοινωνικής ασφάλισης, με τις διαφορετικές μορφές τους οργάνωσης (αμοιβαίας ή επαγγελματικής)».
• «Αλλες σημαντικές υπηρεσίες που παρέχονται απευθείας στα πρόσωπα με ανάγκες λόγω αναπηρίας ή προβλημάτων υγείας, κοινωνική στέγαση κ.ά.».

Η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι «ένα μεγάλο μέρος των κοινωνικών υπηρεσιών στην ΕΕ, τις οποίες διαχειρίζονταν μέχρι τώρα άμεσα οι δημόσιες αρχές, θα διέπεται πλέον από τους κοινοτικούς κανόνες για την εσωτερική αγορά και τον ανταγωνισμό», ανάβει το πράσινο φως για την ένταξη και των κοινωνικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στους γενικούς κανόνες και τις αρχές της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της γνωστής οδηγίας Bolkestein (Μπολκεστάιν) σχετικά με την απελευθέρωση των υπηρεσιών.

Ετσι, κρίσιμοι τομείς υπηρεσιών κοινωνικής προστασίας παραδίδονται στην «ελεύθερη αγορά» και στον «ελεύθερο ανταγωνισμό», δηλαδή στην ασύδοτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, στο σιδερένιο νόμο του καπιταλισμού, για τη δημιουργία όλο και περισσότερων κερδών για την πλουτοκρατία.