Και τα δυο προτεινόμενα μέτρα, που περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για τα πανεπιστήμια, είναι μέτρα που στην πραγματικότητα ενισχύουν τους ταξικούς φραγμούς. Το γεγονός και μόνο ότι αυτά τα δυο μέτρα προτείνονται ως μέτρα ενίσχυσης των φοιτητών αποδεικνύει περίτρανα ότι η δωρεάν Παιδεία - ακόμα και με τη σημερινή, ελάχιστη μορφή της - καταργείται εντελώς. Είναι μέτρα που περνούν τη λογική των σπουδών με βάση το πορτοφόλι, με βάση το... «ό,τι πληρώνεις παίρνεις». Στο νομοσχέδιο θεωρείται δεδομένο ότι τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, για να μπορέσουν να σπουδάσουν, χρειάζεται να δουλεύουν (προφανώς, επειδή η όποια έστω και υποτυπώδης φοιτητική μέριμνα καταργείται). Δάνεια και ψευτοϋποτροφίες, θα δίνονται στους πιο εξαθλιωμένους φοιτητές - σε ελάχιστους δηλαδή - και οι υπόλοιποι θα συνεχίζουν να δουλεύουν. Υπάρχουν μάλιστα πρόσφατα παραδείγματα ακόμα και φοιτητών που αυτοκτόνησαν σε Αγγλία και ΗΠΑ, από την απελπισία τους που δεν καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν στις σπουδές τους και να αποπληρώσουν φοιτητικά δάνεια.

Οι «ανταποδοτικές υποτροφίες» καμία σχέση δεν έχουν με υποτροφίες. Είναι ουσιαστικά αντίτιμο στις υπηρεσίες που παρέχει ο φοιτητής στα πανεπιστήμια, δηλαδή δουλιά με μερική απασχόληση και χωρίς κοινωνική ασφάλιση. Με άλλα λόγια «μαύρη» εργασία μέσα στο πανεπιστήμιο... Πέρα από το γεγονός ότι γαλουχείται ο φοιτητής στην εργασία με μερικό ωράριο, βοήθημα αντί μισθού και χωρίς ασφάλιση, οι ανταποδοτικές υποτροφίες «λύνουν» τα χέρια του ιδρύματος, που μπορεί έτσι να καλύπτει θέσεις χωρίς να χρειάζεται να προσλαμβάνει διοικητικό προσωπικό και άρα μειώνοντας κατά πολύ τα έξοδά του. Ετσι ο νέος νόμος συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου: Και οι φοιτητές δουλεύουν στο πανεπιστήμιο και δε χρειάζεται να καταβάλλει μισθούς και ένσημα στους εργαζόμενους...

Τα δε «άτοκα εκπαιδευτικά δάνεια», είναι κανονικότατη κοροϊδία. Αποτελούν στην πραγματικότητα υποθήκευση του ίδιου του μέλλοντος του φοιτητή, ο οποίος μόλις βρει δουλιά καλείται να τα αποπληρώσει. Σπουδάζεις τώρα και πληρώνεις μετά... Στην παρούσα κατάσταση, με την πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών να έχουν βάλει τέτοιο «φέσι» από τα δάνεια που θα τα ξεπληρώνουν ακόμα και τα εγγόνια τους, η εν λόγω ρύθμιση μόνο ως... χάρη προς τους τραπεζίτες μπορεί να εκληφθεί. Να χρωστάει ο φοιτητής και η οικογένειά του για να μπορέσει να σπουδάσει. Οπως χρωστάει στις τράπεζες τα δάνεια για να έχει σπίτι να ζήσει, αυτοκίνητο για να κινηθεί ή για να αγοράζει αγαθά από τα σούπερ μάρκετ...

Στήριξη στους φοιτητές που προέρχονται από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα μπορεί να αποτελέσει μονάχα μια πραγματικά και αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, με κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης. Με μέτρα τέτοια, που να εξασφαλίζουν σε όλους ανεξαιρέτως τους φοιτητές την απρόσκοπτη παρακολούθηση των σπουδών τους. Που να τους επιτρέπουν να μην εργάζονται μέχρι τη λήψη του πτυχίου τους. Με επιδόματα στήριξης της λαϊκής οικογένειας. Με δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συγκοινωνίες, αναλώσιμα κλπ.