Προσέξτε τα τετράγωνα διαφυγής του μαύρου Ρήγα, κάτι που θα σας οδηγήσει στην κίνηση «κλειδί».

Μια ακόμα ωραία σύνθεση του Κούμπελ (1909). Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρα4, Βδ5, Ιβ1, Ιδ3, Αη6, Αθ4, Στρ. δ2 (7)

Μαύρα: Ρδ1, Στρ. β2, η5 (3)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρη5, Βε2, Ιδ1, Στρ. ζ3, η2 (5)

Μαύρα: Ρθ1, Αη4 (2)

Από το 1944 είναι η σύνθεση του Β. Λίντγκρεν και μας ζητάει να κάνουμε ΜΑΤ με τα λευκά σε (3) τρεις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρζ1, Βδ7, Ιζ7, Αα2, Στρ. γ2, ε5, ζ2, η2 (8)

Μαύρα: Ρε4, Ιγ7, Ιγ1, Στρ. ζ4 (4)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

1. η4! (κίνηση αναμονής. Επίσης, εδώ υπάρχει - για όσους δεν το έχουν καταλάβει - και το πάρσιμο «αν πασάν» που σημαίνει αιχμαλωσία κατά τη διέλευση. Στην πράξη, ο μαύρος αφαιρεί από τη σκακιέρα το πιόνι «η4» και τοποθετεί το «ζ4» στο «η3» τετράγωνο) 1... ζη3 (το «αν πασάν» που είπαμε) 2. Βη4+ ματ! Αν 1... Ρζ3 2. Ιη5+ ματ. Αν 1... Ιε2 τότε 2. Βδ3Χ. Αν 1... ζ3 2. Βα4+ ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Στο πρόβλημα του Πάχμαν παίζουμε 1. η3 Ιδ3 2. Ιζ5+ Αζ5 3. Ιζ3+ Ρε4 4. Βγ6+ ματ. Αν 1... Ια4 ή Ιδ1, τότε 2. Ιζ3+ Αζ3 3. Ιζ5+ Ρε4 4. δ3+ ματ!

* Οι απαντήσεις στο θέμα «μην υποτιμάτε τα πιόνια σας»: 1... Ιδ4 2. Ιδ4 Πδ4 3. Πδ4 Πδ4 4. Πδ4 Βε1+ 5. Ρθ2 Βε5+ 6. Ρη3 Βδ4 0-1. Στο δεύτερο έχουμε 1. Ιζ6 ηζ6 2. εζ6 Πηζ8 3. Αε7 Πζ7 4. Πε3 και 1-0.