Από το βιβλίο του ΙΜ και συγγραφέα Ηλία Κουρκουνάκη, «Μυστικά της προπόνησης στο σκάκι» διαβάζουμε ένα ενδιαφέρον, προκαταρκτικό, της αξίας και της ομορφιάς των φινάλε, θέμα, το οποίο θα σας βοηθήσει στις σημερινές ασκήσεις.

«Υπάρχουν πολλοί λανθασμένοι μύθοι γύρω από το φινάλε: ότι είναι βαρετό, ότι δεν μπορεί ποτέ να μάθει κανείς όλα τα φινάλε, ότι τα περισσότερα φινάλε που θα μελετήσει κανείς, δε θα τα συναντήσει σε παρτίδες του κλπ. Φυσικά, τα ίδια επιχειρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για το άνοιγμα ή για το ίδιο το σκάκι... Ολοι αυτοί οι μύθοι βασίζονται στο γενικότερο μύθο του δυτικού πολιτισμού της εποχής μας, ότι δηλαδή τα πάντα πρέπει να έχουν μια άμεση χρησιμότητα ή τουλάχιστον μια σοβαρή πιθανότητα μελλοντικής πρακτικής εφαρμογής. Ετσι όμως παραμερίζεται η βασική ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού να ξεπερνά τα όρια της εμπειρίας των πέντε αισθήσεων και να αναγνωρίζει αξίες σε χώρους που δεν ελέγχονται αποκλειστικά από το σώμα. Γιατί ποιος σκακιστής ή σκακίστρια δε συγκινείται αισθητικά μπροστά σε μια θέση σαν και την ακόλουθη σπουδή του Reti, λιτή σε υλικό αλλά πλούσια σε νόημα»; Στη θέση αυτή, επεξηγεί ο συγγραφέας, δε λέμε «τι πρέπει να κάνουν τα λευκά για να κερδίσουν», αλλά «τι πρέπει να γίνει ώστε να κερδίσουν τα λευκά»..!

Σας δίνουμε με αλγεβρικά σύμβολα τη θέση: ΛΕΥΚΑ: Ρζ7, Πε4 (2). ΜΑΥΡΑ: Ρζ5, ε5 (2). Παίζουν τα λευκά.

Οι δύο καθιερωμένες ασκήσεις μας, δε θα δυσκολέψουν τους φίλους της στήλης. Πρέπει να χρησιμοποιήσουν τη βάση κάθε συνδυασμού - που όπως είναι γνωστό, είναι το διπλό χτύπημα - προκειμένου να φτάσουν στη νίκη. Τόσο στο διάγραμμα, όσο και στα αλγεβρικά σύμβολα, παίζουν τα μαύρα και νικούν. ΛΕΥΚΑ: Ρζ1, Βγ1, Αε2, Στρ. α2, β2, ε4, ζ3 (7). ΜΑΥΡΑ: Ρη7, Βδ4, Ιζ4, Στρ. α4, β4, ε5, ζ7 (7).