Οποιος δει το «Alter Ego» απλώς σαν μια ψυχαγωγική ταινία και «δε χάλασε ο κόσμος», κάνει μεγάλο λάθος! Η ταινία συνειδητά ή ασυνείδητα με όλες της τις δυνάμεις - και είναι πολλές, αφού πρόκειται για «πλούσια» παραγωγή - συνεισφέρει στη δημιουργία της καινούριας παρδαλής και χυδαίας πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής Ελλάδας! Στην προσπάθεια δημιουργίας του χυδαίου αυριανού παρδαλού Ελληνα πολίτη! Αυτού του ερμαφρόδιτου προϊόντος της «νέας τάξης πραγμάτων», που μοιάζει με άνθρωπο, αλλά που, τελικά, δεν είναι άνθρωπος. Είναι απομίμηση ανθρώπου!

Θα μου πείτε, «όλα αυτά ο Ρουβάς»; Δεν είπα όλα αυτά ο Ρουβάς! Είπα και ο Ρουβάς! Και αυτός! Για την ακρίβεια, όλοι οι συντελεστές της ταινίας, ο σεναριογράφος, ο σκηνοθέτης και κυρίως οι παραγωγοί, η «Village Production», με την «αθώα» τους συναισθηματική μουσική παραγωγή «Alter Ego», που είναι προέκταση της χαζοχαρούμενης και αμερικανοποιημένης καθημερινής τηλεοπτικής παραγωγής, προωθούν τον αμερικάνικο μιμητισμό, παπαγαλισμό σωστότερα. Η ταινία τους είναι, τόσο στη γραφή όσο και στο περιεχόμενο, ένα καθαρά αμερικάνικο προϊόν. Μια μεσογειακή μίμηση αμερικάνικου κινηματογραφικού και καλλιτεχνικού προϊόντος.

Θυμάστε τον Ελβις Πρίσλεϊ και τις «αθώες» ταινίες του; Θυμάστε τον Πατ Μπουν; Αργότερα τα ιταλικά αντίγραφα, Αντριάνο Τσελεντάνο, Ρομίνα Πάουερ; Ε, κάπως αργά είναι αλήθεια, όλα αυτά έσκασαν μύτη και στην Ελλάδα! Ο Ρουβάς, σε αντίθεση με τους Ιταλούς συναδέλφους του, έχει τελείως εξαμερικανιστεί. Το σύνολο, σχεδόν, των τραγουδιών του έχουν αμερικάνικο ήχο και στίχο! Οι κινήσεις του, τα ρούχα του, η συμπεριφορά του, τα συναισθήματά του, είναι αμερικανιές των αρχών του 1960! Πριν ακόμα εμφανιστούν οι χίπηδες...

Κάποιοι δε δώσαμε σημασία στη φούστα! (Θυμάστε;) Τώρα, ενδεχομένως, να μη δώσουμε σημασία στην ταινία. Αργότερα στο χαλκά. Κάποια μέρα θα ανακαλύψουμε πως κάποιοι από εμάς χτυπάμε τα στήθια μας, είναι κόκκινος ο κώλος μας, συμπεριφερόμαστε σαν τις τσίτες! Και τότε, βέβαια, θα λέμε: Πώς δεν ακούσαμε τους χτύπους, πώς δεν είδαμε τους χτίστες...

Δεν έχω τίποτα με τον πραγματικά χαρισματικό αυτό νεαρό τραγουδιστή. Ισα-ίσα που τον θεωρώ δραματικό πρόσωπο! Ενα πρόσωπο που, κάτω από άλλες συνθήκες, όλα τα χαρίσματα που του έδωσε η φύση (και είναι πολλά), θα τον έκαναν χρήσιμο για τον εαυτό του και για μας. Αλλά, επιτέλους, πρέπει να σοβαρευτούμε! Δε δέχομαι ότι η ελληνική νεολαία, ούτε καν ένα μικρό κομμάτι της, είναι σαν τη νεολαία της ταινίας. Ολα αυτά τα στερημένα άτομα, που πιθηκίζουν, που «πηδάει» το ένα το άλλο στα γρήγορα και για πλάκα, είναι δεν είναι μια φούχτα παιδιά. Δεν είναι η πλειοψηφία της νεολαίας μας. Επομένως, πoια ανάγκη γέννησε την ταινία;

Ποια ανάγκη γέννησε την ταινία; Τη γέννησε ο Ψινάκης, ο Σφηνάκης, ο Μικρουτσικάκης, το «Mega», ο «Αντένα», το «Αλφα», ο στιλίστας, ο μασίστας, ο φασίστας, η Πάνια, η Σάνια και η Ξάνια, η Δρούζα και η Τούζα, όλα αυτό το σκουπιδαριό, όλοι αυτοί οι Δούρειοι Ιπποι του συστήματος, που μαγκώνουν τα νιάτα από το σβέρκο και τα οδηγούν στη μυλόπετρα του καπιταλισμού και του χαφιεδισμού για να τα λιώσει. Αλλα με τα ναρκωτικά και άλλα με την πνευματική μαλακία!..

Επανερχόμενοι στην ταινία, οφείλουμε να πούμε πως απ' όλη την παραγωγή της δεξιάς πολιτιστικής χαβούζας των τελευταίων χρόνων, είναι η καλύτερη (και γι' αυτό, ίσως, και η πιο επικίνδυνη)! Εχει ρυθμό (πολύ καλό μοντάζ), καλή φωτογραφία (τουριστικής αντίληψης βέβαια), έχει καλούς νεαρούς ηθοποιούς, έχει ακόμα και τον ίδιο τον Ρουβά, ο οποίος τα καταφέρνει (πάνω από ικανοποιητικά) και σαν ηθοποιός! Εκείνο που δεν έχει, βέβαια, είναι η ηθική. (Και δεν είναι λίγο). Παριστάνει την αθώα, ενώ δεν είναι. Παριστάνει ότι συμπάσχει με τη νεολαία, ενώ στην ουσία την εκμεταλλεύεται! Παριστάνει ότι αντιγράφει τη νεολαία, ενώ στην ουσία την παραποιεί και την ευτελίζει!

Καλώ τη νεολαία, αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τέτοια έκφραση, να βάλει στο στόχαστρό της όλα αυτά τα «πολιτιστικά» κοράκια και να τα «τουφεκίσει»! Να τα κάνει να τρέχουν και να μη φτάνουν. Η χώρα μας έχει γεννήσει και γεννάει άξιο τραγούδι. Να μην επιτρέψει να χαθεί αυτή η πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Φούστες ο Ρουβάς; Στίχους του Ελύτη, του Ρίτσου, του Γκάτσου εμείς!

Παίζουν: Σάκης Ρουβάς, Ντορέτα Παπαδημητρίου, Δανάη Σκιαδή, Κώστας Καλλιβρετάκης, Αλέξανδρος Λογοθέτης κ.ά.