Οι Θάνος Μικρούτσικος, Μανώλης Μητσιάς και Γιάννης Κούτρας μιλούν με αφορμή τη συναυλία τους στις 6/6 στο Λυκαβηττό
«Το "ταξίδι" που άρχισε με τον Καββαδία συνεχίζεται "Χωρίς βαλίτσα και παλτό", το δίσκο επτά στιχουργών και επτά συνθετών, που κάναμε τον περασμένο Σεπτέμβριο», εξηγεί ο Γιάννης Κούτρας. «Ηταν μια υπόσχεση που μου είχε δώσει ο Θάνος, με τον οποίο βρεθήκαμε μετά από πολλά χρόνια. Ομως, ήταν σαν να μην είχε περάσει μέρα. Δεν ξέρω πώς πήγε από εμπορική άποψη ο δίσκος, εξάλλου δε με πολυενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα. Ηταν όμως κάτι που μας άρεσε πάρα πολύ. Ο τίτλος του δίσκου βγήκε από ένα στίχο. Ομως κι εγώ σε όλη μου τη ζωή πορεύτηκα χωρίς βαλίτσα και χωρίς παλτό, με την έννοια ότι ήμουν σχεδόν γυμνός και αθωράκιστος στη ζωή μου. Τώρα αποφάσισα να βάλω κάποια όρια...».
Αναφερόμενος στη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στο χώρο του τραγουδιού, όπου δεσπόζει το λάιφ στάιλ, ο Γ. Κούτρας δηλώνει: «Εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με αυτό το τραγούδι. Νομίζω ότι η τηλεόραση έκανε τρομακτικό κακό. Δεν ξέρω ποιο είναι το αντίδοτο σε αυτή την κατάσταση. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να λέω στους φίλους και στα παιδιά μου "κλείστε την τηλεόραση, ανοίξτε ένα βιβλίο, ακούστε ένα δίσκο της δικής σας επιλογής". Υπάρχουν βέβαια και κάποιες εξαιρέσεις, κυρίως στην κρατική τηλεόραση, ή όπως η εκπομπή του Λαζόπουλου, ο οποίος κάνει τρομερή προσπάθεια στην ιδιωτική τηλεόραση. Η υπόλοιπη τηλεόραση βρωμάει... Δεν ξέρω πώς και από πού τροφοδοτείται αυτή η δυσοσμία. Δεν παρακολούθησα αυτό το φαινόμενο από τη γέννησή του, καθώς μου ήταν αδιάφορο. Πρόσφατο παράδειγμα και η Γιουροβίζιον, που είναι παρακλάδι. Είναι τόσο ανούσιο αυτό που γίνεται, που δε με αφορά. Είναι όμως σίγουρα εργαλείο χειραγώγησης των συνειδήσεων. Γι' αυτό επαναλαμβάνω: "ας κλείσουμε τις τηλεοράσεις". Εμείς ξεκινάμε από το Λυκαβηττό με Καββαδία, Αλκαίο κ.ά. Θα είναι μια πολύ γεμάτη συναυλία απ' όλες τις απόψεις, γεμάτη και από μελωδίες και από συγκινήσεις και υπάρχει σοβαρός λόγος να την παρακολουθήσει κάποιος».
«Αφορμή για τη συναυλία είναι το CD "Υπέροχα μονάχοι", που έκανα πριν λίγους μήνες με τον Θ. Μικρούτσικο και τον Αλκη Αλκαίο», επισημαίνει ο Μανώλης Μητσιάς. «Οι συναυλίες, στις οποίες συμμετέχουν ο Γ. Κούτρας και η Ρ. Αντωνοπούλου, ξεκίνησαν από το "Μύλο" Θεσσαλονίκης με πολύ μεγάλη επιτυχία, συνεχίστηκαν στην Ορεστιάδα, και μετά το Λυκαβηττό ακολουθεί σειρά συναυλιών σε όλη την Ελλάδα. Ερμηνεύω τραγούδια του Μικρούτσικου από τον τελευταίο δίσκο μας, αλλά και παλιότερα, καθώς και μερικά που έχουν στιγματίσει την πορεία μου αυτά τα 37 χρόνια στο τραγούδι των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Κραουνάκη. Το ταξίδι ξεκινάει με μια "Πιρόγα" και φτάνουμε σήμερα μέχρι την "Αργώ"».
Ανάμεσα στα δύο προαναφερόμενα τραγούδια η διαδρομή μεγάλη, σχεδόν δυόμισι δεκαετίες. Τι άλλαξε στο ελληνικό τραγούδι αυτό το διάστημα; «Μετά από 24 χρόνια, στο τραγούδι άλλαξαν πολλά πράγματα», δηλώνει ο Μ. Μητσιάς. «Δυστυχώς όχι προς το καλύτερο, αλλά προς το χειρότερο. Υπάρχουν όμως και σήμερα πολύ καλά τραγούδια που δε βγαίνουν στη φόρα, υπάρχουν τραγουδοποιοί πολύ καλοί. Ο Μικρούτσικος και ο Κραουνάκης πιστεύω ότι είναι οι καλύτεροι συνθέτες στις μέρες μας».
Το «ταξίδι» για τον Μ. Μητσιά είναι υπέροχο και σίγουρα όχι μοναχικό. «Μονάχοι δεν είμαστε ποτέ», λέει. «Παρότι προσπαθούν να μας βάλουν στην άκρη, εμείς δεν μπαίνουμε. Νομίζουν κάποιοι ότι δεν είμαστε πολλοί. Ομως, η αλήθεια είναι ότι είμαστε πάρα πολλοί. Είμαστε μια μεγάλη... κοινοβουλευτική δύναμη, όχι εξωκοινοβουλευτική! Βέβαια, στις μέρες μας το κακό παράγινε. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να θάψουν το καλό. Η διέξοδος σε αυτή την κατάσταση είναι να κάνουμε μόνο αυτό που μας αρέσει, αυτό που πιστεύουμε, αυτό που είναι καλύτερο, ποιοτικότερο».
«Η επιτυχία μας το χειμώνα στο "Σταυρό του Νότου" ήταν πολύ παραπάνω από τις προβλέψεις μας», τονίζει ο Θάνος Μικρούτσικος. «Ηταν ένα καμπανάκι ότι, έστω αργά, κάποια πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο. Αυτό μας αναπτέρωσε το ηθικό, γιατί ως γνωστό ζούμε σε μια βάρβαρη πραγματικότητα, που προσδιορίζεται από τα τα ΜΜΕ, κυρίως τα ηλεκτρονικά»... Σε μια τέτοια εποχή το «Υπέροχα μονάχοι» ανανεώνει τη μακρόχρονη συνεργασία του συνθέτη με τον Αλκη Αλκαίο. «Είμαστε ταυτισμένοι ο ένας με τη δημιουργία του άλλου», λέει, θυμίζοντας ότι πρώτος αυτός μελοποίησε ποίημά του, δημοσιευμένο στο «Ριζοσπάστη» το 1977 (μπήκε στο δίσκο «Τα τραγούδια της Λευτεριάς», με ερμηνεύτρια την Μαρία Δημητριάδη). «Από τότε ξεκίνησε μια κοινή περιπέτεια, που μέχρι σήμερα σημαίνει 150 μελοποιημένα τραγούδια, από τα οποία τα 60-70 βγήκαν στη δισκογραφία. Ο Αλκαίος πάντα στα ποιήματά του είχε κάποια "κλειδιά" τα οποία ξεκλείδωναν άλλοτε το Εγώ και άλλοτε το Εμείς. Στο "Υπέροχα μονάχοι" το καθένα από τα 13 τραγούδια λειτουργεί με ένα τέτοιο κλειδί. Ο Μανώλης Μητσιάς, άνθρωπος που συνέβαλε καθοριστικά στο γίνει το "Ερωτικό" ("Πιρόγα") διαχρονική επιτυχία, είναι ο ερμηνευτής στο δίσκο. Οι συναυλίες που ξεκινήσαμε από Θεσσαλονίκη, μας έδωσαν την αίσθηση μιας εκπληκτικής αποδοχής. Μου έδιναν να καταλάβω ότι αυτή η καταρχήν άμυνα στη βαρβαρότητα μπορεί σήμερα να λειτουργήσει με επιθετικό τρόπο. Ετσι, αποφασίσαμε αυτό να το συνεχίσουμε σε όλη την Ελλάδα».
Εξάλλου, για τον συνθέτη... «εκείνο που έχει σημασία δεν είναι ούτε η ήττα ούτε η νίκη. Είναι ο αγώνας. Το βασικό κομμάτι της γενιάς μου αγωνίστηκε και εξακολουθεί να αμύνεται φτιάχνοντας νησίδες αναπνοής ενάντια στην καθημερινή ευτέλεια. Πράγματι υπήρξε το εμπάργκο, υπήρξε ο αποκλεισμός, αλλά υπήρξε και ο αγώνας για τον οποίο είμαι υπερήφανος. Το "Υπέροχα μονάχοι" συνειδητοποιεί ότι αποκλειστήκαμε και πορευόμαστε μονάχοι γιατί έτσι μας δείχνουν. Δίνεται η εντύπωση ότι πορευόμαστε μονάχοι, όμως δεν είναι έτσι. Μπορεί λόγω των συνηθειών, λόγω της τηλεόρασης να μην είμαστε πλειοψηφία σε αυτή τη φάση, όμως δεν είμαστε καθόλου λίγοι και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Το πείσμα το δικό μας είναι μεγαλύτερο από το πείσμα της τηλεόρασης και γι' αυτό αισθανόμαστε υπέροχα».