ΣΤΟ σημερινό σημείωμα λόγια συντροφικά στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΡΒΟ, τον κομμουνιστή δημοσιογράφο, συνεργάτη του «Ρ», που πρόσφατα τον τίμησαν για την πολύχρονη παρουσία και προσφορά του η Ενωση Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου και ο Σύνδεσμος Δημοσιογράφων Εθνικής Αντίστασης 1941-1944.

ΣΤΗΝ αίθουσα της ΕΣΗΕΑ οι συνάδελφοι περίμεναν να του σφίξουν το χέρι. Και να του ευχηθούν. Ο Δημήτρης, που ποτέ δε σημείωσε απουσία, αυτή τη βραδιά, τη δική του όμορφη στιγμή, έλειπε.

ΟΜΩΣ, ο δημοσιογράφος που τιμάμε είναι από άλλη στόφα. Αισιόδοξος, ακούραστος, έτοιμος πάντα για δουλιά, για εξόρμηση, για συζήτηση ολονύχτια στους τόπους δουλιάς, προγραμμάτιζε τα «χρεωστούμενα» σε δουλιά βέβαια στον «Ρ», στο περιοδικό της ΚΝΕ «Οδηγητή», που ήταν η κρυφή του αγάπη. Ξαφνικά έπεσαν τα αστροπελέκια, που τον χτύπησαν. Είναι οι μαύρες ώρες, που αναποδογυρίζουν τα σπιτικά. Και χρειάζεται κουράγιο για να κρατηθείς όρθιος.

ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ που έδωσαν του Δημ. Σέρβου την αγωνιστική διαδρομή, τα λόγια που ειπώθηκαν φανέρωσαν τον αγωνιστή δημοσιογράφο σε μια πορεία που σε κάθε βήμα του βεβαίωνε πως ο δημοσιογράφος που γι' αυτόν μιλούσαν ανήκει σ' εκείνους που μένουν αμετακίνητοι στο χρέος. Που δε σκύβουν το κεφάλι δουλικά στους εργοδότες και στα κυβερνητικά φιρμάνια.

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ πιεστική δημοσιογραφική δουλιά αλλά και μια σειρά άλλες υποχρεώσεις, κομματικές, αντιστασιακές αλλά και τακτική παρουσία στα συνδικαλιστικά μας ζητήματα, δε στάθηκαν εμπόδιο στο σ. Δημήτρη να δώσει τρία σημαντικά έργα, που αναμφίβολα αποτελούν συμβολή στη μελέτη της νεότερης ιστορίας μας.

Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ, αποκαλυπτικός και σε πολλά άγνωστος, στάθηκε το πρώτο θέμα που κυνήγησε με κέφι, με αισιόδοξη διάθεση φέρνοντας στο φως και πολλές σελίδες, που σκόπιμα τις είχαν απωθήσει, τις αγνοούσαν. Στους ερευνητές σαν τον Δημήτρη Σέρβο τα «φερμπότεν» του κρατικού μηχανισμού που κρατά κλειστά, χρόνια και χρόνια της ιστορίας τα ντοκουμέντα δεν έχουν πέραση. Υπομονετικοί φτάνουν στους στόχους, που έχει η έρευνά τους.

ΕΙΝΑΙ το αγωνιστικό πρόσωπο του Πειραιά που πλάθει και παρουσιάζει ο δημοσιογράφος. Είναι τα εργοστάσια, είναι ιστορικοί δρόμοι, όλα εκείνα τα σημεία, που το εργατικό κίνημα ξετύλιξε τους αγώνες του. Είναι πολύ φυσικό ο ΕΠΟΝίτης δημοσιογράφος να πλησιάζει με συγκίνηση τους τόπους, που άθλησε η νεολαία με την ΕΠΟΝ.

Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ του Δ. Σέρβου (Εκδοση «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ») είναι πλαισιωμένος με πολλές και κυρίως άγνωστες φωτογραφίες του μεγάλου αγώνα, που έδωσε η πολιτεία, το πρώτο λιμάνι της χώρας. Μερικά φωτογραφικά ντοκουμέντα του βιβλίου με την πυκνή, λιγόλογη λεζάντα τα λένε όλα. Και μοναχές στέκουν και λειτουργούν άμεσα και δυνατά.

ΔΕΝ μπορούσε να γίνει κι αλλιώτικα. Είναι ο μεγάλος, ο απέραντος κόσμος της θάλασσας, αυτός που τα πρωτοείδε στης ζωής τα πρώτα βήματα, που θα έχει το δικό του μερίδιο. Ο δημοσιογράφος, παιδί ακόμη, δένεται διά βίου με το μεγάλο πόρτο. Τρέχει πάνω- κάτω, κλητήρας σε μια τοπική εφημερίδα για να φέρει και να δώσει χειρόγραφα, κλισέ ρεκλάμας, μηνύματα. Παιδί για όλες τις δουλιές. Με ματιά αστραποβόλα.

ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ πάνε κι έρχονται. Καράβια που τραβάνε για την άγονο γραμμή και εμπορικά που συχνά στέκουν αρόδου. Ο Δημήτρης τα γνωρίζει όλα. Με τα ονόματα των καραβιών, με τους καπεταναίους και το πλήρωμά τους.

ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΕΙ με τα τσούρμα που φτάνουν κάθε τόσο για να ξεκινήσουν να συναντήσουν το καράβι στις μακρινές θάλασσες. Συχνά φτάνει το μαύρο μαντάτο για το χαμό. Τα μάτια βλέπουν και μετράνε τα κιβώτια με τα νέα παιδιά που πνίγηκαν στους ωκεανούς. Αυτά, που έφυγαν πριν λίγο καιρό.

ΗΤΑΝ οι Πειραιώτες συνάδελφοι, αυτοί, που μας ξυπνούσαν κάποτε χαράματα για να μας πουν ότι το «Ηράκλειο» βούλιαξε στη Φαλκονέρα.

ΔΥΣΚΟΛΕΣ, πικρές οι τωρινές ώρες για την ελληνική δημοσιογραφία. Προβλήματα θεμελιακά, μεγάλα για τη ζωή, αλλά και για την αξιοπρέπεια, είναι μπροστά μας. Μια ψεύτικη και απατηλή εικόνα πίσω από τα φώτα, τα χρώματα και τις ογκώδεις εκδόσεις των εφημερίδων και περιοδικών.

ΑΥΤΕΣ οι ζωές είναι που δίνουν μηνύματα. Ο Δημήτρης Σέρβος, ζεστός, αγαπητός, πρόθυμος για κάθε εξόρμηση, έτοιμος ν' ανοίξει τα πανιά και να ταξιδέψει πλησίστιος. Οι σύντροφοι όλοι τον χαιρετάνε. Θα πάνε όλα καλά και θα ανταμώσουμε όλοι στις κάλπες με το ψηφοδέλτιο της ζωής μας, του ΚΚΕ. Η αγωνιστική δημοσιογραφία έχει να δώσει μεγάλο αγώνα.