Σε δήλωσή του, ο Α. Τσώλης, μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, επισημαίνει ότι εκδηλώνεται μια νέα επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους με το «δεύτερο κύμα» του εκσυγχρονισμού.

Αναφερόμενος στα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα στο όνομα της ΟΝΕ, σημειώνει την καθήλωση των μισθών, τον αποδεκατισμό των κοινωνικών παροχών, την προετοιμασία της επιδρομής στα ασφαλιστικά δικαιώματα, που θα εκδηλωθεί μετά το συνέδριο της ΓΣΕΕ τον επόμενο Μάρτη, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και δηλώνει ότι «το συνδικαλιστικό κίνημα με ευθύνη των ηγεσιών του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού κατέστη αφερέγγυο και ανυπόληπτο - επιδοτούμενος ημικρατικός οργανισμός».

Επίσης, τονίζει: «Ερχεται η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις με αιχμή την ανεργία, λες και οι εργαζόμενοι φταίνε για τους ανέργους! Θα μειωθεί, λένε οι φωστήρες του φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, η ανεργία αν γίνονται περισσότερες απολύσεις (!!!), αν την ίδια δουλιά τη μοιραστούν 2 ή 3 εργαζόμενοι και αν ο εργοδότης μπορεί να ορίζει πόσες μέρες και πόσες ώρες θα δουλεύουν όσοι έχουν δουλιά, το χρόνο.

Τα μέτρα αυτά είναι αιτήματα πολλών χρόνων των εργοδοτών, που αφού τα κατάφεραν να είναι πρωταθλητές στα κέρδη στην ΕΕ, τώρα πάνε για παγκόσμια ρεκόρ. Οι υποτελείς "ηγεσίες" του συνδικαλιστικού κινήματος στη ΓΣΕΕ και όχι μόνο, προσπαθούν να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους εμφανιζόμενοι με «σκληρές» θέσεις αλλά σε διμερή διάλογο με την κυβέρνηση, η οποία φυσικά θα συζητήσει και θα συμφωνήσει με τους εργοδότες αυτά που δήθεν οι "κυβερνητικοί υπάλληλοι" αρνούνται να συζητήσουν».

Ο συνδικαλιστής επισημαίνει ότι οι εργαζόμενοι «δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τις "υποταγμένες και υπάλληλες" ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επανεκλογή τους και η παραμονή στην ωφελιμότατη διαχείριση των ημικρατικών οργανισμών (έτσι έχουν καταστήσει τα συνδικάτα)».

Τονίζει ακόμη ότι χρειάζονται τολμηρές αποφάσεις και «οργανωτικά βήματα για να έχουν αγωνιστική διέξοδο οι εργαζόμενοι. Απαιτείται να ενισχυθεί και να αναλάβει πρωτοβουλίες το μέτωπο των εργαζομένων στον άξονα της ιδεολογικής και πολιτικής αντεπίθεσης και της ανάπτυξης σκληρών και μακροχρόνιων αγώνων».