Θυμίζουμε ότι το εν λόγω σχέδιο προκάλεσε κύμα αντιδράσεων στη Ρωσία, ενώ ήδη άρχισαν και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ο «πύργος» (νέα έδρα του μονοπωλίου) θα καταστρέψει ουσιαστικά τη μορφή του Λένινγκραντ, η οποία παρέμεινε αλώβητη επί τρεις αιώνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην περιοχή του μοναστηριού Σμόλνι, όπου χωροθετείται το τερατούργημα, το ανώτατο πολεοδομικό όριο για τα κτίρια είναι τα 48 μέτρα.
Κατά της καταστροφικής κατασκευής τάχθηκαν επιστημονικοί φορείς, όπως η ρωσική Ενωση Αρχιτεκτόνων, προσωπικότητες και κάτοικοι της πόλης, ενώ υπέρ είναι η - γνωστή από το ξεπούλημα της πολιτιστικής κληρονομιάς του Λένινγκραντ - κυβερνήτης της περιοχής, Ματβιένκο, και βέβαια οι εκπρόσωποι του μονοπωλίου. Μάλιστα, η ίδια η πόλη θα πληρώσει για την καταστροφή της! Τα 60 δισ. ρούβλια (2,2 δισ. δολάρια) που θα στοιχίσει η κατασκευή, θα δοθούν με μορφή «επιχορήγησης» στην εταιρεία, από τον προϋπολογισμό της πόλης, επιστρέφοντας, ουσιαστικά, το μισό ποσό των φόρων που θα πληρώσει η εταιρεία για τη μεταφορά της από το Ομσκ στην Αγία Πετρούπολη!
Τον περασμένο Ιούνη η απειλή κατά της πόλης από τον ουρανοξύστη εντάχθηκε και στον κατάλογο του Παγκόσμιου Ταμείου Μνημείων, με τα 100 παγκόσμια αντικείμενα πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται με καταστροφή.
Αυτή η χωροθέτηση καταπατά κάθε άρθρο προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς σε διεθνές και εθνικό επίπεδο, ενώ θα αποτελέσει και τη ...γιγαντιαία «ταφόπλακα» της «Βενετίας του Βορρά», της πόλης που χαρακτηρίστηκε «Ηρωας» λόγω της γνωστής πολιορκίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και της πόλης της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.
Το Λένινγκραντ εντάχθηκε στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ επί ΕΣΣΔ (1990) και η απόφαση για απένταξή του θα ληφθεί, αν δεν αλλάξουν τα πράγματα, στην 32η Σύνοδο της ΟΥΝΕΣΚΟ το 2008 στο Κεμπέκ (Καναδάς). Ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για τον ουρανοξύστη ολοκληρώθηκε το 2006, με νικητή το βρετανικό αρχιτεκτονικό γραφείο «RMJM London Limited».
Σημειώνουμε ότι υπάρχει και η πιθανότητα διεθνείς οργανισμοί, όπως η ΟΥΝΕΣΚΟ, να ξεσηκώθηκαν κατά της «Γκάζπρομ» και για μη «πολιτιστικούς» λόγους, αφού η εταιρεία είναι από τους ισχυρότερους ενεργειακούς «παίχτες» παγκοσμίως και τέτοια γεγονότα είναι αξιοποιήσιμα στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Αλλωστε, ούτε η ΟΥΝΕΣΚΟ, ούτε άλλος σχετικός οργανισμός έχει ξεσηκωθεί για το ξεπούλημα των αρχιτεκτονικών μνημείων του Λένινγκραντ στο κεφάλαιο. Αυτό, βέβαια, δεν αποτελεί άλλοθι για την αρχιτεκτονική καταστροφή του Λένινγκραντ.