Η περιοχή του Καϊάφα, για όσους θυμούνται, είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκλογική αντιπαράθεση το 2004, μετά από δημοσιογραφικές αποκαλύψεις ότι ο εξ Ηλείας πρώην υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης κ. Γεωργακόπουλος, τον παζάρευε σε ιδιωτικό όμιλο, για την... «αναβάθμιση» της περιοχής. Τι τραγική ειρωνεία! Τέσσερα περίπου χρόνια μετά, ο Καϊάφας έχει βρεθεί ξανά πρωταγωνιστής στο προεκλογικό σκηνικό, ως πτώμα, όμως, πλέον. Ο θάνατός του, ως φαίνεται, ήταν προδιαγραμμένος.

Η Ελλάδα, σήμερα, είναι ένας απέραντος Καϊάφας, απ' άκρου εις άκρον σχεδόν, αφού η εξουσία και ο μηχανισμός της, σε παραλυσία και αμηχανία, αδυνατούσε να εκπληρώσει το «ρουσφέτι» της απόγνωσης και να στείλει τα πυροσβεστικά της μέσα εκεί όπου ο κάθε απελπισμένος, φλεγόμενος εκλιπαρούσε. Τηλεοπτικά κανάλια, φλεγόμενα κι αυτά, έπαιζαν το ρόλο κέντρου διαβιβάσεων προς την Πυροσβεστική κατά το ένα μέρος και κατά το άλλο το ρόλο του πολιτικού εμπρηστή εν μέσω πυρκαγιών που ξέσπαγαν από το ένα άκρο στο άλλο, ακόμα και τη νύχτα... Από την άλλη «πολιτικά κοράκια» του δικομματισμού και όχι μόνον, στα τηλεοπτικά παράθυρα, κατά την παροιμία «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», και «ο θάνατός σου η (πολιτική) ζωή μου», άρχισαν την τυμβωρυχία για κομματική ωφέλεια πάνω στην καμένη γη, στους ανθρώπους και τα ζώα.

Θεωρώ ότι η άμεση δήλωση του ΚΚΕ, ότι θέτει τα μέλη του στη διάθεση των τοπικών αρχών και ζητάει από τους φίλους του να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της κατάστασης, καθώς και η στάση του να μην κάνει πολιτική πάνω σε νεκρούς, αποκαΐδια και τον ανθρώπινο πόνο για μικροκομματικά οφέλη, πρέπει να εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τον ελληνικό λαό. Κι αυτό πιστεύω θα εκφραστεί και στην κάλπη, όπως και η σταθερή πολιτική του απέναντι στις δυνάμεις του δικομματισμού, που θεωρούν τον ελληνικό λαό ως ένα είδος «κεκτημένου»... Γι' αυτό και αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να το διατηρήσουν προς όφελος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων της νέας τάξης πραγμάτων που θέλει να υποδουλώσει όλους τους λαούς.

Κ.Κ.