Η Γεωργία περνά την πιο δύσκολη περίοδο στην ιστορία της. Οι αρχές επιδίωξαν τη χειροτέρευση των σχέσεων με τη Ρωσική Ομοσπονδία και δεν υπάρχει ελπίδα για σύντομη καλυτέρευσή τους. Συνεχίζουν να στρέφουν τον ένα λαό κατά του άλλου. Η Τιφλίδα ετοιμάζεται με βίαιο τρόπο να επιλύσει το ζήτημα της εδαφικής ακεραιότητας της Γεωργίας. Αυτή η μεθόδευση θα φέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, δηλαδή θα οριστικοποιήσει τη διάλυση της χώρας και για δεκαετίες θα αναβληθεί η ειρήνευση με τους αδελφικούς λαούς της Αμπχαζίας και της Οσετίας. Θα οδηγηθούμε σε αποσταθεροποίηση όχι μόνο στη Γεωργία, αλλά και σε ολόκληρη την περιοχή του Καυκάσου.

Στο έδαφος της Γεωργίας σχηματίστηκαν τα τελευταία χρόνια δύο διεθνικές συγκρούσεις, μεταξύ Γεωργιανών και Αμπχάζιων, καθώς και μεταξύ Γεωργιανών και Οσέτιων. Αυτές οι εστίες πολέμου παραμένουν και σήμερα αποτελούν το πρόσχημα για τη διείσδυση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην περιοχή μας.

Το πρώτο στάδιο εδραίωσης του ΝΑΤΟ στον Καύκασο, ιδιαίτερα στη Γεωργία, ολοκληρώθηκε ακόμα επί Προεδρίας Σεβαρντνάντζε. Ξέσπασαν οι παραπάνω «εστίες» πολεμικών συγκρούσεων, ξεκίνησε ταυτόχρονα η αποχώρηση των ρωσικών πολεμικών βάσεων από τη Γεωργία, που σήμερα σχεδόν έχει ολοκληρωθεί.

Το δεύτερο στάδιο εδραίωσης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Γεωργία συνδέεται με τη λεγόμενη επανάσταση των ρόδων του 2003. Στην εξουσία αναρριχήθηκαν οι πιο φανατικοί αντίπαλοι της αποκατάστασης φιλικών σχέσεων με τη Ρωσία, και οι πιο ένθερμοι οπαδοί των συμφερόντων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Εγκαθιδρύθηκε ένα δικτατορικό καθεστώς που αυστηρά καταστέλλει όλες τις διαμαρτυρίες, οι οποίες στρέφονται κατά της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ, κατά της επίλυσης του προβλήματος της εδαφικής ακεραιότητας της Γεωργίας με στρατιωτικά μέσα και κατά της παραπέρα όξυνσης των ρωσο-γεωργιανών σχέσεων.

Στην αρχή του Σεπτέμβρη του περασμένου χρόνου, οι αρχές της Γεωργίας επιχείρησαν μια χωρίς προηγούμενο επιχείρηση πολιτικών διώξεων. Πραγματοποίησαν σε 49 πόλεις και χωριά ειδικές «επιχειρήσεις», στη διάρκεια των οποίων συνελήφθησαν δεκάδες άνθρωποι, στελέχη του κόμματος «Δικαιοσύνη», του Ενιαίου Κομμουνιστικού Κόμματος Γεωργίας κι άλλων πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης. Εκατοντάδες άνθρωποι ανακρίθηκαν σε συνθήκες ηθικής και φυσικής καταπίεσης, με σκοπό να παραδεχτούν ότι πήραν μέρος στην προετοιμασία ένοπλου πραξικοπήματος. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ενεργά αγωνιστεί κατά της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής των κυβερνώντων. Η βασική ενοχή τους βρισκόταν στο ότι απαιτούσαν να καλυτερεύσει η κοινωνική θέση των εργαζομένων καθώς και να σταματήσει η πολιτική αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, να απορριφθεί το σχέδιο βίαιης επίλυσης των προβλημάτων της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας. Με αυτές τις μεθόδους οι αρχές της Γεωργίας προσπάθησαν να σταματήσουν τη διογκούμενη δυσαρέσκεια του λαού και να εξουδετερώσουν την αριστερή αντιπολίτευση.

Οι νέες αρχές της Γεωργίας με περισσότερη αποφασιστικότητα προσπαθούν να εκτοπίσουν τη Ρωσία από το Νότιο Καύκασο, για να εδραιώσουν εκεί τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη πολιτική, παίρνοντας υπόψη όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, καθώς επίσης την κρίση γύρω από το Ιράν, που αποτελεί γειτονική χώρα για την περιοχή μας, τη σύγκρουση μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας καθώς και τις παραδοσιακά δύσκολες σχέσεις μεταξύ της Αρμενίας, στρατηγικού εταίρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, και της Τουρκίας, που είναι η χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Στις ρωσικές στρατιωτικές βάσεις ετοιμάζονται να εγκατασταθούν οι ένοπλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Οι Αμερικανοί θεωρούν σήμερα το έδαφος της Γεωργίας και τις υποδομές της μια από τις βασικότερες βάσεις για την ένοπλη επίθεση κατά του Ιράν. Εάν υλοποιηθεί το χειρότερο σενάριο της εξέλιξης των γεγονότων στην περιοχή μας, τότε αυτό θα οδηγήσει σε κρίση που θα ξεπεράσει κατά πολύ τα τοπικά όρια.

Η περιοχή του Νότιου Καυκάσου αποτελεί μια ζώνη ξεχωριστών συμφερόντων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για πολλούς λόγους. Ο βασικότερος από αυτούς είναι η ιδιαίτερη γεωπολιτική θέση της Γεωργίας, η άμεση γειτνίασή της με τις νότιες περιοχές της Ρωσίας (Βόρειος Καύκασος) και τα σημαντικά ενεργειακά αποθέματα της Κασπίας. Ολος ο κόσμος γνωρίζει ποιος και με ποιο τρόπο υποστήριξε την «τσετσένικη καμπάνια», που απείλησε τη Ρωσία με τον κίνδυνο του διαμελισμού. Το έδαφος της Γεωργίας χρησιμοποιήθηκε ενεργά για την αποσταθεροποίηση της κατάστασης όχι μόνο στην Τσετσενία, αλλά σε όλη την περιοχή του Βόρειου Καυκάσου. Ολες αυτές οι αντιθέσεις μεταξύ της Τιφλίδας και της Μόσχας, καθώς και οι συγκρούσεις στην Αμπχαζία και στη Νότια Οσετία φανερώνουν μεγάλη αντίθεση Ρωσίας και ΗΠΑ, Ρωσίας και ΝΑΤΟ σ' αυτήν τη σημαντικότατη περιοχή. Ομηροι αυτής της αντιπαράθεσης είναι οι λαοί της Γεωργίας και της Ρωσίας.

Ιδιαίτερος στόχος της πολιτικής των ΗΠΑ και της Δύσης γενικά στην περιοχή μας είναι η απόκτηση των ενεργειακών πόρων της Κασπίας. Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, τα πλουσιότερα κοιτάσματα της Κασπίας που ήταν ιδιοκτησία όλου του λαού και αναμφισβήτητα εξυπηρετούσαν την ανάπτυξη και των 15 Σοβιετικών Δημοκρατιών, σήμερα έγιναν αντικείμενο της αρπακτικότητας μερικών εκ των μεγαλύτερων εταιρειών πετρελαίου.

Κατασκευάστηκε και παραδόθηκε για εκμετάλλευση ο αγωγός φυσικού αερίου Μπακού - Τιφλίδα - Ερζερούμ. Στα σχέδια αυτά πήραν μέρος οι μεγαλύτερες δυτικές εταιρείες. Τίποτε το παράξενο, αφού η κυβέρνηση των ΗΠΑ πολιτικά υποστήριξε Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία και Τουρκία στην υλοποίηση αυτών των σχεδίων.

Εκτός από την οικονομική πλευρά του σχεδίου του πετρελαιαγωγού και αγωγού φυσικού αερίου στο Νότιο Καύκασο, δίνεται μεγάλη σημασία στην πολιτική του πλευρά. Αυτό το διακηρύσσουν ιδιαίτερα οι αρχές της Γεωργίας. Στα εγκαίνια του αγωγού πετρελαίου Μπακού -Τιφλίδα - Τσεϊχάν ο Πρόεδρος της Γεωργίας δήλωσε: «Η Γεωργία τώρα πια δεν είναι μέρος του πρώην σοβιετικού χώρου. Προσανατολιζόμαστε στη Δύση, είμαστε σημαντικοί εταίροι της Δύσης και της Τουρκίας». Οι αγωγοί αυτοί έγιναν «ατού» στα χέρια των αρχών της Γεωργίας στη διαμόρφωση εχθρικών σχέσεων με τη Ρωσία.

Η Γεωργία αποτελεί έναν πολύ σημαντικό σταθμό, από τον οποίο μπορεί κανείς να επηρεάζει τις γεωπολιτικές εξελίξεις της σημαντικότατης περιοχής του Καυκάσου. Η φιλο-αμερικανική πολιτική των σημερινών αρχών της Γεωργίας αποτελεί σοβαρό εμπόδιο στο δρόμο της πρακτικής υλοποίησης των σχεδίων πολιτικο-οικονομικής προσέγγισης των τριών στρατηγικών εταίρων της περιοχής: Ρωσίας, Αρμενίας και Ιράν. Η Γεωργία παίζει επίσης σημαντικό αρνητικό ρόλο στις όποιες εξελίξεις ενοποίησης στα πλαίσια της Κοινοπολιτείας των Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ). Παίρνοντας υπόψη αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω καταλαβαίνει κανείς γιατί «στα καθήκοντα και στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ εντάσσεται ο ενεργός ρόλος του για την εξασφάλιση της σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή», όπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Στη Γεωργία μεθοδικά δημιουργείται το «λειτουργικό χάος», σύμφωνα με τα δυτικά σενάρια. Οι συγκρούσεις στην Αμπχαζία και στη Νότια Οσετία αποτελούν πρόσχημα για την παραπέρα εδραίωση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Γίνονται προσπάθειες για τη δυσφήμιση των «ειρηνευτικών δυνάμεων» της ΚΑΚ, που αποτελούνται από Ρώσους στρατιώτες. Σκοπός των αρχών της Γεωργίας είναι να αντικατασταθούν οι ρωσικές «ειρηνευτικές δυνάμεις» με δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία, που ανταγωνίζεται με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ στην περιοχή, χάνει την πρωτοβουλία και λειτουργεί στη βάση τετελεσμένων.

Φέτος το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε νόμο για την ένταξη της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ. Γι' αυτό το σκοπό το 2008 θα χορηγηθούν ανάλογα κονδύλια ως στρατιωτική βοήθεια στη Γεωργία.

Δεν υπάρχουν αμφιβολίες πως και τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ θα υποστηρίξουν την επιδίωξη των ΗΠΑ όσο το δυνατόν γρηγορότερα να τραβήξουν τη Γεωργία στο ΝΑΤΟ.

Οπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ στις 10 του Φλεβάρη στη συνδιάσκεψη του Μονάχου, «το 2009 θα ήθελα να δω πιο πολλές χώρες στο ΝΑΤΟ. Θέλω η Σερβία να συνεχίσει το σταθερό της δρόμο προς το ΝΑΤΟ. Επίσης, θέλω να σεβαστούμε και να εκτιμήσουμε την προσπάθεια της Γεωργίας και της Ουκρανίας να γίνουν μέλη του συνασπισμού».

Ο Πρόεδρος της Γεωργίας, Σαακασβίλι, ενθουσιασμένος από αυτή τη δήλωση δε δίνει σημασία στην αρνητική στάση της Ρωσίας στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, ειδικά με τις χώρες της ΚΑΚ, και κάνει προβοκατόρικες δηλώσεις: «Είναι ακόμα ένα σημάδι ότι η ενσωμάτωση της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ είναι ανεπίστρεπτη».

Ομως, το πιο επικίνδυνο είναι πως εκτός από δηλώσεις επιχειρούνται και πρακτικά βήματα για τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη ΝΑΤΟικών δυνάμεων στο έδαφος της Γεωργίας. Μία από τις κατευθύνσεις αυτής της πολιτικής είναι η απότομη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, στο φόντο των άσχημων κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών που υπάρχουν στη χώρα.

Η Γεωργία ορμητικά αυξάνει το στρατιωτικό δυναμικό της. Το Κοινοβούλιο σκοπεύει να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες κατά 200 εκατομμύρια δολάρια. Φέτος για πρώτη φορά αυτές θα ξεπεράσουν το 1 δισεκατομμύριο λάρι (περίπου 600 εκατομμύρια δολάρια), δηλαδή πάνω από το ένα τρίτο του ετήσιου προϋπολογισμού της χώρας! Ενα μέρος των χρημάτων αυτών χρησιμοποιήθηκαν για τη συγκρότηση του νέου εκπαιδευτικού κέντρου στα προάστια της Τιφλίδας για τις «Ειδικές Δυνάμεις» του υπουργείου Αμυνας. Ο αριθμός των ένοπλων δυνάμεων θα αυξηθεί στις 32 χιλιάδες ανθρώπους. Αυτό σημαίνει πως συμπληρωματικά στις τέσσερις ταξιαρχίες που υπάρχουν σήμερα θα συγκροτηθεί ακόμα μια ταξιαρχία με δύναμη 2,5 χιλιάδων ανδρών, εξοπλισμένη με δυτικά πολεμικά μέσα. Πρόκειται για πρωτοφανή έκταση που παίρνει η στρατιωτικοποίηση της μικρής και πολύ φτωχής σήμερα Γεωργίας.

Η ένταξη της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ εμποδίζεται από τον παράγοντα της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, των περιοχών που έχουν αποχωρήσει από τη μετασοβιετική Γεωργία και που επιδιώκουν την ένταξή τους στη Ρωσία. Αυτές οι περιοχές δεν υποστηρίζουν την προσέγγιση της Τιφλίδας με το ΝΑΤΟ. Γι' αυτό και μας ανησυχούν οι παραπάνω πολεμικές προετοιμασίες. Οι πολεμικές προετοιμασίες της Τιφλίδας στοχεύουν στη βίαιη επίλυση της ενσωμάτωσης αυτών των περιοχών στη Γεωργία και στην επέκταση της αμερικανικής επιρροής και σε αυτές τις περιοχές. Χωρίς κάτι τέτοιο θα είναι δύσκολη η ανάπτυξη των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στη Γεωργία. Ο Πρόεδρος της Γεωργίας δεν κρύβει ότι είναι πιθανή μια νέα στρατιωτική επιχείρηση ενάντια στα «αποσχιστικά» καθεστώτα της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας.

Για την υλοποίηση της ληστρικής πολιτικής της Δύσης στον Καύκασο δημιουργήθηκε μια ισχυρή πολιτική και χρηματιστικο-βιομηχανική εμπροσθοφυλακή. Μια σημαντική συνιστώσα του είναι το φιλο-αμερικανικό καθεστώς της Γεωργίας, ενώ τη χρηματιστικο-βιομηχανική συνιστώσα την αποτελούν οι μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου της Δύσης, που έχουν για τα καλά απλωθεί στην περιοχή του Καυκάσου και της Κασπίας. Αυτή η εμπροσθοφυλακή αποτελεί σημαντικό συστατικό της «νέας τάξης πραγμάτων».

Μόνο το ξεπέρασμα της αντιπαράθεσης και η ενοποίηση των προσπαθειών των λαών της περιοχής του Καυκάσου, συμπεριλαμβανομένων των λαών της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν, μόνο ο συντονισμός όλων των προοδευτικών δυνάμεων αυτών των χωρών, μπορεί να εμποδίσει τα σχέδια των ιμπεριαλιστών να επιβάλουν στους λαούς τα δικά τους συμφέροντα.

Μετάφραση: Ι. Π.