Εχοντας βάλει τον «κοινωνικό διάλογο»... στο αυλάκι και με δεδομένη τη στάση των «εταίρων» και των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, η κυβέρνηση σκληραίνει τις τοποθετήσεις της και αρχίζει πιο καθαρά να προβάλλει τις επιδιώξεις της, σε μια προσπάθεια να εκβιάσει και να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους. Χαρακτηριστική, απ' αυτήν την άποψη, είναι η ομιλία του υπουργού Απασχόλησης Β. Μαγγίνα στην ΚΕ της ΝΔ που συνήλθε το περασμένο Σάββατο, με την οποία επιβεβαιώνονται οι γενικότερες αντιασφαλιστικές της στοχεύσεις. Με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο και την ίδια στόχευση, ο υπουργός Απασχόλησης διένειμε δήλωσή του χτες στον Τύπο.

Στην ομιλία του, ο υπουργός Απασχόλησης εμμέσως πλην σαφώς εντάσσει την «ιδιωτική ασφάλιση» στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, - μιλάει για «τρία επίπεδα ασφάλισης» - αποδεικνύοντας ότι στρατηγικός στόχος τους είναι η συρρίκνωση της δεύτερης υπέρ της ιδιωτικής, στην οποία αναγνωρίζει «ισότιμο ρόλο». Ταυτόχρονα, αρνήθηκε οποιαδήποτε ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης, με τον ψευδή ισχυρισμό πως «όσοι πόροι και αν διατεθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό με τη σημερινή του δομή και διάρθρωση ούτε το σύστημα θα διασώσουν ούτε θα βελτιώσουν τις συνταξιοδοτικές και άλλες παροχές...».

Η τοποθέτηση αυτή αποκαλύπτει πως η κυβέρνηση αν και έβαλε στον «κοινωνικό διάλογο» ως θέμα συζήτησης τη «χρηματοδότηση», την ίδια στιγμή αναγνωρίζει πως το μοναδικό πρόβλημα που γι' αυτήν υφίσταται είναι η «δομή και η διάρθρωση του συστήματος». Κάτι που προδικάζει και το αποτέλεσμα του λεγόμενου «διαλόγου» της απάτης για τη χρηματοδότηση. Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: Η κυβέρνηση αναγνωρίζει μόνο προβλήματα στη δομή του συστήματος, δηλαδή το μόνο που την ενδιαφέρει και επιδιώκει είναι η περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Αλλωστε, στην ίδια ομιλία, ο Β. Μαγγίνας γίνεται ακόμα πιο συγκεκριμένος, όταν θέτει ζήτημα για τις απολαβές κάποιων «που έχουν διανύσει τον εργασιακό τους βίο κάτω από καλύτερες συνθήκες», σε σχέση με κάποιες άλλες κατηγορίες εργαζομένων με «μακρά σκληρή εργασία, συχνά χειρωνακτική...». Η πρόθεση της κυβέρνησης να ενοχοποιήσει κατηγορίες εργαζομένων, ως υπεύθυνους για την πολύ χειρότερη θέση κάποιων άλλων είναι πασιφανής. Οπως και ο διαχωρισμός των εργαζομένων σε «ευγενείς» και «πληβείους». Επαναλαμβάνονται, δηλαδή, τα παλιά γνωστά σλόγκαν περί «ρετιρέ» που ήδη έχουν στοιχίσει ακριβά στους εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα, ο υπουργός Απασχόλησης υπενθυμίζει τη σταθερή προσήλωση της κυβέρνησης στην ανατροπή του καθεστώτος των ΒΑΕ και στην εκ νέου περικοπή των αναπηρικών συντάξεων, αφού όπως λέει «κάθε ψεύτικη αναπηρική σύνταξη επιβαρύνει υπέρμετρα το σύστημα...». Δεν έχει, βέβαια, ο υπουργός την ίδια ευαισθησία για την εισφοροδιαφυγή που στερεί δισεκατομμύρια ευρώ από το σύστημα, ενώ ψάχνει να βρει κάποιες «ψεύτικες αναπηρικές συντάξεις». Ενα φαινόμενο που στο βαθμό που υπάρχει, γίνεται πρόσχημα μόνο και μόνο, για να χειροτερεύσουν οι όροι απονομής των αναπηρικών συντάξεων, οι οποίες έτσι και αλλιώς είναι εξευτελιστικές.

Τέλος, ο υπουργός τάσσεται υπέρ της αύξησης του εργάσιμου βίου, ενώ κρίνει σκόπιμο να υπογραμμίζει ότι τα «όρια ηλικίας συνταξιοδότησης συχνά δεν τηρούνται» και έτσι αποσταθεροποιείται το σύστημα. Δηλαδή, ευθύνονται και οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ενώ είναι γνωστό ότι σε τέτοια περίπτωση έτσι και αλλιώς μειώνονται οι συντάξιμες αποδοχές όσων κάνουν χρήση του δικαιώματος αυτού.