Ξεκαθάρισε ότι με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε «περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις, σε αυξημένη χρήση των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και στη διευκόλυνση έναρξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας». Οπως γίνεται φανερό από τα παραπάνω, αναμένεται νέο κύμα ξεπουλήματος όσης δημόσιας περιουσίας έχει απομείνει ακόμα, ενώ οι μεγαλοκαρχαρίες αναμένεται να αυξήσουν τον πλούτο τους σε βάρος του δημόσιου τομέα μέσω της κατασκευής έργων με τη διαδικασία της «σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».

Ο Γ. Αλογοσκούφης ήταν ξεκάθαρος για την τύχη που θα έχουν οι κοινωνικές δαπάνες, αφού έθεσε ως προτεραιότητα τον «έλεγχο των δαπανών των δημόσιων επιχειρήσεων, των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των φορέων υγείας και περίθαλψης». Τις επιπτώσεις της αντιλαϊκής επέλασης θα τις βιώσουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι με την ανατροπή των όποιων κατακτήσεών τους, αφού η κυβέρνηση, όπως είπε ο υπουργός, θα «εκσυγχρονίσει τη νομοθεσία για την προστασία της απασχόλησης, θα περιορίσει τη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας και θα ενισχύσει τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης για την προώθηση της ευελιξίας και της ασφάλειας στην αγορά εργασίας».

Τις αντιλαϊκές επιδιώξεις της κυβέρνησης ξεσκέπασαν με τις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ που πήραν μέρος στη συνεδρίαση. Ο Ν. Καραθανασόπουλος ζήτησε καταρχήν από τον παριστάμενο υπουργό Οικονομικών ενημέρωση για την ετήσια σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τόνισε ότι δεν πρέπει να υλοποιηθεί η στρατηγική της Λισαβόνας για την προώθηση των «μεταρρυθμίσεων», οι οποίες στρέφονται ευθέως κατά των λαϊκών συμφερόντων. Η λεγόμενη δημοσιονομική πειθαρχία, είπε ο βουλευτής, είναι μια διαδικασία που αποπροσανατολίζει και διευκολύνει τη δράση του κεφαλαίου και την ίδια ώρα οι εκάστοτε κυβερνήσεις προωθούν την υποταγή της Παιδείας, της έρευνας και της τεχνολογίας στην επιχειρηματικότητα. Σχολιάζοντας τα όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση για τη μείωση της ανεργίας τόνισε ότι τα σχετικά στοιχεία είναι πλασματικά αφού διευρύνεται η μερική απασχόληση και η ημιαπασχόληση και έτσι φτάσαμε να έχουμε σήμερα «έναν άνθρωπο μερικά απασχολούμενο που ζει με μερική ζωή». Καταλήγοντας υπογράμμισε ότι δεν μπορεί να υπάρξει διαδικασία καλυτέρευσης της ζωής των εργαζομένων, αλλά ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».

Από την πλευρά του ο Ν. Γκατζής τόνισε ότι όλες οι σχετικές αποφάσεις των οργάνων της ΕΕ κατατείνουν στη διαφύλαξη των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και το φόρτωμα της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Ετσι, κατήγγειλε, με συνέπεια προωθείται το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων και η κατάργηση των κατακτήσεων που υπάρχουν όπως για παράδειγμα οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Παράλληλα, είπε, τα λαϊκά στρώματα υφίστανται πρωτοφανή φοροεπιδρομή, την ίδια ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει σοβαρές φοροαπαλλαγές.