Επιμένει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στην ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης, στον περιορισμό του κράτους σε ρόλο «επιτελικό», στην κατάργηση του «κρατικού συγκεντρωτισμού» και της «γραφειοκρατίας» που βλάπτει την «επιχειρηματικότητα», όπως επιθυμεί και την προσέλευση στη χώρα των «καλών» ξένων κεφαλαιοκρατών. Υπερασπίζεται το «έργο» των κυβερνήσεων Σημίτη και καλλιεργεί αυταπάτες περί αριστερής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, αξιοποιώντας τις «πάσες» που παίρνει από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Χτες συνεδρίασε για τελευταία φορά το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, ενώ λίγο αργότερα, μιλώντας στο Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος, ο επανεκλεγείς πρόεδρος Γ. Παπανδρέου ανήγγειλε ότι το 8ο Συνέδριό τους θα γίνει το Φλεβάρη. Παράλληλα, ανακοίνωσε τη μετονομασία του Εθνικού Συμβουλίου σε Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή και ότι η Γραμματεία της Επιτροπής αυτής θα έχει την αποκλειστική ευθύνη της προετοιμασίας του συνεδρίου. Θα στελεχωθεί δε με πρόσωπα που «έχουν την όρεξη, την ενέργεια, την επαφή με νέες προσεγγίσεις και αντιλήψεις, την απόσταση από την εξουσία και μεγαλύτερη επαφή με το νέο κόσμο». Επιπρόσθετα, ξεκαθάρισε ότι στη Γραμματεία δε θα μετέχουν στελέχη με υπουργική θητεία και θεσμικό ρόλο στο Κοινοβούλιο.

Στο μεσοδιάστημα μέχρι το Συνέδριο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι θα συστήσει μία ομάδα πολιτικού συντονισμού, η οποία θα αποτελείται από ένα μείγμα νέων και έμπειρων στελεχών. Ακόμα στην ομιλία του ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε από όλους να σεβαστούν απόλυτα τη διαδικασία του εσωτερικού διαλόγου και να αποτραπεί η «διγλωσσία» προς τα έξω.

Σε ό,τι αφορά το πολιτικό στίγμα της ομιλίας του, κατέκρινε το σημερινό «πολιτικό σύστημα» και «μοντέλο ανάπτυξης», που θέλει την «επιχειρηματικότητα αιχμάλωτη της γραφειοκρατίας» και «το δημόσιο πανεπιστήμιο αιχμάλωτο ενός κρατικού συγκεντρωτισμού». Οπου είναι «ο φοιτητής αιχμάλωτος του ενός και μοναδικού συγγράμματος» και «η πολιτική αιχμάλωτη των μεγάλων ή και μικρότερων συμφερόντων, της μιντιοκρατίας, της μετρησιοκρατίας και της μετριοκρατίας».

Για να προετοιμάσει το ακροατήριό του για τις θέσεις που αργότερα θα (ξανα)πάρει ανοιχτά υπέρ π.χ. της ιδιωτικοποιημένης ανώτατης εκπαίδευσης ή υγείας, κινδυνολόγησε ότι «αν η Ελλάδα δεν κάνει την επανάστασή της, σύντομα θα περιθωριοποιηθεί από τις εξελίξεις». Και τον έπιασε πόνος επειδή «οι ασθενείς ή οι φοιτητές ή οι μαθητές φυλλορροούν προς ιδιωτικά ή ξένα ιδρύματα». ΄Η επειδή «οι ξένοι επενδυτές αποφεύγουν την Ελλάδα της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς και αγοράζουν ελληνική γη ή έτοιμες ελληνικές εταιρείες από το χρηματιστήριο». Επέμεινε, μάλιστα, ότι πρέπει «να δημιουργήσουμε τα καλύτερα πανεπιστήμια στην Ευρώπη», αποφεύγοντας να θίξει το ζήτημα πού θα ανήκουν.

Και ακολούθως, για να θολώσει τα νερά, ξανάκανε χρήση της πάσας που πριν λίγες μέρες του έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ (με την πρόταση Αλαβάνου «περί κοινής δράσης»), λέγοντας ότι «η εντολή που πήραμε εκφράζει γνήσια και αυθεντικά όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας των πολιτών, όλες τις δυνάμεις της Δημοκρατίας και της Αριστεράς. Είναι εντολή μάχης για να αποτρέψουμε και να ανατρέψουμε τις αντιλαϊκές και συντηρητικές πολιτικές της κυβέρνησης, για να ανασυνθέσουμε σε πολιτική πλειοψηφία την κοινωνική συμμαχία των δημιουργών και των αδυνάτων».

Φυσικά, πέρα από τα αριστερο-ευχολόγια, σε απόλυτη ταύτιση με τη φρασεολογία Καραμανλή, προσδιόρισε ως στόχο του ΠΑΣΟΚ ότι «θέλουμε ένα επιτελικό, δημοκρατικό, αποκεντρωμένο, κοινωνικό, αποτελεσματικό κράτος» και φυσικά κάλεσε σε «υπεράσπιση του μεγάλου έργου των κυβερνήσεών μας, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, για το οποίο είμαστε περήφανοι».