Σε μια εποχή που αποδεδειγμένα ο εργασιακός μεσαίωνας επιστρέφει, κάτω από το βάρος του αρνητικού συσχετισμού δύναμης, ιδιαίτερα μετά τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, οποιαδήποτε συζήτηση για αναμόρφωση προς τα κάτω της λίστας των ΒΑΕ πρέπει να απορριφθεί σαν απαράδεκτη από τους εργαζόμενους.

Η εντατικοποίηση της εργασίας, η κατάργηση του 8ωρου, η διεύρυνση και κυριαρχία των ελαστικών μορφών απασχόλησης σε βάρος της μόνιμης και σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα, η ένταση της εργοδοτικής ασυδοσίας, η συνειδητή απαξίωση ακόμα και των στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, οι δεκάδες νέες και παλιές επαγγελματικές ασθένειες που σκόπιμα δεν έχουν ποτέ μελετηθεί και καταγραφεί, οι επιπτώσεις στην υγεία των εργαζόμενων που προκαλούν ακόμα και τα επιτεύγματα της τεχνολογίας που εισάγονται στην παραγωγή, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που σήμερα επιβαρύνουν τη σωματική και ψυχική υγεία της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζόμενων.

Είναι αυτά που επιβάλλουν την επέκταση και όχι τη συρρίκνωση της λίστας των ΒΑΕ, σαν το ελάχιστο μέτρο προστασίας από τον επαγγελματικό κίνδυνο και την πρώιμη φθορά της υγείας των εργαζομένων. Ιδιαίτερα μάλιστα σε μια περίοδο που η οικονομική και κοινωνική εξέλιξη, ο παραγόμενος από τους εργαζόμενους πλούτος καθιστά όχι μόνο εφικτή, αλλά και ιστορικά αναγκαία τη μείωση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για το σύνολο των εργαζόμενων και πολύ περισσότερο για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ, με παράλληλη κατάργηση του επασφαλίστρου για τους εργαζόμενους, όπως απαιτεί το ΠΑΜΕ.

Οσο για τον «εργασιακό παράδεισο» που περιγράφει η κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει τις αντιδραστικές παρεμβάσεις της και στο ζήτημα των ΒΑΕ, κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει να ξεχνάει ότι:

• Μόνο την τελευταία εφταετία αναγγέλθηκαν στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) περισσότερα από 1.000 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στην Ελλάδα (τα πραγματικά είναι ακόμα περισσότερα).
• Πάνω από 110 είναι τα θανατηφόρα «ατυχήματα» στη χώρα μας κάθε χρόνο. 20.000 ήταν τα σοβαρά εργατικά ατυχήματα μέσα σε μια μόνο τριετία (2003-2005).

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση πεπραγμένων του ΣΕΠΕ:

• Από την αρχή της χρονιάς έως το πρώτο 20ήμερο του φετινού Νοέμβρη οι νεκροί εργάτες έχουν ήδη ξεπεράσει τους 100.
• Μόνο οι επίσημα καταγεγραμμένες ώρες υπερωριών από το 2002 προσεγγίζουν ή και ξεπερνούν ετησίως τα 20 εκατομμύρια.
• Μέσα σε μια εξαετία (2000-2006), οι απασχολούμενοι σε «ειδικές μορφές απασχόλησης» (απασχόληση μερική, εκ περιτροπής, φασόν, συμβάσεις έργου), που αντιμετωπίζουν την εντατικοποίηση, αυξήθηκαν κατά 83%.
• Πάνω από το 25% των οργανικών θέσεων του ΣΕΠΕ είναι κενές, χωρίς να υπολογίζονται οι πραγματικές ανάγκες.

Επίσης, σε παγκόσμιο επίπεδο:

• Πάνω από 1.100.000 θάνατοι εξαιτίας των συνθηκών εργασίας καταγράφονται ετησίως, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (2002). Απ' αυτούς οι 300.000 θάνατοι οφείλονται σε έκθεση των εργαζομένων σε επικίνδυνες ουσίες.
• Συνολικά κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο καταγράφονται 250 εκατομμύρια σοβαρά εργατικά ατυχήματα.