Ολο αυτό το διάστημα, λόγω της εκρηκτικής κατάστασης στα ΤΕΙ, με τα ανύπαρκτα βιβλία, με τραγικές ελλείψεις σε καθηγητές (πάνω από 70% έκτακτοι) και υλικοτεχνική υποδομή, με μειωμένους προϋπολογισμούς, αλλά και την Κοινοτική Οδηγία 36/05 που εξισώνει επαγγελματικά τα ΤΕΙ με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ) και τα ΙΕΚ, κυριάρχησε στη συζήτηση μεταξύ των σπουδαστών η αγανάκτηση αλλά και η ανάγκη για απάντηση μέσα από συντονισμένη δράση. Ταυτόχρονα, έγινε ακόμα πιο ξεκάθαρη η στόχευση των επιλογών της κυβέρνησης, που εξαπολύει επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Εγινε, δηλαδή, καλύτερα αντιληπτό ότι φταίει η πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που έχει βάλει την ανώτατη εκπαίδευση στο στόχαστρο και εκφράζεται πολύ έντονα στα ΤΕΙ, που σήμερα βρίσκονται στην προμετωπίδα των αντιδραστικών αλλαγών.

Από την αρχή της χρονιάς, οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της Πανσπουδαστικής συνέβαλαν καθοριστικά στην οργάνωση της πάλης, στη συνέχιση και την κλιμάκωσή της. Πρωτοστάτησαν στην ενημέρωση και στην οργάνωση των αγώνων των σπουδαστών γύρω από ζητήματα που επιβαρύνουν την καθημερινότητά τους (όπως το κόστος σπουδών), με εκατοντάδες πρωτοβουλίες σε όλη την Ελλάδα, αλλά και γύρω από τις κεντρικές εξελίξεις, όπως η Κοινοτική Οδηγία 36/05, που εξισώνει τα ΤΕΙ με τα ΚΕΣ.

Μπροστά μας έρχεται σκληρή επίθεση και ακόμη πιο σκληρές μάχες, που πρέπει να έχουν αντοχή και διάρκεια. Είναι θετικό ότι υπάρχει πιο πλούσια πείρα στο σπουδαστικό κόσμο και είναι σε θέση να τις δώσει αυτές τις μάχες. Τα συλλαλητήρια στις 11 του Γενάρη συνέβαλαν καθοριστικά να δοθεί συνέχεια. Αποτέλεσαν σκαλοπάτι στην κλιμάκωση, ιδιαίτερα ενόψει της προσπάθειας να ξαναστηθεί μια τεράστια βιομηχανία εξαπάτησης των σπουδαστών από την κυβέρνηση, με συνεργάτες τις διοικήσεις των ΤΕΙ και την ηγεσία της ΟΣΕΠ ΤΕΙ, αλλά και τις δυνάμεις της υποταγής, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Θέλουν στην ουσία την εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας που θα βάλει ταφόπλακα στις σπουδές μας, ζητώντας «ανταλλάγματα» μέσα από τα λεγόμενα δήθεν «επαγγελματικά δικαιώματα», τα οποία όμως από μόνα τους δεν εξασφαλίζουν δικαίωμα στη δουλιά αλλά απλώς «ευκαιρίες». Οχι μόνο δε λύνουν το μεγάλο πρόβλημα των αποφοίτων των ΤΕΙ αλλά διαιωνίζουν την υπάρχουσα άθλια κατάσταση, αφού δεν αγγίζουν το βασικό πρόβλημα, που είναι οι σπουδές σκόρπιων γνώσεων με ημερομηνία λήξης που καταλήγουν σε πτυχία - πιστοποιητικά. Ενδεικτικό είναι ότι σήμερα ο μισθός των αποφοίτων ΤΕΙ δεν ξεπερνά τα 600 ευρώ μηνιαίως και το μέλλον της πλειοψηφίας των αποφοίτων περιγράφεται γλαφυρά με τις λέξεις άνεργος, μισοαπασχολούμενος, ανασφάλιστος.

Το πρόβλημα των ΤΕΙ σήμερα δεν είναι μερικές «σφραγίδες» σε κάποια χαρτιά, αλλά ο ίδιος ο χαρακτήρας τους. Ο αντιεπιστημονικός διαχωρισμός της ανώτατης εκπαίδευσης σε Πανεπιστημιακή και Τεχνολογική σήμερα καθηλώνει τα ΤΕΙ ως ιδρύματα παραγωγής αποφοίτων με λειψές γνώσεις και λειψά δικαιώματα. Η πάλη για πτυχία με αξία, για δουλιά με δικαιώματα είναι δεμένη με την ένταση της πάλης για δωρεάν σπουδές για όλους, για γενναία αύξηση της χρηματοδότησης των ΤΕΙ στο ύψος των αναγκών, καθώς και με την προοπτική της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης η οποία θα στηρίζεται σε αντίστοιχα προγράμματα σπουδών που θα δίνουν όλη την απαραίτητη γνώση, θεωρητική και πρακτική. Μόνο τότε μπορεί να μιλάμε ουσιαστικά και για μεταπτυχιακές σπουδές που θα συνδέονται με την έρευνα και τη διδακτορική διατριβή. Σε κάθε άλλη περίπτωση πρόκειται για απάτη. Ετσι η μόνη ρεαλιστική πρόταση για τις σπουδές και την προοπτική των αποφοίτων των ΤΕΙ είναι η πάλη για ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν, χωρίς αναχρονιστικούς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις ιδρυμάτων και αποφοίτων.

Ο επόμενος σταθμός της πάλης των σπουδαστών είναι τα συλλαλητήρια στις 22 του Γενάρη για την Κοινωνική Ασφάλιση. Για τους σπουδαστές των ΤΕΙ η κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελεί βίωμα, ήδη από τις πρακτικές ασκήσεις. Ετσι, στις 22 του Γενάρη ξανά τα ΤΕΙ θα είναι στους δρόμους, ενισχύοντας το κοινό βηματισμό με όλο το λαό, ενάντια στο σύγχρονο μεσαίωνα, προτάσσοντας αιτήματα και διεκδικήσεις που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες μας.