Ενόψει εκλογών συνεχίζονται στους κόλπους του Κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (ΚΕΙ) (συμμετείχε στην «κεντροαριστερή» κυβέρνηση Πρόντι) οι διεργασίες και οι αντιθέσεις, για το αν θα πρέπει να κατέβουν στις εκλογές με μία μοναδική λίστα, στα πλαίσια του νέου ενιαίου κόμματος της Αριστεράς, του λεγόμενου «Ουράνιου Τόξου» ή «Κόκκινο Πράγμα» και καταργώντας τα κομμουνιστικά σύμβολα, όπως προτείνει ο Γραμματέας του κόμματος Φράνκο Τζιορντάνο, ή να κατέβουν αυτόνομα διατηρώντας τα ιστορικά σύμβολα, το σφυρί και το δρεπάνι, όπως απαιτεί μεγάλο μέρος της βάσης του κόμματος, που συνεχώς αυξάνεται.

Παραθέτουμε ενδεικτικά ορισμένα αποσπάσματα πρόσφατων άρθρων στο κομμουνιστικό περιοδικό «Λ' Ερνέστο».

Ο Φόσκο Τζιανίνι και ο Τζιαλουίτζι Πέγκολο της Εθνικής Συντονιστικής Επιτροπής του περιοδικού «Λ' Ερνέστο» αναφέρουν σε άρθρο τους, στις 5 του Φλεβάρη: «Θεωρούμε πολύ σοβαρές τις δηλώσεις του Γραμματέα της ΚΕΙ, Φράνκο Τζιορντάνο, που ανακοινώνει, ξαφνικά, ότι η Αριστερά "Ουράνιο Τόξο" θα κατέβει στις εκλογές χωρίς το σφυρί και το δρεπάνι (παρά το γεγονός ότι οι δύο μεγαλύτερες δυνάμεις που τη στηρίζουν - η Κομμουνιστική Επανίδρυση και το Κόμμα των Ιταλών Κομμουνιστών - είναι κομμουνιστικές) και ότι θα προωθηθεί η εγγραφή μελών "από τη βάση" για τη σύσταση ενός "νέου υποκειμένου".

Και οι δύο οι επιλογές - κατάργηση του σφυροδρέπανου και εγγραφή μελών για το νέο υποκείμενο - επικαλούνται ξεκάθαρα την εξάλειψη της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης και της κομμουνιστικής αυτονομίας, προαναγγέλλοντας, επίσης ξεκάθαρα, τη σύσταση ενός νέου, αόριστα, αριστερού κόμματος.

Οι δηλώσεις του Τζιορντάνο είναι ιδιαίτερα σοβαρές είτε γιατί τέτοιες βαρυσήμαντες αποφάσεις έχουν παρθεί από πολύ περιορισμένες ηγετικές ομάδες, χωρίς την ελάχιστη συμμετοχή του σώματος του κόμματος (και μετά την ακύρωση του Εθνικού Συνεδρίου, πραγματικό πλήγμα στη δημοκρατία) είτε γιατί μέσα από τέτοιες επιλογές εκτίθενται οι κομμουνιστές και η ίδια η Αριστερά, κινδυνεύοντας να υποστεί μια εκλογική ήττα και μια γενικευμένη κοινωνική και πολιτική οπισθοχώρηση».

Στις 6 του Φλεβάρη, στο ίδιο περιοδικό έγραφε ο Τζιανκάρλο Αλόνσο, δημοτικός σύμβουλος της ΚΕΙ στο Πινέτο: «...Αυτό που συμβαίνει μέσα στην Κομμουνιστική Επανίδρυση, μετά το συνέδριο της Βενετίας, έχει τη γεύση της φάρσας και της κωμωδίας ταυτόχρονα. Εκείνοι (η πλειοψηφία του Μπερτινότι) που έσφαλαν σε όλα, οδήγησαν το κόμμα σε μία εσωτερική διάσπαση χωρίς προηγούμενο στην ιστορία των Ιταλών κομμουνιστών και με τον πραγματικά απειλητικό κίνδυνο μιας μη αναστρέψιμης συρρίκνωσης, δεν υπαινίσσονται ούτε καν μία ντροπαλή αυτοκριτική (ηθικο-πολιτική κατηγορία που αχρήστεψαν οι εκσυγχρονιστές υπέρμαχοι των κινημάτων). Αυτό από μόνο του είναι ήδη πολύ σοβαρό, σημάδι αλαζονείας και παντοδυναμίας. Το χειρότερο είναι ότι τώρα αποπειρώνται τον τελειωτικό καταποντισμό. (...). Εμφανίζονται έτοιμοι να απαρνηθούν το δοξασμένο σύμβολο των εργαζομένων, σήμερα, ίσως, ζητώντας ως αντάλλαγμα την ηγεσία (σ.σ. του νέου κόμματος) για τον αναπόφευκτο και αδιάφθορο Φαουστίνο (σ.σ. Μπερτινότι) όπως χτες που εγγράφη ex oficio (χωρίς να εκλεγεί) το κόμμα στο κυβερνητικό κλαμπ, με αντάλλαγμα τότε την προεδρεία της Βουλής.

Μπορώ να το πω, να το φωνάξω μάλιστα, χωρίς περιστροφές;

ΝΤΡΟΠΗ! ΝΤΡΟΠΗ! ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΤΡΟΠΗ!»

Και ο Σίρο Ρισόλο από κομματική οργάνωση της Ρώμης σε άρθρο του τονίζει: «Σε μία ιστορική στιγμή, όπου το κομμουνιστικό κίνημα δαιμονοποιείται όσο ποτέ, η πιο σκληρή επίθεση που δέχεται ξεκινάει από το εσωτερικό του, από τους ηγέτες του (...) Ποτέ δε θα επιτρέψουμε την ακύρωση του σχεδίου της κομμουνιστικής επανίδρυσης, ποτέ αυτό δε θα είναι δυνατό, όσο μια ελάχιστη φωνή μας στηρίζει, όσο θα έχουμε ένα μετερίζι για τα γραπτά μας, όσο ένα βλέμμα θα καταφέρνει να σας κάνει να ντραπείτε για τον "ηγετισμό" σας, "τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό" σας (μιλώντας λενινιστικά) που έχει φουντώσει σε πολλούς».