Συνολικά 648 μέρες ζωής είχε η λεγόμενη κεντροαριστερή κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι στην Ιταλία, στη διάρκεια της οποίας ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης 32 φορές...

Την Τετάρτη αποφασίστηκε τελικά ότι ανοίγει ο δρόμος για τις πρόωρες εκλογές στη χώρα με την προκήρυξή τους για τις 13 και 14 του Απρίλη, αφού προηγουμένως ο πρόεδρος της Γερουσίας, Φράνκο Μαρίνι, δήλωσε τη λύπη του για το ότι «δεν τα κατάφερε» να πείσει όλα τα κόμματα, κυρίως τα λεγόμενα κεντροδεξιά, για το σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης, η οποία θα έχει στόχο την τροποποίηση του εκλογικού συστήματος.

Η «εμμονή» του ηγέτη της «Φόρτσα Ιτάλια», Σίλβιο Μπερλουσκόνι, οφείλεται και στο γεγονός ότι διάφορες δημοσκοπήσεις του δείχνουν προβάδισμα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων κατά 10-16%. Με βάση αυτές τις εξελίξεις ο Ιταλός Πρόεδρος, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, δεν είχε άλλη επιλογή από την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών. Μέχρι τότε, ωστόσο, θα παραμείνει υπηρεσιακός πρωθυπουργός ο Ρομάνο Πρόντι, ο οποίος όμως έσπευσε να δηλώσει ότι δε θα είναι και πάλι υποψήφιος αλλά πως στηρίζει το «Δημοκρατικό Κόμμα», του οποίου επικεφαλής είναι ο δήμαρχος της Ρώμης, Βάλτερ Βελτρόνι. Το συγκεκριμένο κόμμα δημιουργήθηκε το περασμένο φθινόπωρο με τη συγχώνευση του «Κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς» και του κόμματος «Μαργαρίτα», σε μια προσπάθεια να εμφανιστεί ως «σωτήρας» απέναντι στη γενικότερη λαϊκή δυσαρέσκεια που προκλήθηκε και με την προώθηση των αντιλαϊκών πολιτικών της κυβέρνησης του Πρόντι και έτσι να συνεχίσει να διαχειρίζεται το πολιτικό σύστημα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η 20μηνη διακυβέρνηση της «κεντροαριστεράς» χαρακτηρίστηκε από την εφαρμογή σημαντικών αντιλαϊκών πολιτικών τόσο στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, της οικονομίας όσο και στην εξωτερική πολιτική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και το πρόσφατο δημοψήφισμα με τη συναίνεση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ό,τι αφορά στις περικοπές στα εργατικά δικαιώματα, στην Κοινωνική Ασφάλιση, κλπ. Ομως, εκτός από τις γενικότερες διαδηλώσεις και τις απεργιακές κινητοποιήσεις, δεν ήταν λίγες και οι διαμαρτυρίες που εκφράστηκαν ενάντια στην παραμονή των ιταλικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, στην επέκταση της στρατιωτικής βάσης των ΗΠΑ στην πόλη Βιτσέντζα αλλά και στο ρόλο της Ιταλίας στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Σε αυτήν την εσπευσμένη εκλογική διαδικασία και τη μικρή σε διάρκεια προεκλογική περίοδο θα δούμε σημαντικές διεργασίες μέσα στα ιταλικά πολιτικά κόμματα. Ηδη, τη μέρα της προκήρυξης των εκλογών, ο Βάλτερ Βελτρόνι δήλωσε την επιδίωξή του το «Δημοκρατικό Κόμμα» να κατέβει στις εκλογές μόνο του, γιατί έτσι, όπως υποστήριξε, οι πολίτες που θα ψηφίσουν το «Δημοκρατικό Κόμμα» θα γνωρίζουν ξεκάθαρα τις θέσεις του και θα περιοριστεί η ανάγκη για διαβουλεύσεις ανάμεσα σε πολλά κόμματα...