Το 1984 κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία «Λύρα» ένας καταπράσινος δίσκος με μια γυναικεία φιγούρα ντυμένη στα κόκκινα, ζωγραφισμένη στο αριστερό άκρο. Η σκιά της γυναίκας ήταν άσπρη και με την άκρη του ποδιού της άνοιγε ένα στρογγυλό κόκκινο κουτί. Ο δίσκος ονομαζόταν «Το κουτί της Πανδώρας» και περιείχε τραγούδια σε μουσική της Νένας Βενετσάνου και στίχους της Μαρίας Πολυδούρη, της Αιμιλίας Δάφνη, της Μυρτιώτισσας, της Γαλάτειας Καζαντζάκη, της Μπέτης Κομνηνού και της Νένας Βενετσάνου.

«Το κουτί της Πανδώρας» ξανακυκλοφόρησε μετά από χρόνια, και υπάρχει σήμερα σε CD, με άλλο εξώφυλλο. Από το CD λείπουν κάποια από τα τραγούδια που περιλάμβανε το βινίλιο και, μεταξύ άλλων, έχουν προστεθεί τέσσερα ποιήματα του μεγάλου Γάλλου ποιητή Paul Eluard, μελοποιημένα από την Νένα Βενετσάνου.

ΑΜΑΡΤΩΛΟ

Στίχοι: Γαλάτεια Καζαντζάκη Μουσική: Νένα Βενετσάνου

Στη Σμύρνη Λέλα,

Ηρώ στη Σαλονίκη,

στο Βόλο Κατινίτσα έναν καιρό...

Τώρα στα Βούρλα με φωνάζουν Νίκη...

Ο τόπος μου ποιος ήταν; Ποιοι οι δικοί μου;

Αν ξέρω, ανάθεμά με!

Σπίτι, πατρίδα μου έχω τα μπορντέλα...

Ως κι οι αθώοι χρόνοι οι παιδικοί μου

θολές σβησμένες ζωγραφιές

κι είναι αδειανό σεντούκι η θύμησή μου!

Το σήμερα χειρότερο απ' το χτες

και τ' αύριο απ' το σήμερα θε να 'ναι...

Φιλιά από στόματα άγνωστα, βρισιές

κι οι πολισμάνοι να με τραβολογάνε...

Γλέντια, καυγάδες ως να φέξει,

αρρώστιες, αμφιθέατρο του Συγγρού

κι ενέσεις 606.

Πνιγμένου καραβιού σάπιο σανίδι

όλη η ζωή μου του χαμού...

Μ' από την κόλασή μου στο φωνάζω:

εικόνα σου είμαι, Κοινωνία, και σου μοιάζω.