Ανατιμήσεις σε εκατοντάδες φάρμακα μέχρι και 45% περιλαμβάνονται στο νέο δελτίο τιμών φαρμάκων που δημοσιοποιήθηκε χτες, στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής ικανοποίησης των αξιώσεων των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών για παραπέρα ενίσχυση της κερδοφορίας τους, ένα κέρδος που περνάει αποκλειστικά μέσα από τη συνεχή επιβάρυνση του συνόλου των εργαζομένων και τη λεηλασία των Ασφαλιστικών Ταμείων.

Ανατιμήσεις επιβάλλονται σε 212 φάρμακα τα οποία ανακοστολογήθηκαν με βάση σχετική διάταξη της τελευταίας ρύθμισης για την τιμολόγηση των φαρμάκων, που προβλέπει επανεξέταση των τιμών των φαρμάκων που πρωτοκυκλοφόρησαν πριν από τέσσερα χρόνια. Την ίδια στιγμή, όμως, ανυπολόγιστες είναι οι ανατιμήσεις που συνεπάγεται η υποκατάσταση γνωστών παλιότερων φαρμάκων από νέα, μια συνηθισμένη απάτη των φαρμακοβιομηχάνων, που διαθέτουν στην αγορά φάρμακα ίδιας δράσης, αλλά τα εισάγουν με νέα μορφή ως καινούρια για να εξασφαλίσουν πολύ υψηλότερες τιμές. Τα φάρμακα που πήραν τιμή με το χτεσινό δελτίο ως «νέα» ανέρχονται σε 429! Από αυτά τα 299 είναι αντίγραφα φαρμάκων που κυκλοφορούν, τα 130 πρωτότυπα και τα 9 νέες δραστικές ουσίες.

Παράλληλα μειώνονται οι τιμές 406 φαρμάκων από την ανακοστολόγηση που έγινε με βάση την τελευταία αγορανομική διάταξη για τιμολόγηση με βάση τις τιμές του φαρμάκου στις τρεις φθηνότερες χώρες της ΕΕ. Τέλος, στο δελτίο περιλαμβάνονται, ακόμη, «ευθυγραμμίσεις» 130 αντιγράφων φαρμάκων στο 80% της τιμής του πρωτοτύπου που είχε εγκριθεί στα προηγούμενα δελτία τιμών, αυξήσεις τιμών σε 7 παυσίπονα στο πλαίσιο της ενιαίας τιμής γι' αυτή την κατηγορία φαρμάκων, διαγραφές 98 σκευασμάτων και 42 μεταβολές που αφορούν μόνο αλλαγή ονομασίας και υπεύθυνου κυκλοφορίας.

Η κυβέρνηση, συνυπολογίζοντας τις μειώσεις με τις αυξήσεις των τιμών του χτεσινού δελτίου, κομπάζει ότι θα προκύψει συνολικό όφελος για τη φαρμακευτική δαπάνη της τάξης των 46,9 δισ. ευρώ. Πρόκειται για μια εξόφθαλμη προσπάθεια της κυβέρνησης με τη λογική «τρεις το λάδι τρεις το ξίδι» να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους από τον πραγματικό προσανατολισμό της πολιτικής της για το φάρμακο, ως μιας από τις κυρίαρχες παραμέτρους της συνολικής της πολιτικής για την υγεία. Την ώρα που έχει παραδώσει την υπόθεση της παραγωγής και διακίνησης του φαρμάκου στα χέρια μιας χούφτας πολυεθνικών, που το χρησιμοποιούν ως εμπόρευμα για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους, με αποτέλεσμα η φαρμακευτική δαπάνη να έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, για να πληρώνονται τα κέρδη των πολυεθνικών, η κυβέρνηση βαφτίζει το κρέας ψάρι αποσιωπώντας το γεγονός και μιλάει για ...οφέλη, όταν το 2006 η φαρμακευτική δαπάνη έφτασε τα 6,1 δισ. ευρώ και το 2007 υπολογίζεται ότι ανήλθε σε 7,7 δισ. ευρώ, ενώ από τις συνολικές δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων για την υγεία το 42,1%, περίπου, δηλαδή οι μισές, ήταν για φάρμακα!