Πολιτική προστασία, στρατηγοί και «ασύμμετρες απειλές» | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Πολιτική προστασία, στρατηγοί και «ασύμμετρες απειλές»

Η είδηση για κάποιο πιστοποιημένο ιδιωτικό κέντρο επιμόρφωσης που οργανώνει σεμινάρια προστασίας των πολιτών (πολιτική προστασία) από διάφορες καταστροφές, με δόλωμα τους σεισμούς, έναντι αδρής αμοιβής 450 ευρώ, εγείρει πλήθος ζητημάτων, που άπτονται του ίδιου του θεσμού της πολιτικής προστασίας. Οπως, ότι αναφέρονται σε μια πολιτική προστασία που αφορά μόνο την αντιμετώπιση των συνεπειών από τις καταστροφές, και όχι τη χάραξη μιας συνολικής πολιτικής πρόληψης των ίδιων των καταστροφών. Ποια πολιτική προστασία θα σώσει τους κατοίκους του Θριάσιου Πεδίου, που το έχουν μετατρέψει σε πυριτιδαποθήκη και σκουπιδότοπο, σε πεδίο ασύδοτης και εγκληματικής δράσης των βιομηχάνων; Ενα δεύτερο ζήτημα είναι η ανάθεση της ενημέρωσης ακόμη και για αυτή την κουτσουρεμένη έννοια πολιτικής προστασίας σε ιδιώτες.

Θα σταθούμε όμως σε ένα τρίτο ερώτημα: Από πού κι ως πού, στρατηγοί του ΝΑΤΟ παραδίδουν σεμινάρια για οπλικά συστήματα και συστήματα παρακολούθησης (C4i), όπως στο συγκεκριμένο κέντρο; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την πολιτική προστασία; Θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα μέσα από την παράθεση της διαμόρφωσης του θεσμού της πολιτικής προστασίας σε ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

Το ΝΑΤΟ διαθέτει Επιτροπή Πολιτικής Αμυνας από το 1951, που μετονομάστηκε σε Επιτροπή Πολιτικής Προστασίας το 1995. Μετά βεβαιότητας υποθέτουμε ότι μέχρι το 1995, ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» θα ήταν η απόλυτη προτεραιότητα της ΝΑΤΟικής Πολιτικής Προστασίας. Στην ΕΕ, η αρχική υπηρεσιακή μονάδα Πολιτικής Προστασίας που ιδρύθηκε το 1985, μετά από διάφορες αναβαθμίσεις ανάλογες με την πορεία πολιτικής ενοποίησης της ΕΟΚ/ΕΕ, κατέληξε το 2007 στη δημιουργία Κοινοτικού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και μονάδων ταχείας επέμβασης, που κατοχυρώνονται και στην υπό ψήφιση Ευρωσυνθήκη. Η Ελλάδα συμμετέχει τόσο τον ευρωενωσιακό ΜΠΠ όσο και στη ΝΑΤΟική Επιτροπή Πολιτικής Προστασίας.

Από το 2001, ο Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας (ΜΠΠ) της ΕΕ αρχίζει να ενσωματώνει το νέο ιμπεριαλιστικό «αντιτρομοκρατικό» δόγμα, προσανατολίζεται στις «τρομοκρατικές» απειλές (στο πλαίσιο των λεγόμενων «ανθρωπογενών» απειλών) και τη «διαχείριση κρίσεων», όχι μόνο εντός, αλλά και εκτός συνόρων ΕΕ. Το Κέντρο Παρακολούθησης και Πληροφοριών του ΜΠΠ αναβαθμίζεται, διασυνδέεται με τη βάση δεδομένων του στρατιωτικού επιτελείου της ΕΕ, αποκτά Κοινό Σύστημα Επικοινωνίας και Πληροφοριών Εκτακτης Ανάγκης, δηλαδή εντείνεται ο στρατοκρατικός χαρακτήρας του. Σε αυτήν την εξέλιξη της Πολιτικής Προστασίας στην ΕΕ, δε συμφώνησαν μόνο τα κόμματα του δικομματισμού, αλλά και ο Συνασπισμός, που με τις εισηγήσεις του Ευρωβουλευτή του κ. Δ. Παπαδημούλη, έχει μεγάλη ευθύνη για την εμπέδωση και ισχυροποίηση των στρατοκρατικών και «αντιτρομοκρατικών» χαρακτηριστικών του ΜΠΠ.

Παρ' όλο που ο νεοταξίτικος στρατιωτικός όρος «ασύμμετρες απειλές», που ανέσυρε το ΝΑΤΟ το 2001 για να κηρύξει τον πόλεμο σε λαούς και δικαιώματα, δεν αναφέρεται ρητά στα σχετικά κείμενα της ΕΕ (σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ), υπάρχει ατόφια η ουσία του, ιδίως μέσω των λεγόμενων ΠΡΒΧ (πυρηνικών, ραδιολογικών, βιολογικών, χημικών) τρομοκρατικών απειλών. Το ίδιο και στην ελληνική νομοθεσία για την Πολιτική Προστασία (Ν. 3013/2002 και μετέπειτα τροποποιήσεις του) και ιδίως στο Γενικό Σχέδιο Πολιτικής Προστασίας «Ξενοκράτης», που αναφέρεται συχνά στη «βιοτρομοκρατία».

Από τις αρχές του 2004, η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων του υπουργείου Παιδείας προκηρύσσει προγράμματα διαχείρισης κρίσεων και εκτάκτων αναγκών. Το πρόγραμμα «Προστατεύω τον εαυτό μου και τους άλλους», αφορά την εκπαίδευση εθελοντών, στο πλαίσιο της «διά βίου μάθησης». Οι θεματικές ενότητες είναι: Σεισμοί, πυρκαγιές, θαλάσσια ατυχήματα, προστασία θαλάσσιου περιβάλλοντος, πλημμύρες και ασύμμετρες απειλές. Από την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (το οποίο συμμετείχε επίσης σε αντίστοιχο πρόγραμμα) πληροφορούμαστε ότι, εκπαιδεύτηκαν 2.500 εθελοντές σε 75 Δήμους, ενώ άλλα 2.500 στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης συμμετείχαν σε επιμορφωτικά σεμινάρια μέχρι τις 3 Μάρτη 2006. Δηλαδή, τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι είχαν μπολιαστεί με την ιμπεριαλιστική εκδοχή της «τρομοκρατίας», της τρομοϋστερίας και των ασύμμετρων απειλών. Θα ήταν ενδιαφέρον να ξέραμε τους διδάσκοντες και το ακριβές περιεχόμενο των σεμιναρίων, αφού στους συνεργαζόμενους φορείς περιλαμβάνονται τα υπουργεία Εθνικής Αμυνας, Δημόσιας Τάξης, Εμπορικής Ναυτιλίας κλπ. Στην Ιατρική Σχολή Αθήνας εγκαινιάστηκε το 2007 το διετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Διαχείριση εκτάκτων και ειδικών υγειονομικών κρίσεων», όπου επίσης διδάσκονται οι «ασύμμετρες απειλές», με τους ανάλογους εκπαιδευτές.

Πραγματική πολιτική προστασία από φυσικές ή άλλες καταστροφές (π.χ. βιομηχανικά ατυχήματα) δεν μπορεί να υπάρξει, όσο κυβερνούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και της πλουτοκρατίας. Αντίθετα, οι κίνδυνοι θα αυξάνονται όλο και περισσότερο, όπως έδειξαν και οι πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού. Πολύ περισσότερο που μια πραγματική πολιτική προστασία προϋποθέτει τη μέγιστη λαϊκή συμμετοχή και οργάνωση, κάτι που μόνο ένα κράτος λαϊκής εξουσίας μπορεί να εξασφαλίσει.

Το παράδειγμα του συγκεκριμένου Κέντρου Επιμόρφωσης έφερε στην επιφάνεια μια πραγματικότητα των τελευταίων ετών, δηλαδή να χρησιμοποιούνται τα όποια υποβαθμισμένα μέσα και θεσμοί υπάρχουν για τον αποπροσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων, για την εξοικείωσή τους με το ιμπεριαλιστικό δόγμα της αντιτρομοκρατίας και των ασύμμετρων απειλών, ώστε να μη βλέπουν την κύρια και βασική απειλή, που είναι η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Λίνα ΚΡΟΚΙΔΗ