Μόνο που δε βάζουν όλοι ανοιχτά και καθαρά στους φοιτητές τι πιστεύουν, ποια πολιτική στηρίζουν. Μόνιμη επωδός των παρατάξεων του δικομματισμού στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, όταν «στριμώχνονται» για την πολιτική των κομμάτων τους είναι ότι «εμείς δεν έχουμε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία», «εμείς δεν έχουμε σχέση με το ΠΑΣΟΚ». Το ζήσαμε την περίοδο των πολέμων σε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ, όπου ήταν εμφανής η στήριξη του πολέμου από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, τόσο εμφανής όσο και τα στρατεύματα που πέρναγαν από τη χώρα, τόσο εμφανής όσο και η λειτουργία της βάσης της Σούδας. Το ζήσαμε σε περιόδους όπου το εργατικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα έδινε τη δυνατότητα για να βγουν και πολιτικά συμπεράσματα, π.χ. Ασφαλιστικό Γιαννίτση, «μεταρρυθμίσεις» για την Παιδεία, νόμος - πλαίσιο και τι θέσεις έχει το κάθε κόμμα απέναντι σε αυτές, αν και πόσο τις στηρίζει.

Οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες που συμμετέχουν στην Πανσπουδαστική, και αυτή τη χρονιά, δίνουν τη μάχη για να μην καταφέρουν να εγκλωβίσουν οι παρατάξεις των αστικών κομμάτων τη σκέψη των φοιτητών και τη συζήτηση γύρω από τις εκλογές στους τέσσερις τοίχους του πανεπιστημίου. «Δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι να συζητήσουμε για το Ασφαλιστικό», τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εξελίξεις στα Βαλκάνια κ.τ.λ., «οι φοιτητές να κρίνουν τις παρατάξεις για το τι έκαναν για τη σχολή μας», είναι μόνο μερικά από αυτά που προβάλλονται από τις άλλες δυνάμεις, για να φεύγει ο φοιτητής από τη σχολή του και να έχει δεμένα τα μάτια για αυτά που συμβαίνουν γύρω του.

Στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές ψηφίζουν κοντά 150.000 νέοι και νέες και χρειάζεται να πάρουν αυτές οι εκλογές τα χαρακτηριστικά αναμέτρησης με την κυρίαρχη πολιτική, χαρακτηριστικά καταδίκης των μέτρων που παίρνονται, να είναι μήνυμα - απάντηση από μια γενιά που τη θέλουν γενιά χωρίς δικαιώματα. Χρειάζεται να πάρουν απάντηση τα κόμματα της πλουτοκρατίας και οι παρατάξεις τους στις σχολές, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι κάθε λογής οπορτουνιστές μέσα στα πανεπιστήμια που χρόνια τώρα παίζουν το ρόλο του «τραυματιοφορέα» στη σοσιαλδημοκρατία.

Σήμερα, που εξαπολύεται ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και ιδιαίτερα των νέων, που συνεχίζεται η αιμορραγία των κομμάτων της πλουτοκρατίας και το σύστημα αναζητά νέα στηρίγματα, οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές αποκτούν γενικευμένα πολιτικά χαρακτηριστικά.

Κριτήριο στάσης και ψήφου είναι όλη η ζωή του φοιτητή σπουδαστή και της οικογένειάς του. Κανένας φοιτητής που προέρχεται από λαϊκή οικογένεια δεν πρέπει να δώσει δικαίωμα με την επιλογή του στη σχολή, να πουν ότι εγκρίνει το να δουλεύει ανασφάλιστος με μισθό χαρτζιλίκι, να περιφέρεται από την ανεργία στην ψευτοδουλειά, ότι εγκρίνει ο πατέρας του να βγει σε σύνταξη πείνας μετά τα 65, ο ίδιος να δουλεύει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα ψίχουλα που θα παίρνει να τα δίνει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό που κατέθεσε η κυβέρνηση χρειάζεται να ξεσηκώσει τον φοιτητόκοσμο, η ΚΝΕ και η ΠΚΣ σε αυτήν την κατεύθυνση δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, δυναμώνουμε ακόμα περισσότερο την προσπάθειά μας, για να κατανοήσουν οι φοιτητές και σπουδαστές πως δεν πρόκειται για κάποια απλά διαχειριστικά μέτρα. Το σύστημα είναι σε κρίση και για να μπορέσει να ενισχύσει παραπέρα την κερδοφορία του κεφαλαίου παίρνει πίσω κατακτήσεις για την προστασία του εργαζόμενου και της οικογένειάς του, αποτέλεσμα σκληρών και αιματηρών αγώνων αλλά και της επίδρασης του σοσιαλισμού.

Κανένα παιδί εργατικής λαϊκής οικογένειας δεν έχει λόγο να δώσει έγκριση στις ιδιωτικοποιήσεις, στο ξεπούλημα των λιμανιών, των αεροδρομίων, της «Ολυμπιακής», της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ και ατελείωτος ο κατάλογος. Δεν έχει λόγο να στηρίξει την εμπορευματοποίηση της Υγείας, την είσοδο και την εξάπλωση μονοπωλίων, ιδιωτικών νοσοκομείων στον κλάδο Υγείας.

Κανένας δε θα βγει την επομένη των εκλογών να πει ότι οι φοιτητές και σπουδαστές «ψήφισαν για τη σχολή τους». Θα αξιολογήσουν το αποτέλεσμα, όπως αξιολογούν το βαθμό κινητοποίησης και οργάνωσης των φοιτητών για τέτοια σοβαρά ζητήματα, θα επιδιώξουν να αποσπάσουν τη συγκατάθεση της νέας γενιάς. Η αστική τάξη σήμερα δε θέλει απλά τη νεολαία απαθή και ουδέτερη, τη θέλει ενεργά να παίρνει μέρος στην προώθηση των στρατηγικών της επιδιώξεων.

Πίσω από τις παρατάξεις κρύβονται συμφέροντα. Πίσω από τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ κρύβονται οι επιχειρήσεις μέσα στις σχολές που βλέπουν έναν χώρο υψηλής κερδοφορίας και θέλουν να φύγουν και οι τελευταίοι φραγμοί στη δράση τους. Πίσω από τα διάφορα σχήματα των αριστεριστών και του ΣΥΝ χαμογελάει ο οπορτουνισμός και ο πιο χυδαίος αντικομμουνισμός. Χαμογελάει το ίδιο το σύστημα που έχει ανάγκη να στηρίζει και να αξιοποιεί αναχώματα και να βρίσκει βασικούς συμμάχους στο χτύπημα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους χώρους νεολαίας, συμμάχους που να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να μην έρχεται σε επαφή ο ριζοσπαστισμός με την ανατρεπτική επαναστατική πολιτική των κομμουνιστών. Ας θυμηθεί ο φοιτητόκοσμος τη δημοσιότητα που είχαν οι επικεφαλής τέτοιων ομάδων την περίοδο των κινητοποιήσεων, όταν αρκετές φορές μάλιστα εκπροσωπούσαν μόνο τον εαυτό τους.

Γι' αυτό και απευθυνόμαστε με εμπιστοσύνη στο σύνολο των φοιτητών και σπουδαστών. Γνωρίζουμε πως, παρά την προσπάθεια των υπολοίπων, οι φοιτητές δεν είναι ψάρια στη γυάλα, μπορούν να κρίνουν, ζητούν να μάθουν, αγανακτούν, αναζητούν τη διέξοδο. Το επόμενο διάστημα ανοίγουμε πλατιά στους φοιτητές και σπουδαστές την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Ηδη η ανταπόκριση στις εκδηλώσεις που έχουν γίνει είναι μεγάλη. Οι φοιτητές και σπουδαστές μάς γνωρίζουν, ξέρουν ότι δεν έχουμε λείψει από πουθενά, δεν αφήσαμε τίποτα να πέσει κάτω, μπήκαμε μπροστά για όλα τα προβλήματα που τους απασχολούν. Τώρα είναι πιο ώριμοι να καταλάβουν αυτό που λέμε, μόνο αυτός ο αγώνας δε φτάνει, χρειάζεται ρήξη, σύγκρουση, ανατροπή.

Η υπεροχή των θέσεών μας, η δράση της ΚΝΕ στις σχολές όλο το προηγούμενο διάστημα, η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν νέοι προερχόμενοι και από άλλους πολιτικούς χώρους μάς ανεβάζει το αίσθημα ευθύνης. Αυτή η μάχη να είναι απάντηση στα αντιλαϊκά μέτρα, στα μαγειρέματα για τον εγκλωβισμό του λαού και της νεολαίας.