Το Σχέδιο αυτό προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα απογοήτευσης και οργής σε όλους όσοι επένδυσαν χρόνο, κόπο, σκέψη και προσπάθεια για τη θετική έκβαση αυτής της Διάσκεψης προς όφελος των πολιτών. Αυτοί που πίστευαν ότι οι εργαζόμενοι, οι πολίτες των κρατών - μελών της ΕΕ, θα μπορούσαν να βρουν σε αυτή τη Χάρτα ένα μέσο κατοχύρωσης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, ή το λιγότερο μία αναγνώριση αυτών των δικαιωμάτων που θα ενίσχυε τον αγώνα για τη διεκδίκησή τους, αισθάνθηκαν ότι εξαπατήθηκαν οικτρά. Ο απατηλός σεβασμός των δημοκρατικών διαδικασιών και της διαφάνειας, των δημόσιων συνεδριάσεων και της δημοσιότητας όλων (;) των παρεμβάσεων και των εγγράφων ήταν το φανταχτερό περιτύλιγμα προώθησης ενός ακόμα μέσου για το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η συμμετοχή εκπροσώπων κρατικών, κοινοτικών, και κοινοβουλευτικών οργάνων, η εμπλοκή μη κυβερνητικών οργανώσεων, αρμόδιων επιστημονικών και μαζικών φορέων, εθνικών και διεθνικών θεσμικών οργάνων χρησίμευσε ουσιαστικά για τη δημιουργία μιας ψεύτικης εικόνας ευρύτερης συναίνεσης, που θα αποπροσανατόλιζε τους λαούς της ΕΕ και της Ευρώπης ολόκληρης.
Τι έγινε το δικαίωμα της απεργίας; Μετατράπηκε σε δικαίωμα των εργαζομένων σε συλλογικές δράσεις. Προσθέτοντας μάλιστα το ίδιο δικαίωμα και για τους εργοδότες και περιορίζοντάς το στην περίπτωση των συλλογικών συμβάσεων.
Τι έγιναν τα δικαιώματα της ζωής σε ένα υγιεινό περιβάλλον, το δικαίωμα της υγείας και της ασφάλειας; Μετατράπηκαν σε πολιτικές της ΕΕ που πρέπει να διασφαλίζουν «ένα υψηλό επίπεδο».
Τι έγινε το δικαίωμα της ισότητας; Περιορίστηκε στο χώρο της απασχόλησης και της εργασίας.
Ποιο δικαίωμα του πολίτη κατοχυρώνει ειδικό άρθρο που ορίζει ότι « αναγνωρίζεται η επιχειρηματική ελευθερία»;
Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, όπως αυτές που αφορούν την οικογένεια, τις σχέσεις της γυναίκας με την εργασία και την οικογένεια κλπ.
Εκεί όμως που η υποκρισία ξεπερνάει τα όριά της είναι στην απαρίθμηση δικαιωμάτων ,που ξεφεύγουν της αρμοδιότητας των συνθηκών της ΕΕ, όπως η θανατική ποινή, ενώ στα άρθρα για το πεδίο εφαρμογής της Χάρτας, καθορίζεται ότι τα όργανα της ΕΕ σέβονται τα δικαιώματα αυτά, εφόσον εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους και για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση υπογραμμίζεται ότι οι Διατάξεις της Χάρτας δε δημιουργούν καμία νέα αρμοδιότητα ούτε νέο καθήκον για την Ενωση.