Ο εξάμηνος αγώνας για την Κοινωνική Ασφάλιση είναι παρακαταθήκη για το ταξικό εργατικό κίνημα. Αξιοποιούμε τη δυναμική, την ωριμότητα, την αντοχή, που έδειξαν οι οικοδόμοι μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, για να οργανώσουμε πιο αποφασιστικούς, πιο μαζικούς αγώνες, ενάντια στο κεφάλαιο και τις αντιδραστικές δυνάμεις.

Η απεργία στις 16 Απρίλη έχει το ίδιο βάρος με τις προηγούμενες απεργίες και τα μηνύματά της θα έχουν πολλαπλούς αποδέκτες. Με την επιτυχία της θα παγιωθούν τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ταξικού εργατικού κινήματος, που επικεντρώνονται:

-- Στην αμφισβήτηση και το στόχο ανατροπής του αντιασφαλιστικού νόμου Πετραλιά, καθώς και των προηγούμενων, Σιούφα - Ρέππα.

-- Στην απόρριψη των ψευτοεπιχειρημάτων που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να μπορέσει να στηρίξει τις αντιασφαλιστικές της ρυθμίσεις.

Μέσα από την εμπειρία τους οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι τους σπρώχνουν να γίνουν πελάτες των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Οι οικοδόμοι, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης θα αγοράζουν στο εξής πολύ ακριβότερα τα φάρμακα, τη νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη, γιατί θα είναι αδύνατον να συμπληρώνουν 100 ένσημα για να εξασφαλίσουν την ασφάλισή τους.

Οι οικοδόμοι μαζί με τους άλλους εργαζόμενους καταλαβαίνουν ότι η εξευτελιστική σύνταξη των 460 ευρώ δεν είναι αποτέλεσμα της δικής τους ασυνέπειας στα Ταμεία, αλλά είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής που αξιοποιεί τις εισφορές των εργαζομένων για να αυγατίζουν τα κέρδη των κατασκευαστικών εταιρειών, των βιομηχάνων. Είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που τους κάνουν πλάτη να εισφοροδιαφεύγουν, να κλέβουν και τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Θα είναι απάντηση σε όλους αυτούς, που χρόνια τώρα, σε απόλυτη συμφωνία και συνεργασία με το ΣΕΒ, καταδικάζουν στην πείνα και τη μιζέρια την εργατική τάξη.

Σαν Ομοσπονδία, αντλώντας πείρα από τους αγώνες που αναπτύξαμε τα προηγούμενα χρόνια με τις άλλες Ομοσπονδίες που από κοινού δώσαμε τη μάχη για την υπογραφή των κλαδικών ΣΣΕ, κόντρα στη θεωρία της ΓΣΕΕ, που με πυξίδα την καπιταλιστική ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την ανάγκη της αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου ξεπούλησαν για πολλοστή φορά την εργατική τάξη υπογράφοντας την αύξηση των 77 λεπτών του ευρώ για το 2006 και 5% από την 1η Μάη του 2008, υπογράψαμε 7% και μία τριετία το 2006 και 8% από 1/1/2007. Με αυτή την εμπειρία αναπτύσσουμε νέους αγώνες, δίνουμε τη μάχη για υπογραφή ικανοποιητικής ΣΣΕ που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των οικοδόμων.

Αυτή η απεργία θα κρατήσει αναμμένη τη μηχανή για την επιτυχία της απεργίας την 1η Μάη, μέρα κορυφαίας αγωνιστικής απεργιακής εκδήλωσης της εργατικής τάξης.