Με εξαιρετικά εντατικούς ρυθμούς σφίγγει η θηλιά του δανεισμού γύρω από τα καταχρεωμένα στις τράπεζες λαϊκά στρώματα. Καλύτερος «κράχτης» της πραμάτειας των τραπεζών είναι η εφαρμοζόμενη πολιτική, η καθήλωση μισθών και συντάξεων σε επίπεδα χαμηλότερα ακόμη και από τον επίσημο πληθωρισμό με την παρωδία αυξήσεων που προβλέπονται στις συλλογικές συμβάσεις. Η συγκεκριμένη πολιτική στέλνει τα ήδη υπερδανεισμένα νοικοκυριά στην «αγκαλιά» των τραπεζών, γεγονός που έρχεται να αποδυναμώσει παραπέρα τα λαϊκά εισοδήματα, ταυτόχρονα και να ενισχύσει τα υπερκέρδη του τραπεζικού κεφαλαίου.

Αποκαλυπτικά είναι τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, σύμφωνα με τα οποία στο τέλος Δεκέμβρη του 2007 τα ανεξόφλητα χρέη των νοικοκυριών (από καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια των νοικοκυριών στις τράπεζες) εκτινάχτηκαν στα 104,1 δισ. ευρώ καταγράφοντας και νέο άλμα, 22,1%. Το παραπάνω ποσό αντιπροσωπεύει ήδη το 45,3% του αναθεωρημένου ΑΕΠ που παράχτηκε μέσα στην ίδια χρονιά (12μηνο 2007) και το 50% του προ αναθεώρησης ΑΕΠ. Να σημειωθεί πως στο τέλος Δεκέμβρη του 2006 ο δανεισμός των νοικοκυριών είχε διαμορφωθεί στο 40% του (αναθεωρημένου) ΑΕΠ. Δηλαδή, στο τελευταίο 12μηνο ενισχύθηκε κατά 5 ολόκληρες μονάδες. Τόσο τα απόλυτα όσο και τα σχετικά μεγέθη καταγράφουν την τάση της εξάρτησης των νοικοκυριών από τις τράπεζες. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα χρωστούμενα διογκώνονται με ρυθμό που ξεπερνά το 1,5 δισ. ευρώ το μήνα!

Μαζί με τη μάζα του δανεισμού αυξάνουν και τα δάνεια των νοικοκυριών που οι τράπεζες βγάζουν στο «κόκκινο». Σύμφωνα με δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνα, τα δάνεια των νοικοκυριών σε καθυστέρηση διαμορφώνονται στο 4,5% του συνολικού δανεισμού τους. Φτάνουν δηλαδή στο αστρονομικό ύψος των 4,7 δισ. ευρώ, γεγονός που έρχεται να επιτείνει παραπέρα τον οικονομικό στραγγαλισμό για τους οικονομικά ανήμπορους και καταχρεωμένους. Στην πραγματικότητα τα δάνεια που βγαίνουν στο «κόκκινο» είναι πολύ περισσότερα και αυτό γιατί στα επίσημα στοιχεία καταγράφονται μετά τις λογιστικές διαγραφές που εφαρμόζουν οι τράπεζες. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι παρά τις λογιστικές διαγραφές οι τραπεζίτες - όπως ακριβώς και πριν από αυτές - συνεχίζουν τις αξιώσεις τους σε βάρος της πελατείας τους.

Οι τράπεζες βγαίνουν διπλά και τριπλά κερδισμένες καθώς - εκτός από την καταλήστευση των δανειοληπτών - τζιράρουν τόσο με τις καταθέσεις όσο και με τις «τιτλοποιήσεις» δανείων. Δηλαδή, με τα δάνεια των νοικοκυριών, τα οποία μεταβιβάζουν σε τρίτους προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερη ρευστότητα με ευνοϊκά για τους ίδιους επιτόκια. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι «τιτλοποιήσεις» στα δάνεια των νοικοκυριών απογειώθηκαν σε 10,1 δισ. ευρώ, ποσό που ισοδυναμεί με το 9,7% της μάζας του δανεισμού.

Τα στοιχεία 12μήνου 2007 της Τράπεζας της Ελλάδας εμφανίζουν και τα εξής:

• Νοικοκυριά: Τα υπόλοιπα των δανείων διογκώθηκαν σε 104,11 δισ. ευρώ (από 85,8 δισ. ευρώ το Δεκέμβρη του 2006) με αύξηση 22%.
• Επιχειρήσεις: Χρωστούσαν 92,4 δισ. ευρώ (από 79,4 δισ. ευρώ) εμφανίζοντας ρυθμό μεταβολής -μετά τις λογιστικές διαγραφές - 18,2%.
• Το σύνολο των χρεών στις τράπεζες (νοικοκυριά - επιχειρήσεις) διαμορφώνεται σε 196,5 δισ. ευρώ ή στο 85,6% του αναθεωρημένου ΑΕΠ.